Neredeyse bahar geldi ve karlar erimeye başlayarak yarımadanın nehirlerini ve göllerini bu yıl yeniden saran kuraklığı hafifletmeye başlayacak. Ama hangi kar? Cima Vakfı – Uluslararası Çevre İzleme Merkezi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, son 12 yılın ortalamalarına kıyasla, son kar yağışlarına rağmen İtalyan dağlarında karın sadece üçte biri var. Sonuç olarak, geçen yıldan daha kötü olan ve aynı zamanda İtalyan tarımında 6 milyar hasara ve menşe fiyatlarında keskin bir artışa neden olan kabus gibi bir yaza doğru ilerliyoruz.
«Mart başında maksimum birikime ulaşılır ve İtalyan dağlarında 10-13 milyar metreküp su genellikle kar şeklinde depolanır, ancak bu yıl 4 milyardan azız. Vakfın başkanı Luca Ferraris, mevsimsel ortalamalara kıyasla %63’ünün eksik olduğunu, aynı zamanda 6 milyara sahip olduğumuz geçen yıldan daha kötü bir durum olduğunu açıklıyor. Pratikte ana rezervuarlarımız suya en çok ihtiyaç duyulan mevsimin arifesinde neredeyse boştur. Sonbaharda benzinin bitme riski neden bu kadar çok alarma neden olurken, artık bir kesinlik olan suyun bitme riski neden bu kadar az endişe uyandırıyor merak ediyorum».
Su acil durumunun her yıl daha da kötüye gittiği düşünüldüğünde daha da endişe verici. «Mükemmel bir fırtınanın içindeyiz: Daha da fazlasını gerektirecek olan her zamankinden daha yüksek sıcaklıklar karşısında gittikçe daha az suyumuz var. IPCC çalışmalarında iklim acil durumunun sıcak noktası olarak tanımlanan Akdeniz ülkelerinde krizin kötüleşmeye mahkum olduğu açıktır” diyen Ferrari’ler, bir farkındalık ve iklim adaptasyon stratejisi oluşturulması çağrısında bulunuyor. hızla değişir.
“Örneğin, 2022 gibi sıcak ve kurak bir yıl, %50 daha az kar gördü, ancak sulama için yaklaşık %50 daha fazla su ihtiyacı oldu” diye ekliyor. Hasar sadece tarım için değil, aynı zamanda elektrik üretimi için de geçerli: 2022’de hidroelektrik, bir önceki yıla göre üçte bir oranında daha az üretildi.
Su hizmetindeki atığın basit bir şekilde azaltılması – Pnrr’de tahsis edilen 4 milyar Euro’nun yoğunlaştığı kesinlikle gerekli bir önlem – tarım sektörünün her zaman suyun ilk tüketicisi olduğu ve %50’den fazla su ile olduğu düşünülürse yeterli olamaz. ve endüstri, ulusal su ihtiyacının %10-15’ini oluştururken, sivil kullanımlar üçte birinden daha azını oluşturmaktadır. Genel bir strateji, diğer tarımsal ve üretken kullanımları da içermelidir.