Venüs, Dünya ile hemen hemen aynı boyut, kütle ve yoğunluktadır. Bu nedenle, kendi içinde (radyoaktif elementlerin bozunmasıyla) Dünya ile hemen hemen aynı oranda ısı üretiyor olmalıdır. Dünyada, bu ısının dışarı sızmasının ana yollarından biri volkanik patlamalardır. Ortalama bir yılda en az 50 yanardağ patlar.
Ancak onlarca yıl araştırmamıza rağmen, şimdiye kadar Venüs’te net bir volkanik patlama belirtisi görmedik. Jeofizikçiden yeni bir çalışma Robert Herrick Alaska Üniversitesi, Fairbanks, bu hafta Houston’daki Lunar & Planetary Science Konferansında bildirdi ve dergide yayınlandı Bilimsonunda gezegenin yanardağlarından birini iş başında yakaladı.
Venüs’ün yüzeyini incelemek kolay değildir çünkü 45-65 km yükseklikte, görünür ışık da dahil olmak üzere radyasyonun çoğu dalga boyuna karşı opak olan kesintisiz bir bulut tabakası da dahil olmak üzere yoğun bir atmosfere sahiptir. Bulutların üzerinden yerin ayrıntılı bir görüntüsünü elde etmenin tek yolu, yörüngedeki bir uzay aracından aşağı doğru yönlendirilen radardır.
Açıklık sentezi olarak bilinen bir teknik, yüzeyin bir görüntüsünü oluşturmak için kullanılır. Bu, yerden geri dönen radar ekolarının değişken kuvvetini birleştirir – gönderme ve alma arasındaki zaman gecikmesi ve ayrıca uzay aracının belirli bir yankının kaynağına yaklaşıp yaklaşmadığına karşılık gelen frekanstaki hafif kaymalar. Ortaya çıkan görüntü, daha parlak alanların genellikle daha pürüzlü yüzeylere ve daha koyu alanların daha pürüzsüz yüzeylere karşılık gelmesi dışında, siyah beyaz bir fotoğrafa benziyor.
NASA’nın Magellan sondası, Ağustos 1990’dan Ekim 1994’e kadar Venüs’ün yörüngesinde döndü ve bu tür bir radar tekniğini gezegenin yüzeyini en iyi ihtimalle yaklaşık yüz metrelik bir uzamsal çözünürlükle haritalamak için kullandı. Yüzeyin% 80’inden fazlasının lav akıntılarıyla kaplı olduğunu gösterdi, ancak en gençlerinin ne zaman patlak verdiği ve bugün herhangi bir patlamanın devam edip etmediği önümüzdeki otuz yıl boyunca bir sır olarak kaldı.
oldu çeşitli aktivite ipuçları bulutların içine ve bazen de bulutların arasından bakan uzay aracı tarafından sağlandı – oradaki kayaların o kadar genç olduğunu ve minerallerinin asidik atmosferle reaksiyona girerek henüz değişmediğini ve bu nedenle yeni püskürmüş lav olduğunu gösteriyor. Termal anomaliler geçici yerel hıçkırıklara sahip olduğu gibi, aktif lav akışlarına karşılık gelebilecek atmosferik kükürt dioksit konsantrasyonu– volkanik patlamaların başka bir potansiyel işareti. Ancak bunların hiçbiri tam olarak ikna edici değildi.
Volkanik baca görüldü
Yeni çalışma şimdi, yüzeyde gerçekten volkanik aktivitenin bir sonucu olması gereken değişiklikleri ortaya çıkararak meseleyi çözmüş gibi görünüyor. Yazarlar, yüzeyde yeni veya değiştirilmiş özellikler aramak için Venüs’ün bir kereden fazla görüntülenen bölümlerinin Magellan radar görüntülerini karşılaştırarak yüzlerce saat harcadılar.
En umut verici volkanik bölgelere odaklandılar ve sonunda, Ekim 1991’de kaydedilen bir görüntüdeki ayrıntıların, aynı yılın Şubat ayındaki bir görüntüdekilerden farklı olduğu bir örnek gördüler. Gördükleri değişiklikler en iyi o zaman aralığındaki bir volkanik patlamayla açıklanabilir.
Yüzey değişikliklerini doğrulamak için radar görüntülerini kullanmak zordur çünkü değişmeyen bir yüzeyin görünümü bile yüzey eğimlerine ve bakış yönüne göre farklılık gösterebilir. Ancak araştırmacılar, gözlemlenen değişikliklerin bunlardan kaynaklanamayacağını doğrulamak için simülasyonlar gerçekleştirdiler.
Eşleştirilmiş görüntüler, başlangıçta yaklaşık 1.5 km çapında dairesel bir volkanik krater gösteriyor, Şubat ve Ekim ayları arasında doğuya doğru genişleyerek iki katına çıktı. Ayrıca sığlaştı ve yazarlar, kraterin Ekim ayında kısmen çökmüş ve büyük ölçüde taze lavla doldurulmuş volkanik bir menfez olduğunu öne sürüyorlar.
Muhtemelen kraterin kuzeyine doğru birkaç kilometre aşağıya doğru uzanan yeni lav akıntıları da vardır, bunlar ya krater kenarının üzerine taşmıştır ya da ilgili bir yarıktan sızmıştır. Aktif krater, zirvesi çevredeki düzlüklerden 5 km yukarıda olan Venüs’ün en büyük yanardağlarından biri olan Maat Mons’un tepesinde yer alıyor.
Gelecek görevler
Gezegen bilim adamlarının çoğu zaten Venüs’ün volkanik olarak aktif olmasını bekliyordu. Şimdi dikkatin odağı kesinlikle Venüs’te patlamaların ne sıklıkta ve kaç bölgede meydana geldiğine çevrilecek. Bütün bunlardaki en büyük sürpriz, birisinin Magellan verilerinde 30 yıldır gizlenen yüzey değişikliklerinin kanıtını bulması çok uzun sürdü.
Devam eden volkanizmayı bulma ve inceleme olasılığı, NASA’nın ana itici güçlerinden biridir. Veritas misyon ve Esa’nın hayal gücü görev (her ikisi de 2021’de onaylanmıştır). Her biri Magellan’dan daha iyi bir görüntüleme radarı taşıyacak. EnVision’ın Venüs etrafındaki yörüngesine 2034’te ulaşması amaçlanıyor. Başlangıçta Veritas birkaç yıl önce orada olmalıydı, ancak programa gecikmeler.
NASA ile Da Vinci iniş sırasında bulutların altından optik görüntüler sağlayan misyon muhtemelen onlardan bir veya iki yıl önce varacak, bundan yaklaşık on yıl sonra heyecan verici bir zaman içindeyiz.
Bu makale şu adresten yeniden yayınlanmıştır: Konuşma Creative Commons lisansı altında. Okumak orijinal makale.
Alıntı: Venüs: Aktif volkanların kanıtı – sonunda (2023, 19 Mart), 19 Mart 2023’te https://phys.org/news/2023-03-venus-proof-volcanoesat.html adresinden alındı.
Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.