2019’da başka bir güneş sisteminden bir kuyruklu yıldız tarafından ziyaret edildiğimizde onlarca yıl önce nasıl hissettiğimizi hatırlıyor musunuz? Yıldızlararası kuyruklu yıldız ‘Oumuamua, puro şeklindeki gövdesi güneş sistemimizde alışılmadık bir yörüngeden çıkarken tespit edildiğinde manşetlere konu oldu ve sonraki araştırmalar, onun bir zamanlar Plüton benzeri bir gezegenin parçası olabileceğini ve muhtemelen gözleme şeklinde olduğunu öne sürdü.
Gökbilimcileri özellikle şaşırtan bir şey vardı, çünkü kuyruklu yıldız garip görünen bir yolda güneşten uzaklaşıyordu. Şimdi, araştırmacılar olağandışı yolu için bir açıklamaları olduğunu söylüyorlar ve bu uzaylılar değil – gaz çıkışı adı verilen doğal bir fenomen.
Kuyruklu yıldızlar öncelikle toz, kaya ve buzdan oluşur ve güneşe yaklaştıkça ısınırlar ve su ve toz parçacıkları (kuyruklu yıldızların ayırt edici kuyruklarını oluşturan) salarlar. Gaz çıkaran, kuyruklu yıldıza küçük bir tekme atan ve yörüngesini çok az değiştiren ortalama büyüklükteki kuyruklu yıldızları gözlemlemeye alışkınız.
Ama ‘Oumuamua, tipik kuyruklu yıldızınızdan çok daha küçüktü, çapı 100 metrenin biraz üzerindeydi ve ilk gözlemlendiğinde kuyruğu yoktu ve su püskürtüyor gibi görünmüyordu. Öyleyse yörüngesi, yerçekimi tarafından oluşturulan tipik eliptik yörüngeden nasıl farklı olabilir?
Bir astrokimyacı olan baş araştırmacı, bir astronomla birlikte, kuyruklu yıldız tarafından gazdan salınan hidrojenin kuyruklu yıldızın kendi buzunun içinde hapsolmuş olabileceği fikri üzerinde çalıştı.
“Yıldızlararası ortamda seyahat eden bir kuyruklu yıldız, temel olarak kozmik radyasyonla pişiyor ve sonuç olarak hidrojen oluşturuyor. Düşüncemiz şuydu: Eğer bu oluyorsa, güneş sistemine girdiğinde ve ısındığında, o hidrojeni dışarı atması için onu vücutta hapsedebilir miydiniz? araştırmacı Jennifer Bergner, ifade. “Bu, yerçekimi olmayan ivmeyi açıklamak için ihtiyaç duyduğunuz kuvveti nicel olarak üretebilir mi?”
Çift, yakalama etkisinin gerçekleştiğini, ancak yalnızca bir kuyruklu yıldızın dış gövdesinin etrafındaki ince bir kabukta olduğunu buldu. Gözlemlediğimiz kuyruklu yıldızların çoğu, birkaç mil çapındaki ‘Oumuamua’dan çok daha büyüktür, bu nedenle etki neredeyse görünmezdir. Ancak araştırmacılar, küçük ‘Oumuamua’da, etkinin yörüngesini değiştirecek kadar önemli olduğunu keşfettiler.
Diğer araştırmacı Darryl Seligman, “Jenny’nin fikrinin güzel yanı, yıldızlararası kuyruklu yıldızların başına gelmesi gereken şeyin tam olarak bu olması,” dedi. “Hidrojen buzdağları ve diğer çılgınca şeyler gibi tüm bu aptalca fikirlerimiz vardı ve bu sadece en genel açıklama.”
Araştırma dergide yayınlandı Doğa.