Galaksinin Koruyucuları Vol. 3′ İnceleme – Havalı Göründü mü?

gördüğüm gün galaksinin gardiyanları babamla sinemalarda olmak benim için özeldi. Bir veya iki karakter dışında takım hakkında çok az şey biliyordum. GERÇEKTEN kötü bir gün geçirdiğimi hatırlıyorum ve filmin bunu düzeltemeyeceğinden emindim. Bunun yerine, film şimdiye kadarki en sevdiğim filmlerden biri haline geldi ve belki bir gün James Gunn’ın yaptığını yapmak ve sizi bir “Demet” filme inandırmak için kendi çizgi romanlarım ve karakterlerimle hayallerimi gerçekleştirmek için motive oldum. Daha önce hiçbir bağlantınızın olmadığı A-Delikleri ”. benim gibi Galaksinin Koruyucuları Vol. 3 İnceleme, James Gunn’ın bu karakterleri nasıl parlatacağını hala bildiğini gösterecek… zaman zaman kendi yoluna çıksa bile.

Bu film hakkında hemen belirtmek istediğim şeylerden biri, James Gunn’ın son iki filmi, Noel Özel ve Yenilmezler görünüşlerini birbirine uyumlu bir şey gibi göstermek için birbirine bağlamanın mükemmel yollarını bildiğidir. Geçen yıl incelediğim diğer bazı Marvel filmlerinin aksine, bu, dürüst olmak gerekirse, destanlarının bir sonraki bölümü gibi geliyor. Bir hikayeden diğerine taşınan şeyler ve bu “bölümler” aracılığıyla inşa edilen pek çok referans, kamera hücresi ve hikaye vardı, bu da bunu James Gunn’ın söylediği gibi kapari gibi hissettirdi. Öyleyse hikayenin “odak noktası” üzerinden başlayalım… Roket.

Bu film sayesinde sonunda Rocket’ın MCU kökenini öğreneceğimizi hepimiz biliyorduk ve söylemeliyim ki bu, kolaylıkla filmin en güçlü kısmıydı. Başka güçlü kısımlar olmadığından değil ama bu film olumlu bir puan alacak. Ama insanlara en çok yapışacak hikayenin bu olduğunu söylüyorum ve hem inanılmaz derecede dramatik hem de duygusal. High Evolutionary tarafından onun üzerinde yapılan deneyleri ve Lila gibi denek arkadaşları aracılığıyla edindiği arkadaşları görüyoruz.

Rocket, filmin büyük bölümünde komada uyurken bile, varlığı geri dönüşlerle ve bu ekibin diğer üyelerinin onu kurtarmak için ellerinden gelen her şeyi yapma biçimleriyle hissedildi. Bu yüzden uyandığında ve son perdede birçok harika anını yaşadığında, hak edilmiş hissettiler. En önemlisi, bir rakun çöpünü kurtardığı ve sonunda adının “Rocket Raccoon” olduğunu kabul ettiği zamandı. Bu gerçekten harika bir andı, yardım edemedim ama neşelendim.

Bu amaçla, High Evolutionary’nin işleri bitirmek için harika bir kötü adam olduğunu hissettim. Dürüst olmak gerekirse, MCU’da gördüğümüz birçok kötü adamın bir karışımı, ancak Chukwudi Iwuji tarafından sunulma ve oynanma şekli inanılmazdı. O, hedefleri ve mükemmellik arzusu tarafından o kadar yönlendirilen bir varlıktır ki, standardının altındaki herhangi bir şey değersizdir ve hedefini engellemeye çalışan herkes gözden çıkarılabilir. Hatta bir noktada mürettebatını havaya uçurur çünkü gemideki herkesi kurtarmak için isyan çıkarmaya çalışırlar ve buna izin vermez. Artı, “zaman çizelgeleri” boyunca Roket ve onunla olan sahneler, hikayenin en iyi kısımlarının uygulanmasına yardımcı oldu. MCU’nun hala “ölmekte olan bir kötü adam sorunu” olsa da, bu doğru şekilde anlamlıydı.

Bu diğerinin olduğu anlamına gelmez galaksinin gardiyanları parlamak için zamanları yoktu. Her üyenin kendine göre anları vardı ve birçoğu kazanılmış hissetti. Kahretsin, Kraglin ve Cosmo’nun bile büyük getirisi olan küçük bir hikayesi vardı! Bu filmde (daha iyisi ve daha kötüsü için) oynayacak pek çok rolü olan ve gösterecek pek çok numarası olan Nebula’ya (kolayca destanın en iyi karakterlerinden biri haline gelen) şaşırdım.

Sonuna çok fazla atlamak istemesem de, Mantis’in, istediği için değil, buna ihtiyacı olduğu için evreni görmeye gitmeye karar verdiğinde, takım için tartışmasız en iyi uğurlamalardan birini yaptığını söylemeliyim. Başkalarının isteklerini yerine getirmek yerine KENDİNİN yapması gereken şeyleri yapmaya çalışıyordu. Siz Game of Thrones hayranları için bu, Arya Stark’ın sonu gibi bir şeydi… ama Mantis aslında bunu İYİ bir şekilde yaptı… ve devam filminde göründüğünden beri yolculuğunda gerçek bir kaptan gibi hissetti.

