Üzerinde çalışılan dört buzlu uydudan engebeli arazi örnekleri. Oklar, her örnekte temsili diklikler boyunca işaret etmektedir. (a) Harpagia Sulcus ve Nicholson Regio, Ganymede (Gezegensel Veri Sistemi) arasındaki sınır [PDS] Kimlik: c0552445200, c0552445213). (b) Ino ve Yelland Lineae, Europa (PDS ID: c0426272832, c0426272835, c0426272839, c0426273800). (c) Harran Sulcus, Enceladus (PDS ID n1489048255). (d) Palatine ve Padua Chasmata, Dione (PDS ID n1662199979) içeren “Wispy Terrain”. Görüntülerden üçü, (a) Ganymede, (b) Europa ve (c) Enceladus ortak bir ölçekte (10 km ölçek çubuğu) gösterilmektedir; (d) Dione şevleri 10× ölçekte (100 km ölçek çubuğu) gösterilmiştir. Bu araziler, ifade açısından benzerdir, ancak farklı ayrıntılı morfolojiler gösterir. Kuzey, tüm görüntülerde yukarı doğru. Kredi: İkarus (2023). DOI: 10.1016/j.icarus.2023.115534

Yeni bir NASA çalışması, depremlerin Jüpiter ve Satürn’ü çevreleyen aylardaki gizemli pürüzsüz arazinin kaynağı olabileceğine dair bir açıklama sunuyor.

Güneş sistemimizin uzak noktalarındaki dev gezegenlerin yörüngesinde dönen buzla kaplı uyduların birçoğunun jeolojik olarak aktif olduğu biliniyor. Jüpiter ve Satürn o kadar güçlü yerçekimine sahiptir ki, yörüngelerindeki cisimleri esnetip çekerek ayların kabuklarını ve yüzeylerini çatlatabilen ay depremlerine neden olurlar. Yeni araştırma, ilk kez, bu depremlerin, dikkat çekici derecede pürüzsüz araziye yol açan heyelanları nasıl tetikleyebileceğini gösteriyor.

yayınlanan çalışma, İkarusdepremler ve toprak kaymaları arasındaki bağlantıyı özetleyerek buzlu ay yüzeylerinin ve dokularının nasıl geliştiğine yeni bir ışık tutuyor.

Europa, Ganymede ve Enceladus gibi buzlu ayların yüzeylerinde, nispeten düz ve pürüzsüz alanlarla çevrili dik sırtlar görmek yaygındır. Bilim adamları, bu lekelerin buzlu volkanlardan akan sıvıdan kaynaklandığını teorileştirdiler. Ancak yüzey sıcaklıkları çok soğuk ve sıvılar için uygun olmadığında bu sürecin nasıl çalıştığı bir sır olarak kaldı.

Çalışmada özetlenen basit bir açıklama, yüzeydeki sıvıyı içermiyor. Bilim adamları, tektonik fay diklikleri (Dünyadakiler gibi) olduğuna inanılan dik sırtların boyutlarını ölçtüler – yüzey bir fay hattı boyunca kırıldığında ve bir taraf alçaldığında oluşan dik eğimler. Ölçümleri sismik modellere uygulayarak, geçmiş ay depremlerinin gücünü tahmin ettiler ve daha sonra yokuş aşağı düşen enkazı kaldıracak kadar güçlü olabileceklerini ve yayıldığı yerde manzarayı yumuşatabileceklerini keşfettiler.

Üniversitede yüksek lisans öğrencisi olan baş yazar Mackenzie Mills, “Ay depremlerinden kaynaklanan yüzey sallanmasının, yüzey malzemesinin toprak kaymalarında yokuş aşağı akmasına neden olmak için yeterli olacağını bulduk. Ay depremlerinin boyutunu ve toprak kaymalarının ne kadar büyük olabileceğini tahmin ettik” dedi. Çalışmayı NASA’nın Güney Kaliforniya’daki Jet Tahrik Laboratuvarı’nda bir dizi yaz stajı sırasında yürüten Tucson’daki Arizona’dan. “Bu, toprak kaymalarının zaman içinde ay yüzeylerini nasıl şekillendirdiğini anlamamıza yardımcı oluyor.”

