ESA’nın Aeolus rüzgar misyonu, dünyadaki rüzgarların zamanında ve doğru profillerini ve aerosoller ve bulutlar hakkında daha fazla bilgi sağladı. Misyon, atmosferik dinamikler konusundaki anlayışımızı geliştirdi. Ayrıca hava tahminlerini iyileştirmek ve iklim araştırmalarına katkıda bulunmak için çok ihtiyaç duyulan bilgileri sağladı. Kredi bilgileri: ESA/ATG medialab
ESA’nın rüzgar misyonu Aeolus, yakında yörüngeye indirilecek ve bu da onun ateşli yeniden girişine ve Dünya atmosferinde yanmasına yol açacak. ESA’nın güvenli bir dönüşü sağlama çabaları, uluslararası standartların çok ötesine geçmekte ve Ajansı uzay güvenliği konusunda lider konuma getirmektedir.
ESA’nın Aeolus uydusu, kontrollü bir yeniden girişten geçecek ve Dünya atmosferinde yanarak, sorumlu uzay enkazı yönetimi için bir emsal oluşturacak. Uydunun çığır açan rüzgar haritalama lazeri, 2018 lansmanından bu yana küresel hava tahminlerini önemli ölçüde iyileştirdi.
Yörüngede planlanan ömrünü aşan 1360 kg (3000-lb) uydunun yakıtı bitiyor. Birkaç son manevra için yeterli yakıtın kalmasını sağlayan ESA’nın uzay aracı operatörleri, kaçınılmaz ölümü için Aeolus’u gezegenimizin atmosferine geri getirecek.
Görevi okyanusa doğru hedef alacaklar, bu da parçaların Dünya yüzeyine ulaşması durumunda çok küçük bir zarara neden olma ihtimalini daha da azaltacak.
Bu, türünün ilk yardımlı yeniden girişidir ve sürekli artan uzay enkazı ve kontrolsüz yeniden giriş sorununu azaltmak için sorumlu bir yaklaşım için emsal teşkil eder.
Yukarı çıkan, neredeyse her zaman geri gelir. Uzaya gönderdiğimiz nesneler söz konusu olduğunda, atmosferik yeniden girişler aslında uzay enkazı oluşumunu en aza indirmede ve uzayda sürdürülebilir bir gelecek sağlamada temel bir araçtır.
Alçak Dünya yörüngesindeki nesneler, Dünya atmosferinin neden olduğu ‘sürükleme’ kuvvetlerinden etkilenir, irtifaları kademeli olarak alçalır ve ardından Dünya’ya doğru hızlı ve ateşli bir alçalma gerçekleştirir.
Küçük nesneler, yaratılan muazzam sürtünme ve ısı nedeniyle yeniden girdiklerinde parçalanırlar, ancak daha büyük cisimlerin parçaları yere ulaşabilir, bu nedenle ıssız bölgelere inmek için kontrol edilmelidir.
Kredi: ESA / UNOOSA
Aeolus neden eve geliyor?
2018’de fırlatılan Aeolus, uzayda planlanan üç yıllık ömrünü 18 aydan fazla geride bıraktı. Görevi sırasında, bir aşamada neredeyse imkansız bir mühendislik harikası olduğu düşünülen çığır açan rüzgar haritalama lazeri, dünya çapında hava tahminlerini önemli ölçüde iyileştirdi.
Aeolus, ESA tarafından şimdiye kadar inşa edilen ve uçurulan en başarılı görevlerden biri olarak selamlandı. Bir Dünya Kaşifi araştırma görevi olarak, yeni uzay teknolojisini göstermek için tasarlandı, ancak gözlem başına en yüksek etkiye sahip hava durumu uydularından biri haline geldi ve lazeri hala her zamanki gibi iyi performans gösteriyor.
Bununla birlikte, Aeolus’un yakıtı artık neredeyse tükenmiş ve alçakta, sadece 320 km (200 mil) yükseklikte yörüngede dolaşıyor, bu yakıtın şimdiden Dünya’nın incecik atmosferi tarafından yakalandığı anlamına geliyor.
Aeolus’un dönüşünü hızlandıran Güneş’tir.
Güneş patlamaları ve koronal kütle püskürmeleri, madde ve radyasyon salar ve bu, Dünya’nın yanından geçtiğinde, Dünya atmosferinin yoğunluğunu artırır. Son aylardaki yoğun güneş aktivitesi, uydunun yörüngede kalabilmek için daha da fazla yakıt kullandığı anlamına geliyor. Aeolus için bu, rüzgara karşı koşmak gibiydi.
Bu nedenle, beş yıllık muhteşem bilimin ardından, ESA’nın rüzgar misyonu 30 Nisan 2023’te faaliyetlerini sonlandırdı.
Bu aşamadan yararlanan bilim adamları, bir anka kuşu gibi yol bulucu selefinin küllerinden doğacak olan Aeolus-2 takip görevinin hazırlanmasına yardımcı olacak yaşam sonu faaliyetlerini gerçekleştirmek için cihazını özel bir moda soktular. .
Aeolus’un son nefesleri
Önümüzdeki birkaç ay içinde, Aeolus doğal olarak mevcut irtifası olan 320 km’den 280 km’ye inecek. Bu noktada, ESA’nın Almanya’nın Darmstadt kentindeki görev kontrol merkezi ESOC’deki uzay aracı operatörleri, onu kademeli olarak Dünya yüzeyinin 150 km yukarısına indirecekler. Uydu yaklaşık 80 km alçalırken yanacaktır.
Nüfuslu bölgeler Dünya yüzeyinin nispeten küçük bir yüzdesini oluşturduğundan, yeniden girişin herhangi bir zarara yol açma şansı son derece düşüktür.
Son tarih, güneş aktivitesinin süreci nasıl hızlandırdığına bağlıdır, ancak Aeolus’un Ağustos ayının sonundan önce olmaması bekleniyor.
Aeolus mühendisleri ve endüstri ortakları, yeniden girişte açık okyanus sularını hedeflemek için Aeolus’u Dünya atmosferinde en iyi şekilde nasıl konumlandıracaklarını dikkatlice araştırdılar ve parçaların düşebileceği kara miktarını büyük ölçüde azalttılar.
ESA’nın Aeolus Misyon Müdürü Tommaso Parrinello, “Yeniden giriş yaklaşımı ve manevralar ve operasyonlar dizisi ile daha ayrıntılı bir zaman çizelgesi hakkındaki kesin ayrıntılar, Haziran ortasında halka açıklanacak.
“Şimdilik, yeniden girmek için en iyi okyanus koridorunu hedeflediğimizi tahmin edebiliyoruz.”
Aeolus’un yardımlı yeniden girişiyle ESA, gezegenimizin nabzını tutmaya devam etmek için gelecekteki görevlerin önünü açıyor. Bunu ancak Dünya’nın yörüngeleri tehlikeli uzay çöpleriyle dolu değilse ve yaşam sonu faaliyetlerinde güvenlik ön plandaysa yapabilirler.