İnsanlık tarihinde çok az gelişme, günlük yaşamı cep telefonu kadar etkiledi. Ortalama bir kişi, yalnızca arama yapmak ve almak için değil, e-posta göndermek, video akışı yapmak ve oyun oynamak için günde 50’den fazla ahizeyi kaldırıyor.
Dünyadaki herhangi biriyle herhangi bir yerden iletişim kurabilme yeteneği kendi içinde devrim niteliğindeydi. Ancak 1980’lerden bu yana, teknolojideki gelişmeler, cep telefonunun hesap makinesi, dijital kamera, MP3 çalar ve kişisel dijital asistan (PDA) dahil olmak üzere diğer tüm kişisel elektronikleri tüketmesine izin verdi.
Cep telefonları artık bir ev bilgisayarı kadar güçlü ve mobil ağlar o kadar ilerledi ki internetin tamamı cebimizde. Akıllı telefon çağında yaşıyoruz – varlığımızın neredeyse her bölümünü yöneten, toplumu, eğlenceyi ve ekonomiyi dönüştüren çok amaçlı bir cihaz.
Ericsson’a göre, dünyanın yarısından fazlası bir akıllı telefona sahip ve şu anda dünya çapında 8,4 milyardan fazla aktif mobil bağlantı var.
Erken akıllı telefonlar ve mobil internet
Benimseme 2010’larda zirveye ulaştı, ancak akıllı telefonun hikayesi çok daha eskilere, kablosuz iletişimin başlangıcına kadar uzanıyor. İlk ticari cep telefonları, parası yetenlerin eline geçtiğinde bile, üreticiler cep telefonunu bilgisayarla kaynaştırmaya çalışırken, mühendisler mobil ağların ses trafiğinden daha fazlasını taşıyabileceğini görüyorlardı.
Akıllı telefon olarak tanıyacağımız ilk cihazlar 1990’ların başında ortaya çıktı. Cep Telefonu Müzesi koleksiyonundaki en değerli parçalardan biri de cep telefonudur. IBM Simon. 1993 yılında piyasaya sürülen IBM Simon, bir cep telefonunu bir grafik kullanıcı arabirimi (GUI), bir dosya sistemi ve üretkenlik uygulamalarını tek bir pakette birleştirerek mobilite ve bilgi işlemin geleceğinin birleştiğini kabul etme konusunda zamanının ilerisindeydi.
1996 yılında açıklanan Nokia 9000 İletişimci dışarıdan standart bir ahize gibi görünüyordu, ancak açıldığında tam bir QWERTY klavye ve geniş bir ekran ortaya çıktı. Bir dizi üretkenlik aracına, desteklenen üçüncü taraf uygulamalarına sahipti ve hatta internete erişebiliyordu.
PDA öncüsü Palm ve Qualcomm tarafından yaratılan pdQ, 1998’de piyasaya çıktı ve ertesi yıl, kendisini bir ‘akıllı telefon’ olarak pazarlayan ilk el cihazının piyasaya çıktığını gördü. Ericsson R380. Ericsson’un çabası, sonunda Symbian olan ve bir endüstri standardı haline gelmeden yaklaşık on yıl önce dokunmatik ekranla övünen bir işletim sistemi kullandı. Neredeyse başka bir Ericsson ahizesine yeniliyordu. Ericsson GS 88, biri cihazın telefon kısmı için, diğeri ise PDA öğesi için GEOS olmak üzere iki farklı işletim sistemine sahip çift ekranlı bir cihaz. İlginç bir şekilde, Geoworks’ün bu işletim sistemi Nokia 9000 Communicator’a da güç verdi. Sonunda Ericsson, Symbian’da her şeyi yapmaya karar verdi ve GS 88’in ticari lansmanı, şimdiye kadar yapılmış yalnızca 200 birim ile terk edildi. Bu, Ericsson R380’in tarihteki yerini almasını sağladı.
