Los Angeles’ta doğup büyüyen, beğenilen fotoğrafçı ve film yapımcısı Alex Prager, uzun zamandır kültür dünyasının gözdesi olmuştur. Eğlenceli, renkli çalışması, izolasyon ve bağlantı ve empati ihtiyacı gibi daha karanlık modern temaları incelemek için klasik Eski Hollywood mecazlarını kullanıyor. Prager’ın ABD’deki ilk kişisel müze sergisi, Kalabalıkta yüzElizabeth Banks’in yer aldığı, 2013’te Corcoran Galerisi’nde gösterildiğinde büyük ilgi gördü. On yılı aşkın bir süredir, Riley Keough, Bryce Dallas Howard ve Cate Blanchett gibi oyuncuların rol aldığı bir düzine kısa film yönetti.
Koşmak Prager’ın en yeni kısa filmi. Katherine Waterston’ın oynadığı (Babil, Uzaylı: Sözleşme), kara mizah çalışması, bir belirsizlik ve kültürel kararsızlık döneminde var olma isteğini incelemek için stilize edilmiş görseller ve absürt bir olay örgüsü kullanan eski Prager’dır.
CAA (onun ajansı) gösterimi ile bir dizi Hollywood içinden film için etkinliklere ev sahipliği yaptı. Koşmak Kasım ayı başlarında (bunu, liderliğindeki bir Soru-Cevap izledi) Her Şey Her Yerde Aynı Anda yönetmen Daniel Kwan) ve Prager, o ayın sonlarında West Hollywood Edition’da Olivia Wilde, Alicia Vikander ve Karen O.
İle Koşmak Pazartesi gecesi SXWS’de gösteriliyor (müze veya galeri ortamlarının dışında gösterilecek ilk filmi) ve Elizabeth Banks’in Brownstone Productions tarafından üretilecek olan eserlerde yakında çıkacak bir bilimkurgu uzun metrajlı filmi (Prager, bunu sanatçı kız kardeşi Vanessa ile birlikte yazdı), yönetmen ve fotoğrafçı, çalışmalarını bu yıl daha geniş bir izleyici kitlesine ulaştırmaya hazırlanıyor. Bu ayrıcalıkta Hollywood Muhabiri Prager, hayatını, işini ve sanatın nasıl iyileştirme gücüne sahip olduğunu tartışıyor.
neden almayı seçtin Koşmak bir festivale mi?
gibi hissettim Koşmak vermeye çalıştığım mesajda daha evrenseldi ve hala soyut olmasına ve muhtemelen festivallerde biten çoğu kısa film gibi net bir diyaloğu olmamasına rağmen, çok daha fazlasına sahip olduğunu hissettim. anlatı türü açılım. … Bunu gerçekten kitleler için yaptım.
Alex Prager’ın kısa filmi ‘Run’dan bir kare
Run, 2022, Film Still, Alex Prager Studio ve Lehmann Maupin’in izniyle New York, Hong Kong, Seul ve Londra
Nasıl daha evrensel?
Bence pek çok insan geleceğin neye benzediğini ve buradan nereye gideceğimizi çok sorguluyor ve gerçekten bizim için neyin önemli olduğuna bakıp yeniden öncelik sırasına koyuyor. Hepimizin yaptığı şey, bir dereceye kadar – bize atılan birçok şeye aynı anda tepki veriyoruz, bu yüzden bu film buna bir yanıt, tüm sorularımı ve hissettiğim endişeleri ortaya koyuyor herkesin değişen derecelerde hissettiğini biliyordum. … Bunu yaparken, biraz katarsis ve rahatlama ve tekrar gülümseme ve kıkırdama yeteneği hissettim.
Sizin veya genel olarak insanların uğraştığı, bahsettiğiniz sorunlardan bazıları nelerdir?
Her şey bu. İklim değişikliği. Bu COVID. Irk, cinsiyet, politika, sadece her şey. Sanırım bir süredir sızan her şey bir anda yüzeye çıkmaya karar verdi ve biz çözüme sahibiz. Şu anda içinde yaşadığımız bu çılgın dünya, ama Koşmak ‘Tamam, tüm bunlarla uğraşıyoruz ve hepsi bize atılıyor, ama bizi ne gerekçelendiriyor? Ve buradan nasıl ilerleyeceğiz?’ Çünkü hepimiz burada olmaya karar veriyoruz. Acılara, kaosa ve hayatın getirdiği her şeye aldırış etmeden hayata katılma kararıdır.
Çekimlerden kısa bir süre önce filmin sonunu değiştirip daha umut verici hale getirdiğinizden bahsetmiştiniz. Nedendi?
Bizi her şeyin üstesinden getirecek şeyin, sadece insan kalbine yeniden bağlanmak ve birbirimize bağlanmak olduğunu anladım. … Beni her zaman umutlu bir duruma geri getiren şey buydu. Gerçekten bu konuda bitirmek istedim. İnsan bağlantısı yoluyla tüm olasılıkların bizim için mevcut olduğunu hissettim.
