Derginin son sayısında Doğa, Stockholm Üniversitesi’nden gökbilimciler bir termonükleer süpernova patlamasının kökenini ortaya koyuyor. Güçlü helyum emisyon çizgileri ve böyle bir süpernovanın radyo dalgalarında ilk kez saptanması, patlayan[{” attribute=””>white dwarf star had a helium-rich companion.
Researchers from Stockholm University have discovered a thermonuclear supernova’s origin traced to a helium-rich companion star of a white dwarf. This first-ever detection of a supernova in radio waves sheds light on the nature and processes leading to Type Ia supernovae, crucial for measuring the universe’s expansion. The finding helps resolve the long-standing question about the process leading to the explosion of a white dwarf star and the nature of its progenitor, identified here as a helium star that had lost much of its material just prior to the white dwarf’s explosion.
Supernovae of Type Ia are important for astronomers since they are used to measure the expansion of the Universe. However, the origin of these explosions has remained an open question. While it is established that the explosion is that of a compact white dwarf star somehow accreting too much matter from a companion star, the exact process and the nature of the progenitor are not known. The new discovery of supernova SN 2020eyj established that the companion star was a helium star that had lost much of its material just prior to the explosion of the white dwarf.
Yoğun ve tozlu yıldız çevresi malzeme ile çevrili, helyum açısından zengin bir donör arkadaşından madde toplayan kompakt bir beyaz cüce yıldız ile çift yıldız sisteminin sanatçı izlenimi. SN 2020eyj’nin optik spektrumundaki güçlü radyo sinyaline ve göze çarpan helyum çizgilerine yol açan şey, patlayan yıldız ile bu yoldaştan arta kalan malzemenin etkileşimiydi. Kredi: Adam Makarenko/WM Keck Gözlemevi
Stockholm Üniversitesi Astronomi Bölümü’nde post-doc olan ve makalenin baş yazarı Erik Kool, “Refakatçiden gelen malzeme ile güçlü etkileşimin imzalarını gördüğümüzde, bunu radyo emisyonunda da tespit etmeye çalıştık” diye açıklıyor. “Radyodaki tespit, bir Tip Ia süpernovanın ilki – astronomların onlarca yıldır yapmaya çalıştığı bir şey.”
Süpernova 2020eyj, Stockholm Üniversitesi’ndeki Oskar Klein Merkezi’nin üye olduğu Palomar dağında Zwicky Geçici Tesis kamerası tarafından keşfedildi.
Makalenin ortak yazarı ve Astronomi Bölümü’nden Profesör Jesper Sollerman, “La Palma’daki İskandinav Optik teleskopu, bu süpernovayı takip etmek için temeldi” diyor.
“Hawai’i’deki büyük Keck teleskobundan gelen ve patlayan yıldızın etrafındaki çok sıra dışı helyum ağırlıklı maddeyi hemen ortaya çıkaran tayflar gibi.”
Fizik Bölümü’nden Joel Johansson, “Bu açıkça çok sıra dışı bir Tip Ia süpernova, ancak yine de evrenin genişlemesini ölçmek için kullandığımız süpernovalarla ilgili” diye ekliyor.
“Normal Tip Ia süpernovalar her zaman aynı parlaklıkta patlıyor gibi görünse de, bu süpernova bize bir beyaz cüce yıldız patlamasına giden birçok farklı yol olduğunu söylüyor” diye ekliyor.
Referans: Erik C. Kool, Joel Johansson, Jesper Sollerman, Javier Moldón, Takashi J. Moriya, Seppo Mattila, Steve Schulze, Laura Chomiuk, Miguel Pérez-Torres tarafından yazılan “Helyum açısından zengin yıldız ötesi malzemeye sahip, radyo tarafından algılanan bir tip Ia süpernova” , Chelsea Harris, Peter Lundqvist, Matthew Graham, Sheng Yang, Daniel A. Perley, Nora Linn Strotjohann, Christoffer Fremling, Avishay Gal-Yam, Jeremy Lezmy, Kate Maguire, Conor Omand, Mathew Smith, Igor Andreoni, Eric C. Bellm, Joshua S. Bloom, Kishalay De, Steven L. Groom, Mansi M. Kasliwal, Frank J. Masci, Michael S. Medford, Sungmin Park, Josiah Purdum, Thomas M. Reynolds, Reed Riddle, Estelle Robert, Stuart D. Ryder, Yashvi Sharma ve Daniel Stern, 17 Mayıs 2023, Doğa.
DOI: 10.1038/s41586-023-05916-w
“Helyumca zengin yıldız ötesi malzemeye sahip, radyo-tespitli Tip Ia süpernova” makalesi yayınlandı. Doğa ve Stockholm Üniversitesi Astronomi Bölümü’nden Erik Kool tarafından yönetiliyor ve bir Tip Ia süpernovasının ilk radyo tespitini anlatıyor. Stockholm Üniversitesi’nden ortak yazarlar Joel Johansson, Jesper Sollerman, Steve Schulze, Peter Lundqvist, Sheng Yang ve Conor Omand’dır. Bu çalışma, aralarında Caltech, Weizmann Enstitüsü, IAA-CSIC, NAOJ, Macquarie Üniversitesi ve Trinity College Dublin’in de bulunduğu dünya genelindeki enstitülerden araştırmacıları içeriyordu.
Finansman: Vetenskapsrådet (İsveç Araştırma Konseyi), Wenner-Gren Vakfı