İlk akıllı telefonların çoğu bir tür veri aktarımı veya ilkel internet erişimi içerirken, işlevlerin çoğu bağımsızdı. Qualcomm tarafından 1988’de geliştirilen, birden çok telsizin aynı frekansları paylaşmasına izin veren ve dolayısıyla bir direğin destekleyebileceği telefon sayısını artıran kod bölmeli çoklu erişim (CDMA) teknolojisiyle desteklenen mobil geniş bandın ortaya çıkışı her şeyi değiştirdi. CDMA, 2G’yi dönüştürdü ve 3G ağları ile mobil internet devriminin temelini oluşturdu.
İlk ticari 3G ağları 2002’de yayına girerek ses ve metnin ötesine geçen yepyeni bir kullanım dalgasının kilidini açtı. Qualcomm’un çabaları, mobil geniş bandın video konferans, video akışı, müzik, oyunlar, görüntüleme ve video kaydını destekleyebilecek bir altyapıya dönüşmesine yardımcı oldu. İletim oranları bugünün standartlarına göre buz gibiydi, ancak otobüste – son düdükten dakikalar sonra – futbol maçlarını izleme yeteneği emsalsizdi.
Pek çok pazardaki 3G spektrum lisanslarının yüksek maliyeti ve tüketici talebinin eksikliği, yeni nesil ağların gelişimini engelledi, ancak teknoloji, 2000’lerde modern akıllı telefon olarak tanıyabileceğimiz ilk dalgayı mümkün kılmada çok önemliydi.
Kamera, müzik ve oyun telefonlarını yaratan Nokia, N95Microsoft’un masaüstü hakimiyetini mobil cihazlara genişletmeye yönelik periyodik girişimleri, birkaç üreticinin Windows Phone destekli birkaç çabasını gördü.
Ancak bu çağı tanımlayan bir satıcı varsa, o da Research in Motion (RIM) ve onun BlackBerry serisiydi. BlackBerry cihazları hile içermiyordu ve başlangıçta tam bir QWERTY klavye kullanarak e-posta gönderip almak isteyen iş adamlarının alanıydı. Bununla birlikte, yüksek üretim değerleri ve münhasırlıkları, onları özellikle BlackBerry Messenger hizmetine (BBM) erişmek isteyenler olmak üzere tüketiciler arasında son derece arzu edilen ürünler haline getirdi.
iPhone her şeyi değiştirir
Bu yenilik yuvasına rağmen, on yılın en ikonik ve sevgiyle hatırlanan cihazları, örneğin Motorola RAZR, LG Çikolatave Sony Ericsson W800, aslında akıllı telefonlar değildi. Bu boşluğu kapatmak ve akıllı telefonları vazgeçilmez hale getirmek için tartışmasız dünyanın en tasarım odaklı ve etkili teknoloji şirketi gerekir.
Akıllı telefonların tarihi, 2007 yılı öncesi ve sonrası olarak ikiye ayrılabilir. ilk iPhone raflara vurun. Apple’ın açılış çabasında gelişmiş bir kamera, 3G bağlantısı ve hatta bir App Store bile yokken, bir cep telefonunu, iPod’u ve sezgisel bir işletim sistemini çekici, tam dokunmatik ekran tasarımında birleştirme yeteneği, yeni bir mobilite çağının yolunu açtı. .
İlk Android destekli cep telefonu olan HTC üretimi bu kadar çabuk gelmeseydi oyun bitmiş olabilirdi. T-Mobil G1, sadece bir yıl sonra. Android, diğer üreticilerin Apple’ın oyun değiştiricisine benzer bir deneyim sunan cihazlar yaratmasına izin verecek rakip bir işletim sistemi sunuyordu.
Android’in katkısı Qualcomm tarafından karşılanacaktı. 2007 yılında ayrıca, akıllı telefonlara 1 GHz işlem gücüne erişim, 720p videoyu, 3D grafikleri ve 12 megapiksel kamerayı destekleme yeteneği sağlayan ilk Snapdragon system-on-a-chip (SoC) de görüldü. Snapdragon platformları, önde gelen amiral gemisi telefonların çoğuna güç sağlamaya devam edecek ve akıllı telefonların yapabileceklerini dönüştürecekti.
Qualcomm yenilikleri, ister birçok yaygın uygulamaya güç sağlayan konum tabanlı hizmetleri, kablosuz şarj ve daha hızlı bağlantı olsun, hemen hemen her akıllı telefonda bulunabilir.