Burada gerçekten parıldayan bir diğer şey de set parçaları ve aksiyon sahneleriydi. James Gunn, dünyaları ve aksiyon ritimleriyle işleri nasıl yaptığı konusunda büyük, renkli ve zeki olmaktan asla korkmadı ve bu film de farklı değil. Sadece ağzınızı açık bırakacak kadar çok aksiyon içeren büyük anlar yaşamakla kalmıyorlar. Ama aynı zamanda gerçekten eğlenceli olan “koridor dövüşü sahnesi”nin kendi versiyonlarını yapıyorlar ve Groot’u sizi şaşırtacak çeşitli şekillerde sergiliyorlar. Cidden, filmdeki aksiyon sahnelerine inanılması için görülmesi gerekiyor.

Oh, ve film müziği harika ve James Gunn gibi filmlerde doğru şarkıyı nasıl koyacağını kimse bilmiyor.

Ancak…

… o olmazdı Galaksinin Koruyucuları Vol. 3 Bazı eksiklikler olmadan gözden geçirin… ve onu GOTG destanının daha iyi bölümleriyle karşı karşıya getirmekten alıkoyan birkaç tane var. İlki, yukarıdaki resimdeki bayanla…Gamora. Ekibin daha önce de belirttiği gibi, şu anda sahip olduğumuz Gamora, Quill ve GOTG’nin geri kalanıyla tanışmadan hemen önceki Gamora. Bu, Quill’e asla aşık olmadığı ve galaksiyi defalarca kurtarmaya yardım ettiği anlamına gelir. Bu iyi. Ancak, filmin çoğunda nasıl davrandığı, ilk filmdeki hali ile aynı çizgide değildi.

Örneğin, bu film boyunca önemli bir şey, Gamora’nın sadece istediğini elde etmek için (masum olsun ya da olmasın) herkesi öldürmeye istekli olması ve Quill’in onunla konuşmasıydı. Ama ilk filmde… Quill’i ve diğer GOTG’yi öldürmek için pek çok şansı vardı ama babası Thanos gibi olmadığını kanıtlamayı reddetti. Peki… onu bu kadar kaba yapan ne oldu? Sonra, tüm sözlerine rağmen, Gamora’nın diğer filmlerdeki haline çok kolay bir şekilde geri döndü. çok kafa karıştırıcıydı. Ama neyse ki, Peter ve onu yeniden bir araya getirmeye zorlamadılar ve güzel bir “ayrılık” yaşadılar.

Sonra komedi vardı. James Gunn’ın her zaman çok özel bir komedi markası olmuştur ve ilk GOTG filminde ona hayran olsam da, bu noktada (birden fazla film ve onun DC Çizgi Romanları ile), oldukça sinir bozucu ve vergilendirici bir hal aldı. Drax’in ilk filmdeki “Yok Edici”den şimdi gördüğümüz aptala nasıl geçtiğini hâlâ anlamış değilim. Ve diğer şakalar gerçekten başarısız oldu. Yarı dolu bir tiyatrodaydım ve dürüst olmak gerekirse, onların bir kereden fazla güldüğünü duyduğumu sanmıyorum.

Ayrıca bazı sahnelerin zorlama veya anlamsız gelmesine de yardımcı olmadı. Nebula, Mantis ve Drax arasında, Nebula’nın sebepsiz yere makineye karşı öfkeli olduğu koca bir sahne var, sadece Mantis’in ona karşı çıkması… bu konuda… yani… bunun anlamı neydi?

Ama kolayca… bu filmdeki en büyük kusur…

Evet. Adam Warlock. Önceki bir değil İKİ filmde alay edilen karakter sonunda ortaya çıktı ve…vay canına, James Gunn onu gerçekten tanınmaz bir şeye dönüştürdü. Filme girişi düz ateşti. Ama sonra… “annesini” dinlemek dışında hiçbir şey anlamayan bir erkek-çocuk olduğunu ve filmin çoğunda gerçek bir amaca hizmet etmediğini öğreniyoruz… ta ki Quill’i bir anda kurtaran Deus Ex Machina olana kadar. anahtar an. Warlock, Marvel Comics’te çok büyük bir figür ve hatta MCU’nun ilk “yayına” ilham veren orijinal Infinity Saga’da Thanos’u durdurmaya yardımcı oldu. Ama filmde nasıl tasvir edildiğine bağlı olarak bunu göremezsiniz.

Son olarak, James Gunn ve oyuncu kadrosu tarafından bu sonun Galaksinin gardiyanları özellikle Dave Bautista ve Zoe Saldana gibi birçok aktör bundan sonra karakterleri canlandırmayı bitirdiklerini söylediği için ölümlerle sonuçlanacaktı. Ama… hiçbiri ölmedi. Olduğu gibi düşseydi çok boş gelecek olan büyük bir “sahtekarlık” yapmak bile… sadece Adam Warlock tarafından geri alınmak üzere. Bir bütün olarak sona takılmamamın tek nedeni, GOTG’nin her birinin sahip olduğu sonlarla yaşadığı mutluluk hakkında söylenecek bir şeyler olması. Artı, sondaki dans sahnesi, yaptıkları her şey için fazlasıyla hak edilmiş bir ödül gibi geldi.

Sonunda, Galaksinin Koruyucuları Vol. 3 hayranların birçok yönden ihtiyaç duyduğu sondu. Son bir büyük macerada “Bunch Of A-Holes”larını son bir kez görme fırsatı buldular. Bu, asla canlı aksiyonda görülmemesi gereken gruptu ve şimdi gitmesine hepimizin üzüleceği grup.