İlk kısa filminiz on yıldan uzun bir süre önceydi?
Fotoğrafçılığa 21 yaşlarında başladım ve ilk büyük molamı 2010 yılında MOMA’da verdim sanırım. Benim sürecimin sadece bir parçası olduğunu fark ettim. Bir süredir fotoğrafçılıkta o zamanlar heyecan verici, zorlu ve acil görünen bu dürtülere sahibim ve sonra beni yeniden canlandırmak için başka bir şeye ihtiyacım olana kadar bir düzlüğe ulaşacağım. Ve bu benim platoma ilk kez çarpışımdı ve beni çok korkuttu… ve o zaman filmin ortamını keşfettim.
Katherine Waterston, Alex Prager’ın kısa filmi ‘Run’dan bir karede
Run, 2022, Film Still, Alex Prager Studio ve Lehmann Maupin’in izniyle New York, Hong Kong, Seul ve Londra
Bu keşif nasıl oldu?
Filmi Londra’da keşfettim. [one of my openings]. İnsanlar bana resimdeki kahramana ne olduğunu soruyorlardı. Baktıkları fotoğrafın öncesini mi sonrasını mı bilmek istiyorlardı. Hareketli resimler üzerinden fotoğrafın öncesini ve sonrasını göstermenin ilginç bir deney olacağını düşündüm.
Elizabeth Banks ile çalışmaya ve onu tanımaya nasıl başladınız?
Elizabeth’le çalışmaya başladığımda, film yapımının ritmini ve onunla neler yapılabileceğini biraz daha iyi anlamaya başlamıştım. Başka yollar denemeye başlıyordum. … O harika. O çok güçlü. O zamanlar onu tanımıyordum. Bana ulaştı. Sanırım çalışmalarımı gördü ve birlikte bir şeyler yapmak istedi. Kısa filmimde oynayacak birini aramaya başladığımda [Face in the Crowd], sorduğum ilk kişi oydu ve tamamen üzgündü, gerçekten profesyoneldi. Gerçekten deneyimli oyuncularla çalışmayı sevmemin nedenlerinden biri, sette çalışmak için çok harika olmaları çünkü nüanslarla yön belirleyebiliyorlar ve her zaman tam olarak ihtiyacım olanı alıyorum.
İlk uzun metrajlı filminizi yapmak için neyi dört gözle bekliyorsunuz?
Dalmak ve provalar için gerçekten zaman ayırmak ve karakterler ve karakter yayları hakkında konuşmak harika olacak. Bu, konuşacak bazı arka plan hikayelerinin olduğu kısa formla yapamadığım bir şey, ama sonuçta çok hızlı ve sezgisel. Film dünyasında, bir yönetmen olarak bir şeyden daha büyük bir ısırık alabilmenin gerçekten tatmin edici olacağını düşünüyorum. Anlatacak çok daha büyük hikayelerim var.
Yazma süreci nasıldı?
Bu biraz zaman aldı. Senaryo yazım sürecini öğrenmek. Tamamen farklı bir ortam. Yapımcım Jeremy Dawson bana koca bir kitap listesi gönderdi. Diğer film yapımcılarıyla konuştum. Sanat dünyasından biraz farklı olan film dünyasının sevdiğim yanlarından biri – en azından benim deneyimime göre film yapımcıları – diğer film yapımcılarına yardım etmek istiyorlar. Sanat dünyası biraz daha özel olma eğilimindedir. Film dünyasının kendisini böyle görme eğiliminde olduğu ortak çalışma sürecini ve yaratıcı aileyi gerçekten seviyorum.
Film ne hakkında?
Yakın gelecekten bir bilimkurgu. Sanırım Run bir bilim kurgu filmi nasıl yapabileceğimi biraz gösterdi. Her zaman bu retro-geleceği severim Alacakaranlık Bölgesi bir tür dünya ve gerçekten geleceğin böyle görünebileceğini hissediyorum. Robotlar ve bilgisayarlar bizi hayal kırıklığına uğratmaya başladığında, tüm analog sistemlere geri dönmek zorunda kalacağız. Kendi başımıza düzeltebileceğimiz şey bu. Bana göre bu, geleceğin sık sık gördüğünüz kaygan gelecekten daha gerçekçi bir versiyonu. Bence daha çok retro analog ile kalan bilgisayarların ve hala var olan yapay zekanın bir karışımı olacak.
Ne zaman çekim yapmayı umuyorsun?
Bu yıl oluyor.
Hâlâ bir fotoğrafçı olmak da dahil olmak üzere sanat dünyasında aktif olmayı planlıyor musunuz?
Kesinlikle. Sanat dünyasında sahip olduğum özgürlükle ilgili sevdiğim çok şey var. Bundan asla vazgeçmezdim.