2010 yılına kadar bir milyardan fazla 3G bağlantısı vardı, ancak bu yeni mobil deneyimlerin tam potansiyelini gerçekleştirmek için daha yüksek hızlara ve daha büyük kapasiteye ihtiyaç duyulacağına dair bir anlayış vardı. 4G veya Long Term Evolution (LTE), evdeki geniş bant bağlantısına benzer hızlar sağlayan ve güvenilirliği artıran yeni küresel standart haline geldi.
2010’ların ortalarına gelindiğinde, mobilite dünyası iki ekosistem etrafında birleşmişti: Apple ve Google. ‘Üçüncü bir yol’ sunma çabaları yarıda kaldı. Microsoft’un Windows Phone’u destekçileri tarafından çok sevildi, ancak Nokia’nın satın alınması bile onu büyük bir oyuncu haline getiremedi, BlackBerry OS 10 çok geç kaldı, Tizen, Sailfish, Firefox OS ve Ubuntu Mobile gibi yeni başlayanlar ilgi görmedi. .
Uygulamalar önemli bir faktördü. 2008’de piyasaya sürüldüğünde, App Store ilk mobil pazar yeri değildi – Qualcomm’un 2001’de piyasaya sürülen ve Apple’ın bir telefonu olmadan çok önce milyarlarca işlemi gerçekleştiren BREW uygulama mağazası – ancak üçüncü taraf geliştiricilerin mallarını almaları için bir platform sağladı. iPhone ve tam bir dijital ekonomi yarattı. Google Play ve bir dizi üçüncü taraf uygulama, aynı şeyi Android için yaptı.
Herhangi bir meydan okuyucu platform, tüketicileri kazanmak istiyorsa cihazlarındaki en popüler uygulamaları gerektiriyordu, ancak geliştiriciler, yeterince geniş bir izleyici kitlesine sahip olmayan bir işletim sistemini desteklemeyecekti. Bu bir tavuk ve yumurta senaryosuydu.
dijital merkez
Dönemin ana biçim faktörü yeniliği boyuttu. 2000’lerin kapaklı ve sürgülü telefonları daha küçük bir pakete daha fazla işlevsellik sığdırmak konusunda takıntılıyken, phablet telefon ve tablet arasındaki boşluğu kapatmaya çalıştı. Samsung’un Galaksi Notu serisi başlangıçta alayla karşılandı, ancak sonunda sadık bir hayran kitlesine hükmetti ve diğerlerini daha büyük ekranlı cihazlar yaratmaları için etkiledi – en önemlisi Apple.
On yılın sonunda akıllı telefon, internet ve dijital hizmetlerle ana erişim yöntemi olarak ev bilgisayarını geride bırakarak dijital hayatımızın odak noktası haline geldi. Cep telefonları artık akıllı saatler, akıllı ev aletleri ve e-sağlık sensörleri gibi bir dizi başka teknoloji için giderek daha fazla bir merkez haline geliyor. Nesnelerin İnterneti (IoT) artık bir gerçek.
Bu eğilim, sanal ve artırılmış gerçeklik (VR ve AR) alanında tamamen yeni uygulamalara olanak sağlayacak özellikler olan çoklu gigabit hızlara, kapasitede büyük ilerlemelere ve ultra düşük gecikme süresine sahip 5G ağlarının daha da geliştirilmesiyle hızlanacak. , bulut oyunları ve yapay zeka (AI).
Bu arada, esnek ekran teknolojisi, Samsung Galaxy Z Fold, Galaxy Z Flip ve Oppo Find N2 Flip gibi katlanabilir telefonların kanıtladığı gibi, yeni bir form faktörü inovasyonu çağını başlatıyor. Motorola Rizr konsept telefonu piyasaya çıkarsa, ‘yuvarlanabilir’ telefonun ortaya çıkışını bile görebiliriz.
Akıllı telefon, ‘telefonlu bir bilgisayar’ olarak tanımlandığı günlerden bu yana çok yol kat etti ve son lansmanlar bir şey olacaksa, gelecek inanılmaz derecede heyecan verici.