Bize ver gotik hisler 1900’lerin başında Boston’da, Acımasız Erime takip eder Artie Quick, kendini gizleyen genç bir kadın. eğitimini ilerletmek için bir erkek olarak ve gelecek vaat eden arkadaşı Theodore sosyete sihirbazıonlar gibi iddiaları araştırmak Boston Common’daki adam kaçırma olaylarının sayısı. Artie ikili hayatını gizlemeye çalışırken, Theodore keşfetmeli karanlık tarafı onun üst kabuk yetiştirilmesi.
HP olarak tanımlanan Lovecraft Agatha Christie ile tanışır, Acımasız Erime bir Amerikan kurumunun kalbinde korkunç bir sırrı olan doğaüstü bir suç gerilim filmi. Bushnell, bir cinsiyet kimliği öyküsünü bir araya getiriyormacerave karanlıkta çarpan şeyler. 6 Haziran’da yayınlanacak.
Alıntı, Jeremy P. Bushnell’in kapağının altında başlıyor. Acımasız Erime.
Demek bir dizi ipucunun götürdüğü yer burası: Belediye Binası’nın önündeki meydan. Theodore, Artie’ye bakar ve o bakışta örtük bir cesaret okuyabilir: İçeri gir. Sırım gibi adamı takip et. Orada ne yaptığına bir bak. Ve kendi zımni cesaretiyle ona bir bakış atıyor: Önce sen.
Ama ikisi de tereddüt ediyor. Avluda, yapının eteğinde, ellerini ceplerine sokmuş, kendilerini engellenmiş ve üşümüş hissederek, avlarının geri çıkıp kovalamaya devam edebilmelerini umarak, bunun bir yere, herhangi bir yere varacağını umarak duruyorlar. , burası dışında. Long Wharf’ın tehlikeli ucunda bir suçlu aramak bir şeydir, bir suçluyu doğrudan Belediye Binası’nın ön kapısından içeri sokmak tamamen başka bir şeydir. Binanın pencereleri çoğunlukla karanlık, saatler sonra, tüm yasal şehir işleri o gün için bitmiş olmalıydı. Yine de sırım gibi adam doğruca içeri girdi. Sanki buranın sahibiymiş gibi.
“Gideceğim,” diyor Theodore sonunda. “Onu takip edeceğim.” Ve Artie, ilk teklif edenin kendisi olmadığına anında pişman olur. Cesur olmayan biri değilsin, diyor içinden bir ses, hatırlatıcı bir sesle.
Artie, “Birlikte gideceğiz,” diyor. “Bunu birlikte araştırıyorduk…”
Theodore, “Sadece benim gitmem daha güvenli,” diyor. Kapıya şüpheyle bakar. “Ben… ben genç bir beyefendiyim, eğer karşılaşırsam
Oradaki herhangi biri, bu saatte bile, beni belki de yanlışlıkla ortalıkta dolaşan, yönünü şaşırmış ama hiçbir tehdit oluşturmayan sıradan bir vatandaş olarak görecek -“
Bu, Artie’ye bir an duraklama fırsatı verir. Bir yanda, olmamanız gereken bir yere öylece dolanabileceğiniz ve bununla yüzleşirseniz, daha iyisini bilmiyormuş gibi davranabileceğiniz fikri. döndü mü? Bu onun için yeni bir fikir, kendi başına denemeyeceği bir strateji: Genç bir beyefendi olsanız da olmasanız da bunun işe yarayacağına zar zor inanıyor. Aynı zamanda – işe yarayacağını varsayarsak – Artie, Theodore’un aralarında yolunu kaybetmiş dürüst bir halk üyesi olarak görülebilecek tek kişinin kendisi olduğu şeklindeki o kadar da ince olmayan imalarına belli bir miktar kızıyor. . Yani alay ediyor. “Hadi,” diyor. “Senin ailen zengin olabilir, benimki değil ama biz de yoksul değiliz. Tehlikeli bir sokak çocuğu gibi görünmüyorum.”
Theodore ona değerlendirici bir bakış attı. Adamın kendisine açık bir şefkatle bakmasına alışmıştı ve arada sırada yaptığı bu başka tür bakışa dönüştüğünde, bunu her zaman rahatsız edici buluyor. Değerlendirmesinin diğer ucunda ne olduğunu bilmek istediğinden pek emin değil; onun gözünde bir kestane gibi görünüyorsa, asla öğrenmemeyi tercih ederdi. Ya da en azından şu anda öğrenmemeyi tercih ederdi – şu anda daha önemli şeyler oluyor.
Bak, dedi Artie. “O adamın kim olduğunu bilmiyoruz. Sadece onunla karşılaşmanın tehlikeli olabileceğini biliyoruz. Spivey ile ilk karşılaştığımız zamanı hatırla. Bıçakla üzerimize geldi. Ondan sağ salim kurtulabildik çünkü ikimiz onun dikkatini dağıtıyorduk.”
“Bu doğru,” diyor Theodore düşünceli bir şekilde. Ancak Artie, kararı daha fazla tartmasını beklemiyor. Kapıyı takip etmesi için bırakarak kapıya doğru ilerliyor.
Belediye Binası’nın içi karanlık. Bina elektrik lambalarıyla donatıldı ama bu saatte hepsi söndü. Düşük yanan, ihmal edilmiş bir fener, büyük bir merkezi merdivenin yanındaki bir çiviye asılı duruyor: Püsküren mavi ışığın ince kabuğu, giriş salonunun temel coğrafyasını algılamalarını sağlıyor, ancak menzili zayıf: tepedeki tavan kasvet içinde kayboluyor.
