Star Wars Jedi: Survivor’ın birçok dünyasını keşfetmek için 55 saatten fazla zaman harcadım. Sadece duygusal, destansı kampanyanın tamamını tamamlamadım — tüm yan içeriğini tamamlamak, tüm koleksiyonlarını bulmak, tüm Başarılarını kazanmak ve hatta tüm Veri Bankasını doldurmak da dahil olmak üzere oyunun %100’üne sahibim. Tüm bu süre boyunca, beynimin olumsuz olmakta ısrar eden kısmına tekil, nesnel olarak küçük bir şikayet hakim oldu.
Cal Kestis’in bilekleri çok zayıf. O güçlü bir Jedi Şövalyesi, savaşta ve Güç yöntemlerinde deneyimli, sonsuz sayıda düşman ve patron listesini parçalayabilen, bir parkur ustası… ve yine de bir santim fazla düşmek anında ölümle sonuçlanıyor. İmparatorluğun Star Wars Jedi: Survivor’da Cal’ı avlaması gerekmiyor, orta büyüklükte bir tepenin bunu onlar için yapmasına izin verebilirler.
Yolculuğum sırasında birçok ayak bileği kırıldı
Star Wars Jedi: Survivor’daki oynanışın büyük bir kısmı, Cal’ın kendisini içinde bulduğu kafa karıştırıcı, bozuk ve düşmanca ortamlarda gezinmek için çok çeşitli yetenekler ve araçlar kullandığı platform oluşturmadır. Çoğunlukla, çizgileri takip etmek ve trod yoluna bağlı kalmak, oyunun selefi Fallen Order’a göre oldukça iyileştirilmiş olan bu platformda nadiren sorunlarla karşılaşacağınız anlamına gelir.
Koleksiyon, irfan ve sır arayışında bariz yoldan kaçınmakta ısrar edenler, bu yetenekler için yaratıcı kullanımlar bulmak zorunda kalacaklar ve hızla sınırlarıyla karşılaşacaklar. Görüyorsunuz, Cal, Güç yetenekleri ve doğal atletizmiyle desteklenen, oldukça önemli mesafelerden (en azından normal bir insana göre) hiç hasar almadan düşme yeteneğine sahiptir. Cal’in alışık olduğu şeyin birkaç santim ötesine atlamaya tenezzül etmedikçe her şey yolunda ve züppe… Sonra ölür. Aniden.
Star Wars Jedi: Survivor’da koleksiyon parçaları toplamak, eski yollardan geçmek zorunda kaldığında sıkıcı ve meşakkatli olabilir.
Ani ölüm lehine düşme hasarının olmaması, Cal’ın hayati organlarını ayak bileklerinde depoladığına ve biraz fazla travmanın akut organ yetmezliği ile sonuçlandığına inanmamı sağlıyor. Cal’ın ivmesini durdurmak için yere çarpmadan hemen önce zıplayarak ve koşarak (oyunda daha sonra öğreneceğiniz bir yetenek) Cal’ın ayak bileklerinden biraz daha uzaklaşabilirsiniz, ancak bu yine de yeterli değildir.
Oyunu bitirdikten sonra, hepsini görene ve toplayabildiğim her şeyi toplayana kadar keşfetmeye karar verdim. Bu, 55 saatlik oyunumun gereksiz yere 70 saatlik bir zahmete dönüşmesini istemediğim için, elimdeki her kısayoldan ve numaradan yararlanmak anlamına geliyordu. Bu aynı zamanda sık sık ani ölümüm anlamına geliyordu çünkü aşağı atlayıp daha önce bulunduğum bir bölgeye geri dönmeye çalıştım ama görünüşe göre bunun Cal’ın hayatta kalabilmesi için zar zor çok yüksek bir sıçrama olduğunu gördüm.
Harika bir örnek, Koboh’ta bir avuç koleksiyon parçasıyla bir platoyu ölçeklendirmeye çalıştığım 30 dakikalık dolambaçlı bir oyundur. Bunu yapmak için, oldukça uzak bir mesafe kat etmem ve gelişmiş bir saniyede ölçekleme yeteneğinden yararlanmam gerekiyordu. daha uzun üzerinde daha fazla koleksiyon bulunan bir plato. Ancak asıl hedefim bunun hemen altındaki bir alandı. Platodaki bir delik, kuşa benzer bir yaratığın yaşadığı daha alçak bir alana açılıyordu ve bu kanatlı yaratığı gerçek hedefime süzülmek için kullanabilmek için oraya ulaşmak istedim.