Buzlu Ay Depremleri: Yüzey Sallanması Heyelanları Tetikleyebilir

Her uyduda gözlenen sarp kayalıkların yakından görünümü: (a1, a2) Ganymede, (b1) Europa, (c1) Enceladus, (d1) Dione. Eklerin (a1) ve (a2) konumları Şekil 3’te görülebilir; Şekil A5’teki ek (b1); Şekil A7’deki ek (c1); ve Şekil A10’daki ek (d1). Beş alt görüntü arasındaki çeşitli özellik türleri için ok stilleri, karşılaştırmalar için sabittir. İnce beyaz oklar düzgün eğimlerdeki çizgileri, ince siyah çift oklar iki bileşenli eğimleri, kanatlı siyah oklar blokları, kanatlı beyaz oklar tahmin edilen ön duvarları, kalın siyah oklar olası mahmuz ve oluk morfolojisini ve kalın beyaz oklar daha eskileri gösterir. yamaçlarda yüzey dokuları. (a1, a2) Ganymede’de pürüzsüz ve çizgili malzemelerle (Şek. 3) ve pürüzsüz malzemede soluk çizgilenmelerle iki sarplık örneği. Olası bir kafa duvarı da etiketlenir. PDS Kimliği c0552443639 (~22 m/piksel). (b1) Europa’da, daha eski yüzey dokuları sergileyen düzgün sarplık yüzeyleri ve dokulu geriye eğik şevler gösteren örnek diklikler. PDS Kimliği c0420626765 (∼34 m/piksel). (c1) Belirgin gölgeler, Enceladus’taki sarp yamaçlardaki ön duvarları ve özellikleri vurgular. Olası bir ön duvarla birlikte iki blok etiketlenmiştir. Mahmuz ve oluk topografyasına potansiyel olarak benzer morfoloji, iki bileşenli bir eğim olabilecek şekilde etiketlenmiştir. PDS Kimliği n1489049903 (~80 m/piksel). (d1) Dione’de soluk çizgilenmeler ve olası iki bileşenli bir eğim sergileyen sarplıklar, sarplığın üst ve alt eğimleri arasındaki farklı parlaklık ile kanıtlanır. PDS Kimliği n1649311515 (∼14 m/piksel). Kredi: İkarus (2023). DOI: 10.1016/j.icarus.2023.115534

Yaklaşan soruşturmalar

NASA’nın 2024’te Jüpiter’in ayı Europa’ya bağlı olan yaklaşmakta olan Europa Clipper görevi, görüntüler ve diğer bilimsel veriler sağlayarak araştırmaya önemli bir destek sağlayacak. 2030’da Jüpiter’e ulaştıktan sonra, uzay aracı gaz devinin etrafında dönecek ve Europa’nın yaklaşık 50 yakın geçişini gerçekleştirecek. Görev, bilim adamlarının dış buz kabuğunun altında derin bir iç okyanus içerdiğine inandıkları Europa’nın yaşam için uygun olabilecek koşullara sahip olup olmadığını belirlemek için dokuz bilim aracından oluşan sofistike bir yüke sahip.

Misyonu yöneten JPL’deki Europa Clipper’ın proje bilimcisi Robert Pappalardo, “Ay depremlerinin ne kadar güçlü olabileceği ve molozları yokuş aşağı taşımanın onlar için basit olabileceği hakkında daha fazla şey öğrenmek şaşırtıcıydı” dedi.

Europa’nın yüzey alanının %3’ünden daha azına ve Dünya’nın yaklaşık 1/650’sine sahip olan Satürn’ün uydusu Enceladus’taki tektonik aktivite ve depremler için modelleme sonuçları özellikle şaşırtıcıydı. Pappalardo, “Ay’ın küçük yerçekimi nedeniyle, küçük Enceladus’taki depremler, buzlu kalıntıları yüzeyden ve ıslak bir köpeğin kendini silkelemesi gibi uzaya fırlatacak kadar büyük olabilir” dedi.

Europa söz konusu olduğunda, Europa Clipper tarafından toplanan yüksek çözünürlüklü görüntüler, bilim adamlarının geçmiş ay depremlerinin gücünü belirlemesine yardımcı olacak. Araştırmacılar, depremlerin buzu ve diğer yüzey malzemelerini hareket ettirip ettirmediğini ve ne kadar hareket ettirdiğini anlamak için son bulguları uygulayabilecekler. ESA (Avrupa Uzay Ajansı) Jupiter Icy Moons Explorer (JUICE) görevinden alınan görüntüler, Europa’nın komşu Jüpiter uydusu Ganymede hakkında benzer bilgiler sunacak.

Pappalardo, “Zaman içinde buzlu ayları şekillendiren jeolojik süreçleri ve yüzeylerinin bugün ne ölçüde aktif olabileceğini daha iyi anlamayı umuyoruz.” Dedi.

Daha fazla bilgi:
Mackenzie M. Mills ve diğerleri, buzlu uydularda Moonquake ile tetiklenen toplu israf süreçleri, İkarus (2023). DOI: 10.1016/j.icarus.2023.115534

Jet Tahrik Laboratuvarı tarafından sağlanmaktadır


Alıntı: Buzlu ay depremleri: Yüzey sarsıntısı toprak kaymalarını tetikleyebilir (2023, 14 Nisan) https://phys.org/news/2023-04-icy-moonquakes-surface-trigger-landslides.html adresinden 14 Nisan 2023 tarihinde alındı

Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.



uzay-1