Castlevania: Aria of Sorrow bugün, 6 Mayıs 2023, 20. yıl dönümünü kutluyor. Aşağıda, Symphony of the Night’ın halefinin türü hâlâ nasıl etkilediğine bir göz atıyoruz.
Blasphemous’un Souls-ian hack-and-slash’inden Ori serisinin pastel güzelliğine kadar, günümüzün oyun pazarındaki metroidvaniaların muazzam hacmi en ölümcül meraklıları bile şaşırtabilir. Ancak çoğu hayran her zaman doğru bir şekilde Castlevania: Symphony of the Night’ı Konami’nin övülen serisinin en etkili girişi olarak görse de, günümüzün metroidvania’ları üzerinde büyük etkisi olan başka oyunlar da vardı – ve 2003’ün Aria of Sorrow’unun en iyisi olduğunu iddia ediyorum. onlara.
Aria of Sorrow, Game Boy Advance için üçüncü Castlevania oyunudur, ancak önceki iki oyundan çok daha akılda kalıcıdır. Serideki dördüncü “Igavania” tarzı giriş, yani ilk olarak Gecenin Senfonisi ve tasarımcı Koji Igarashi tarafından başlatılan aynı keşif ve RPG mekaniğine sahip. Büyük yeniliği Tactical Soul sistemi, seri için bir sonraki adım olacak ve yıllar içinde ortaya çıkan birçok metroidvanyaya ilham vermiş bir mekanik.
Taktik Ruh sistemi, esasen oyundaki her düşmana uygulanan Mega Man patronlarının temel mantığıdır. Kahraman Soma Cruz bir düşmanı her öldürdüğünde, düşmanın “ruhunu” emme şansı vardır, bu da ona düşmanın güçleri temalı bir yetenek verir. Bir iskelet size kemik fırlatma gücü verir, balta fırlatan bir zırh seti balta atmanıza izin verir vb. Bu ruhlar ayrıca farklı kategorilerde gruplandırılmıştır: Bullet Souls, tek kullanımlık büyülerdir, Guardian Souls, belirli bir yetenek için sihri boşaltmanıza izin verir ve Enchanted Souls, size pasif buff’lar veya ekipmana benzer diğer yetenekler verir.
Tactical Soul sisteminin doğası rastgeledir, yani bazı oyuncular fazla çaba harcamadan büyük bir ruh listesine girecekken, diğerleri yararlı yetenekler elde etmek için mücadele edebilir. Bazı insanlar, oyunun başlarında ideal ruh seti için hangi düşmanların öğütülmeye değer olduğunu belirlemek için çevrimiçi kılavuzları kullanır, ancak kişisel olarak, doğal oyundan ne elde ettiğinizi görmenin ve onu çalıştırmaya çalışmanın daha eğlenceli olduğunu düşünüyorum. Tamircinin gerçek avantajı, geriye dönüp ileriye giden yolu bulmak için keşfederken, aynı düşmanları defalarca öldürdüğünüz için deneyim puanlarının yanı sıra size aralıklı bir ödül vermesidir.
Aria of Sorrow’da tamamen yararsız olan o kadar çok ruh yok ve ben genellikle erkenden reddettiğim yetenekleri kullanmanın yeni yollarını buldum. Örneğin, ilk başlarda, Soma’nın MP karşılığında kuyruğunu uzatmasına izin veren Stinger adında bir tane edindim, bu ilk başta harika görünmedi. Bununla birlikte, oyunun sonunda o kadar çok MP’m vardı ki, kuyruğun ekstra saldırısı, esasen doğru türde bir silahla verilen bonus hasardı ve bu da onu bir dizi oyunsonu patronu için yararlı kılıyordu.
Tactical Soul sistemi ve çeşitleri, Aria of Sorrow’un ardından, özellikle de devamı olan Dawn of Sorrow’un ardından 2D Castlevania oyunlarının imza özelliği haline geldi. Sistemin, formüle birkaç kırışıklık daha eklemeyi başaran manevi bir halef olan yapımcı Koji Igarashi’nin Bloodstained: Ritual of the Night için geri dönmesi de şaşırtıcı olmamalı. Ender Lilies: Quietus of the Knights ve Record of Lodoss War: Deedlit in Wonder Labyrinth gibi Castlevania’dan ilham alan oyunlarda da mekaniğin yankılarını görebilirsiniz. Bu oyunların her ikisi de benzer şekilde mağlup düşmanlardan yeni yetenekler toplamanıza izin verir, ancak her birinin bu konsepte kendi yaklaşımı vardır.
Bir bütün olarak, Aria of Sorrow’un olumlu niteliklerinin bu mekaniğin çok ötesine geçtiğini düşünüyorum – bu benim en sevdiğim metroidvania ve çoğunu oynadım. Bu türdeki birçok oyunun aksine, çok az sıkıcı yama veya gerileme ile çok iyi tempolu bir oyundur. Haritası küçük ama iyi tasarlanmış ve bu türde gerçekten her odayı bulup keşfetmek istediğim birkaç oyundan biri. Modern bir metroidvania destanının 30 ila 40 saatlik yayılmasını beklemeyin – Aria of Sorrow’da yapılacak her şeyi 7-10 saatte kolayca yapabilirsiniz. Aria of Sorrow’daki birkaç saatlik saf, konsantre parlaklığı, bu türdeki harika oyunları bile oluşturabilecek dolgu saatlerine tercih ederim, ancak bu kişisel bir zevk meselesi.
Aria’yı öne çıkaran şeyin büyük bir kısmı, her zamanki Castlevania formülünü nasıl alt üst ettiğidir. Belmonts ve Drakula gibi dizi yıldızları açılış saatlerinde hiçbir yerde bulunamaz ve uykularından uyanmaları uzun zaman alır. Nihai ödülün üstesinden gelmeye çalışan deneyimli bir vampir avcısı olarak oynamak yerine, belirsiz nedenlerle şeytani bir şatoya çekilen korkmuş bir çocuksunuz. Anlatım basit ama böyle bir aksiyon oyununda etkili ve onu serideki diğer oyunların üstüne çıkarıyor. Ayrıca, bir bütün olarak Castlevania serisinin en iyilerinden bazıları da dahil olmak üzere birçok harika patron dövüşü var.
Gecenin Senfonisi nihayetinde daha ünlü isim olsa da, bence Castlevania: Aria of Sorrow bu günlerde neredeyse dikkate değer kabul ediliyor. Bu türe Hollow Knight veya Blasphemous gibilerden gelen biriyseniz ve bu türün klasiklerine gerçek bir şans vermediyseniz, bu GBA titanı Super Metroid kadar oynanmaya değer. İyi haber şu ki, Castlevania Advance Koleksiyonu Aria of Sorrow’u içeriyor, bu yüzden hazır olduğunuzda onu almanız yeterli.
Burada tartışılan ürünler editörlerimiz tarafından bağımsız olarak seçilmiştir. Sitemizde öne çıkan herhangi bir şeyi satın alırsanız, GameSpot gelirden pay alabilir.