Bu sanatçının konsepti, NASA’nın Voyager uzay aracını uzayın karanlığında bir yıldız tarlasına karşı gösteriyor. İki Voyager uzay aracı, yıldızlararası uzaya yolculuk için Dünya’dan gittikçe daha uzağa seyahat ediyor ve sonunda Samanyolu galaksisinin merkezi etrafında dönecekler. Kredi: NASA/JPL-Caltech
Plan, Voyager 2’nin bilim araçlarını önceden tahmin edilenden birkaç yıl daha uzun süre açık tutacak ve yıldızlararası uzaydan daha fazla ifşaya olanak tanıyacak.
1977’de fırlatılan Voyager 2 uzay aracı, yıldızlararası uzayı incelemek için beş bilim aracını kullanarak Dünya’dan 12 milyar milden (20 milyar kilometre) daha uzakta. Eskiyen uzay aracı, azalan güç kaynağına rağmen bu aletlerin çalışmaya devam etmesine yardımcı olmak için, yerleşik bir güvenlik mekanizmasının bir parçası olarak ayrılmış küçük bir yedek güç rezervuarı kullanmaya başladı. Hareket, misyonun bir bilim aracını kapatmayı bu yıl yerine 2026’ya ertelemesini sağlayacak.
Bir bilim aletini kapatmak görevi sonlandırmaz. 2026’da bir aleti kapattıktan sonra, sonda, azalan güç kaynağı diğerinin kapatılmasını gerektirinceye kadar dört bilim aletini çalıştırmaya devam edecek. Voyager 2 sağlıklı kalırsa, mühendislik ekibi görevin potansiyel olarak önümüzdeki yıllarda devam edebileceğini tahmin ediyor.
1976’da JPL’deki bir uzay simülatörü odasında gösterilen Voyager kanıt testi modeli, 1977’de fırlatılan ikiz Voyager uzay sondalarının bir kopyasıydı. pozisyonlar. Kredi: NASA/JPL-Caltech
Voyager 2 ve onun ikizi Voyager 1, Güneş tarafından üretilen parçacıkların ve manyetik alanların koruyucu balonu olan heliosferin dışında çalışan tek uzay aracıdır. Sondalar, bilim adamlarının heliosferin şekli ve Dünya’yı yıldızlararası ortamda bulunan enerjik parçacıklardan ve diğer radyasyondan korumadaki rolü hakkındaki soruları yanıtlamasına yardımcı oluyor.
Voyager’ın proje bilimcisi Linda Spilker, “Voyager’ların geri getirdikleri bilim verileri, gittikleri Güneş’ten uzaklaştıkça daha değerli hale geliyor, bu nedenle mümkün olduğunca çok sayıda bilim aletini çalışır durumda tutmakla kesinlikle ilgileniyoruz” dedi. NASANASA’nın görevini yöneten Güney Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı.
Problara Güç
Her iki Voyager sondası da, ısıyı çürüyen plütonyumdan elektriğe dönüştüren radyoizotop termoelektrik jeneratörleri (RTG’ler) ile çalışır. Sürekli azalma süreci, jeneratörün her yıl biraz daha az güç üretmesi anlamına gelir. Şimdiye kadar, azalan güç kaynağı, görevin bilimsel çıktısını etkilemedi, ancak kaybı telafi etmek için mühendisler, uzay aracını uçurmak için gerekli olmayan ısıtıcıları ve diğer sistemleri kapattılar.
Voyager 2’de bu seçenekler artık tükendiğinde, listelerinde sıradaki uzay aracının beş bilim aletinden biri oldu. (Voyager 1, görevin başlarında bir alet arızalandığı için ikizinden bir bilim aleti daha az çalıştırıyor. Sonuç olarak, Voyager 1’de bir aletin kapatılıp kapatılmayacağına ilişkin karar ancak gelecek yıl verilecek.)
NASA’nın Voyager sondalarının her biri, burada gösterilen de dahil olmak üzere üç radyoizotop termoelektrik jeneratörü (RTG) ile donatılmıştır. RTG’ler, plütonyum-238’in bozunmasıyla üretilen ısıyı elektriğe dönüştürerek uzay aracına güç sağlar. Kredi: NASA/JPL-Caltech
Bir Voyager 2 bilim aletinin kapanmasını önlemenin bir yolunu arayan ekip, uzay aracının voltajının (elektrik akışının) önemli ölçüde değişmesi durumunda aletleri korumak için tasarlanmış bir güvenlik mekanizmasını daha yakından inceledi. Voltajdaki bir dalgalanma aletlere zarar verebileceğinden, Voyager böyle bir durumda bir yedek devreyi tetikleyen bir voltaj regülatörü ile donatılmıştır. Devre, bu amaç için ayrılan RTG’den az miktarda güce erişebilir. Görev, bu gücü saklamak yerine şimdi onu bilim araçlarını çalışır durumda tutmak için kullanacak.
Sonuç olarak, uzay aracının voltajı sıkı bir şekilde düzenlenmeyecek olsa da, 45 yıldan fazla uçuştan sonra bile, her iki sondadaki elektrik sistemleri nispeten sabit kalarak bir güvenlik ağına olan ihtiyacı en aza indirir. Mühendislik ekibi ayrıca voltajı izleyebilir ve çok fazla dalgalanırsa yanıt verebilir. Yeni yaklaşım Voyager 2 için iyi çalışırsa, ekip bunu Voyager 1’de de uygulayabilir.
Voyager’ın proje yöneticisi Suzanne Dodd, “Değişken voltajlar aletler için bir risk oluşturuyor, ancak bunun küçük bir risk olduğunu belirledik ve alternatif, bilim cihazlarını daha uzun süre açık tutabilmek gibi büyük bir ödül sunuyor” dedi. JPL. “Uzay aracını birkaç haftadır izliyoruz ve görünüşe göre bu yeni yaklaşım işe yarıyor.”
Voyager görevinin başlangıçta sadece dört yıl sürmesi planlanmıştı ve her iki sonda da geçmişe gönderilmişti. Satürn Ve Jüpiter. NASA, Voyager 2’nin ziyaret edebilmesi için görevi genişletti Neptün Ve Uranüs; hala buz devleriyle karşılaşan tek uzay aracıdır. 1990’da NASA, bu sefer sondaları heliosferin dışına göndermek amacıyla görevi yeniden genişletti. Voyager 1, 2012’de sınıra ulaşırken, ikizinden daha yavaş ve farklı bir yönde hareket eden Voyager 2, 2018’de sınıra ulaştı.
Misyon Hakkında Daha Fazla Bilgi
Caltech’in Pasadena’daki bir bölümü olan Jet Tahrik Laboratuvarı (JPL), Voyager uzay aracını inşa etti ve işletti. Voyager misyonları, Washington’daki Bilim Misyon Müdürlüğü’nün Heliofizik Bölümü tarafından desteklenen NASA Heliophysics System Observatory’nin bir parçasıdır.