Artie, bir yerlerde çevirebileceği bir düğme olduğundan, bu alanı soğuk aydınlatmayla doldurabileceğinden şüpheleniyor, ancak duvar boyunca ilerlediğini hissetmek hiçbir işe yaramıyor ve bulsa bile çevireceğinden emin değil. – bunun ne kadar dikkat çekeceğinin tamamen farkında. Bunu yapmak muhtemelen Theodore’un stratejisine uygun olacaktır – bir ışığı yakmak, kayıtsız bir şekilde bir yerde normal bir iş yapıyormuşsunuz gibi davranmayı kolaylaştırabilir; karanlıkta dolaşmak kesinlikle öyle değil – ama aynı zamanda arkasındaki Theodore’un da bir elektrik düğmesi aramıyor gibi göründüğünü fark ediyor.
Bunun yerine ikisi dinler. Sırım gibi adam binaya gireli birkaç dakika oldu; hareket ediyorsa belki ayak sesleri duyarlar. Hatta yakınlarda olabilir. Bu düşünceyle Artie’nin tüyleri diken diken oldu. Ama hiçbir şey duymuyorlar.
Giriş holünü geçerler, merkezi merdiveni çevreleyen koridorlara bakarlar. Not edilecek pek bir şey yok: ses yok, ışık yok.
“Üst katta?” Theodore diyor. Fısıldıyor ama sesi sessizlikte yüksek çıkıyor. Artie, yalnızca kısa bir baş sallamayla yanıt verir.
Merdivenleri tırmanıyorlar ve kendilerini ikinci katta kapıların sıralandığı geniş bir koridorda buluyorlar. Her kapı buzlu camdan bir panel ile iç içedir. Çoğu karanlık ama üç kapı aşağıda, sağda panellerden biri parlıyor, arkadan aydınlatılıyor. Birinin ofisinde elektrik ışığı yanıyor.
Sırım gibi adam orada, o kapının arkasında olabilir mi? Sürünürler. Artie cama bakıyor, kalbi göğsünde güm güm atıyor. Buzlanmanın ardından hiçbir şey görünmüyor, ancak kapının bu tarafına boyanmış, görkemli harflerle bir isim ve bir unvan var: Polis Komiseri Jameson A. Briggs.
Artie, Theodore’a bir bakış attı ve metne başını salladı. Gergin görünen Theodore başıyla karşılık verir.
Tek başına olsa da, hiçbir şey ifade etmiyor. Bir binada, bir ışığın belki de hiç yanmaması gereken bir saatte yanmasıdır. Buranın sırım gibi adamın gittiği yer olup olmadığını veya bu kapının arkasında birinin olup olmadığını ikisi de bilmiyor. Artie’nin de bilmesi gerekiyor.
Uzanıyor, kapı kolunu eline alıyor ve olabildiğince yavaş ve sessizce çeviriyor. Kapı kilitli değil. Bir ara açar, bakar.
Orada biri var. Bu o. Odanın ortasında duruyor. Bu sırım adam. Başka bir şey fark edecek vakti yok, çünkü o hemen başını kaldırıp dar aralıktan bakıyor. Gözlerinde yırtıcı bir uyanıklık olan gözleri ona dikildi. Artie geriye doğru sendeleyerek kapıdan uzaklaştı.
“Merhaba?” adamın çağrısını duyabiliyor.
Artie, “Koş,” diye patladı.
“Hey!” diye bağırır adam.
O koşar. Theodore koşar. Basamakları doğru olsun diye acilen dua ederek son hızla merdivenlere çarptılar. Koridordaki adamın arkalarından tekrar bağırdığını duyabiliyor: “Hey!”
Tökezlemezler. Merdivenlerden inerler ve giriş holünü koşarak geçerler; kapıdan çarparak geçerler ve plazaya dökülürler. Boston’un dolambaçlı sokaklarında izlenemez bir yol oluşturmaya çalışırken bir köşeyi, bir başka köşeyi dönüyorlar. Sonunda, Artie’nin normalde tramvayla eve geldiği, kalabalık şehir merkezinin köşesinde nefeslerini tutmak için dururlar; Turşu’dan çok uzak değil. Takip edilmediklerinden emin olmak için caddede yukarı ve aşağı bakıyorlar.
Artie alnındaki teri silerek, “Ee,” dedi, kalbi hâlâ göğsünde hızla atıyordu. “İşte o zaman.”
Theodore eğilip nefes nefese, “Bu bir şey,” diyor.
Artie, “Spivey haklı,” diyor. “Hepsi işin içinde.”
“Onlar,” diyor Theodore. Duraksadı, derin bir nefes aldı, kendini topladı, dik durdu. “Bana bilgi ver. Yine kim onlar?”
Artie, yoldan geçenler tarafından duyulmaması için sessizce, “Polis,” diyor. “Spivey kadınları yakalayıp bir polise bırakacağını söyledi.”
“Para için,” diyor Theodore.
“Biz de söylediği yere gittik ve orada bir polis gördük.”
“Evet,” diyor Theodore. Ve bir kadın. Yine de – yaşlı bir kadın. Aradığımız kişi değil.”
alıntı Acımasız Erime Jeremy P. Bushnell tarafından Melville House’un izniyle yeniden basılmıştır.
Acımasız Erime Jeremy P. Bushnell tarafından 6 Haziran’da çıkacak. Bir kopya için ön sipariş verebilirsiniz Otekrar.
Daha fazla io9 haberi ister misiniz? En son ne zaman bekleyeceğinizi kontrol edin hayret, Yıldız SavaşlarıVe Yıldız Savaşları yayınlar, sırada ne var? Film ve TV’de DC Universeve geleceği hakkında bilmeniz gereken her şey Doktor Kim.