Bir akıllı telefonun gerçekten değişken bir diyaframa ihtiyacı var mı – yoksa küçük lensler ve köyde dolaşan en son pazarlama ekmekleriyle ilgili bu saçmalık mı? NextPit, Xiaomi 13 Ultra’yı zaten test etti ve 1 inç sensörlü Xiaomi 13 Ultra’daki değişken irisin neden gerçekten mantıklı olduğunu açıklıyor.
Bir diyafram zaten ne yapar?
Mercekteki değişken diyafram, merceği kenardan küçültür ve böylece ışık için etkin bir şekilde kullanılan merceğin çapını küçültür. Bir yandan bu, merceğe daha az ışık girmesi anlamına gelirken diğer yandan ışığın özellikle güçlü bir şekilde kırıldığı optiğin dış alanları korunur, aşağıdaki grafiğe bakın.
Grafik açıkça ortaya koyuyor: ışık, merceğin kenarlarında ortasına göre daha fazla kırılıyor. / © Zizo / Adobe Stock
Optikler ışığı çok kırarsa bunun iki önemli etkisi olur: Bir yandan ortaya çıkan fotoğrafların alan derinliği azalır. Öte yandan, merceğin görüntüleme performansı daha iyidir.
Diyafram açıklığının alan derinliği üzerindeki etkisi
Belirli bir nesneden kamera merceğine çarpan tüm ışık, bir koni şeklinde arkasındaki sensöre atılır ve burada bir daire – sözde karışıklık çemberi – oluşturur. Böyle bir daire bir pikselden büyükse bulanıktır.
Merceğin kenarındaki kırılma ne kadar güçlü olursa, bu ışık konileri o kadar sönük hale gelir; ve sensör düzleminin tam olarak koninin ucunun tek bir pikselden küçük olduğu yerde olması için odak noktasının daha kesin olması gerekir. Yani: Büyük veya açık diyafram, düşük alan derinliği anlamına gelir.
F4.0 ile alan derinliği, F1.9’a göre belirgin şekilde daha fazladır. / © NextPit
Diyafram açıklığının keskinliğe etkisi
Açıklığın daha az önemli olmayan ikinci etkisi, merceğin görüntüleme performansıdır. Işık merceğin kenarlarında daha çok kırılır. Artık kırılma indisi ışığın dalga boyuna bağlıdır ve bu nedenle kısa dalga ve uzun dalga ışığı da güçlü kırılma durumunda farklı derecelerde kırılır. Etkisini gökkuşakları ve prizmalardan bilirsiniz.
Yakından bakarsanız, bu görüntü bölümünde F1.9 ve F4.0 arasındaki görüntüleme performansı farkını görebilirsiniz. / © NextPit
Fotoğrafta bu etki sözde renk sapmalarına neden olur. Bunlar genellikle parlaklıkta yüksek farklılıklar olan geçişlerde yeşil veya mor renk saçaklarını ifade eder. Bu optik eserler genellikle karmaşık düzeltici lensler veya yazılım hileleriyle azaltılır. Ancak optik açıklığı kullanmak daha kolaydır.
Büyük mercek kenarlarındaki ışığın daha az hızlı optiklere göre daha fazla kırılması gerektiğinden, son derece hızlı mercekler özellikle değişken bir diyaframdan yararlanır. Gün boyunca diyafram, daha iyi görüntü kalitesi için merceğin kenarını kapatabilir. Geceleri ise tamamen açık bir mercek daha fazla ışık toplar.
İnce ayrıntı: “sadece” açıklık yerine iris açıklığı
Eski Android kullanıcıları hatırlayabilir: Bir zamanlar Samsung Galaxy S9’da (özel kamera testi için) değişken bir diyafram vardı. Ancak o zaman, lens, sensör ile ön lens arasına basitçe itilen iki küçük şablonla çepeçevre küçültüldü. Diyafram, Xiaomi 13 Ultra’da da çalışır.
Burada Xiaomi 13 Ultra’daki diyaframın nasıl açılıp kapandığını görebilirsiniz.
Öte yandan Huawei Mate 50 Pro (test için) gerçek bir iris diyaframına sahiptir ve bu nedenle yalnızca iki ayarı (açık ve kapalı) değil, toplam dört ayarı da etkinleştirir. Bununla birlikte, bence, akıllı telefonlarda yalnızca iyi seçilmiş iki diyafram ayarı mantıklıdır – maksimum açık değer ve optiğin sözde “kritik diyaframına” mümkün olduğunca yakın bir değer. Kritik açıklık, bir kamera sisteminin mümkün olan en iyi görüntüleme performansını sunduğu değerdir.
Benim için sonuç olarak Xiaomi, 13 Ultra ile farklı aydınlatma koşullarında görüntü kalitesini optimize etmenin mantıklı bir yolunu buldu. Ve en iyisi: Standart işletimde her şey otomatik olarak çalışır. İsterseniz F1.9 ve F4.0 arasında manuel olarak da geçiş yapabilirsiniz.