Uzak bir düşüş değildi. Aşağıdaki yüzeyde her ayrıntıyı görebiliyordum ve etrafta dolaşan bir düşmana tanık olabiliyordum (muhtemelen atıştırmalık büyüklüğünde bir Jedi’ın gökten düşmesini bekliyordu). Daha önce de benzer sıçramalar yapmıştım değil mi? Ayrıca, o bölgeye “doğru” yoldan gitmem çok uzun sürerdi, çünkü geldiğim yoldan geri dönmem, vahşi doğada yürüyüş yapmam ve zorlu tırmanışı yapmadan önce bu platonun arka tarafının etrafında dönmem gerekirdi. yukarı. Buraya atlayabilecekken neden bunu yapayım?
Oyun sonrası Cal, tüm müthiş yetenekleriyle yerçekimine hâlâ kolayca yeniliyor.
Şok edici, öldüm. Yere çarpmadan önce atılmak mı? Yine de öldü. Cal aşağıda asılı duran kızgın Gorocco’nun gazabıyla yüzleşmektense kendiliğinden ölmeyi mi tercih ederdi (ne olursa olsun bununla uğraşmayacaktım) veya genel olarak toplama görevimi bitirip bitirmediğinden emin değilim, ama atlamayı reddetti. Bunu anlamaya çalışmak için sayısız girişimden sonra (hepsi yine de iğrenç bir şekilde “doğru” yoldan gitmek için harcayacağından çok daha az zaman aldı), deliği çevreleyen uçurum duvarından yaklaşık bir fitlik küçük bir çıkıntı fark ettim. ya da iki tane benim olduğum yerin altında.
Cal zar zor tutunarak gelişigüzel çıkıntıya atladım ve sonra bir kez daha deliğe düşmeye çalıştım. Benimle dalga geçiyor olmalısın… İşe yaradı. O Yapmam gereken şey miydi? Cal’in düşüşten sıfır tepkiyle kurtulması ile ayak bileklerinin patlayarak bin şiddetli ölümle ölmesi arasındaki fark, ayak? Sonunda platoya ulaştım ve orada saklanan üç koleksiyon parçasını aldım. Şimdi aşağı inip yakındaki koleksiyonları alalım… Oh, Cal’in anında ölmesine yetecek kadar yüksek ve aşağı inmenin tek yolu, beni gitmem gereken ters yöne götürecek başka bir süzülen yaratık. Harika.
Bu harika oyunu eleştirmenin yollarını bulmakta zorlanıyorum
Kesinlikle nit toplama yaptığımın tamamen farkındayım. Dürüst olmak gerekirse, yılın en iyi Xbox oyunlarından biri olarak anılan bu oyunu anlamlı bir şekilde eleştirmek zor. Mevcut yinelemede performans yeterince iyi değil (Xbox Series X’imde çok sayıda çökme, düşen kareler ve gecikme ve uzun yükleme süreleri yaşadım), ancak durum, lansman sonrası yama güncellemeleriyle kuşkusuz hızla iyileşiyor.
Ayrıca, oyunun hareket ve platform oluşturma kontrollerini eleştirmek için bolca yer var (Fallen Order’a göre geliştirilmiş olsa da), oyunun zorlu, geç oyun Force Tear platform oluşturma zorluklarının varlığını haklı çıkaracak kadar kesin veya tutarlı gelmiyor. Yine de bu oyunu oynarken o kadar eğlendim ki, beni en çok hayal kırıklığına uğratan oyunun sizi keyfi olarak sınırlama biçimleriydi.
Yorgun Cal Kestis ve yabancılaşmış yol arkadaşlarının yolculuğunu takip eden duygusal, sevecen kampanya, sayısız yetenek ve araçla desteklenen acımasız dövüş ve şaşırtıcı bir şekilde işlenmiş ve kusursuz bir şekilde ayrıntılı dünyalar, sık sık yaşanan performans sorunlarını affetmeyi kolaylaştırdı. Cal’ın cansız bedeninin zıplamayı denedikten sonra yere çarpışını her izlediğimde, kesinlikle atlayabileceğimden emindim, yine de Star Wars Jedi: Survivor bana doğru şekilde oynamadığımı söylüyormuş gibi hissettim.
Daha önce hepsini görmüş olmama rağmen, her seferinde manzaralı rotayı kullanmak zorunda kaldım. Bu nedenle, %100 tamamlamaya ulaşmak bazen bir angarya gibi geliyordu. Star Wars Jedi: Survivor’ın devamında, Cal Kestis’in en büyük zayıflığını (isterseniz Aşil Topuğu) güçlendirmeye yardımcı olması için bir ayak bileği ateline yatırım yapmasını umuyorum.
Star Wars Jedi: Survivor artık Xbox Series X|S, Windows PC ve PS5’te mevcut. Bu destansı Star Wars macerası hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız, sayfamıza göz atabilirsiniz. Star Wars Jedi: Survivor incelemesi.