Filmdeki sahne çalan destekleyici performansıyla hem Oscar’a hem de BAFTA’ya (daha sonra kazandı) aday gösterildiğinden beri. Inisherin’in Banshees’iBarry Keoghan’ın ilham verici şöhret yükselişi hakkında çok konuşuldu.
Hollywood yörüngesi keskin yükselişini sürdürürken muhtemelen İrlanda folkloruna kazınacağı gibi, şehrin en dezavantajlı mahallelerinden birinde doğan Dublinli, çocukken yedi yılını koruyucu ailelerde geçirecekti. Sadece 2010’da, 18 yaşında, Keoghan’ın film sevgisi, yerel olarak çekilmekte olan yeni bir suç draması için oyuncular arayan bir vitrinde bir reklamla alevlendi. Üç yıl sonra İrlanda TV dizisinde rol aldı. Aşk/Nefret (genç İrlandalı yetenekler için bir üreme alanı haline gelecekti), ardından 2014’ün indie hiti geldi. ’722017’de her ikisiyle de uluslararası alanda patlama yapmadan önce Dunkirk Ve Kutsal Bir Geyiğin Öldürülmesi.
Keoghan’ın birincil ekran eğitimi neredeyse tamamen iş başında eğitim almış olsa da (ve bugün hem kamera önünde hem de arkasında çalışan en büyük isimlerden bazılarıyla), kesinlikle doğru değil. herhangi bir oyunculuk okuluna gitti. Aslında, daha sonra Bow Street Academy olarak bilinen, daha sonra Dublin’in önde gelen koleji olan İrlanda Ulusal Ekran Oyunculuk Okulu’nun ilk öğrencilerinden biriydi.
Adını orijinal Jameson viski imalathanesine ev sahipliği yapan yol üzerindeki konumundan alan Bow Street, Niamh Algar gibi İrlanda’nın en tanınmış yükselen yıldızlarından bazılarının eğitilmesine yardımcı oldu.Sansür, Kurtlar tarafından yetiştirilmiş), Jack Reynor (Transformatörler, Midsommar), Ann Skelly (aslalaryakın zamanda duyurulan Dört Aşk Mektubu) ve Brian Gleeson (Kötü Kızkardeşler, Peaky Blinders).
Ancak okul şimdi çok çeşitli programlar, ustalık sınıfları ve kurslar sunarken, mütevazi kökenleri – sadece 13 yıl önce Dublin’in liman bölgelerindeki The Factory olarak bilinen eski bir prova ve kayıt stüdyosunda hayata ilk başladığı zamana kadar – çok daha az resmi veya daha az resmiydi. yapılandırılmış.
En çok 2009’larla tanınan film yapımcısı Shimmy Marcus, “Bowie’nin orada prova yaptığını gördüm ve U2 oradaydı” diyor. ruh çocuğu şu anda Bow Street’in sanat yönetmeni olarak görev yapıyor. “Fakat 2010 civarında neredeyse ölmüştü.”
O zamanlar üç yönetmen – John Carney (ilk uzun metrajlı filmiyle olağanüstü bir çıkış yakalamıştı) Bir kere sadece üç yıl önce), Kirsten Sheridan (birlikte yazdığı Jim Sheridan’ın kızı) Amerikadave 2001’lerin yönetmeni disko domuzları) ve Lance Daly (2008’de İrlanda dramasıyla adından söz ettirmişti) Öpücükler ve daha sonra 2018 hitini yönetecekti Siyah ’47) – kiralamayı devraldı. Orijinal fikir basitti: sinema yaratıcılığı için ayrılmış bir alana sahip olmak – film yapımcıları tarafından yaratılan, film yapımcıları için bir yer.
“Gitarlarıyla bir kafeye gidip takılabilen, birlikte çalabilen ve yaratabilen müzisyenleri kıskanırdık. Yönetmenler bunu yapamazdı,” diye belirtiyor Marcus. “Dolayısıyla, Fabrika fikri bir araya gelmekti: fikirleri ortaya atmak, fikirleri birbirinden ayırmak, bunları geliştirmek ve belki de düşük bütçeli filmler yapmak için bazı kurum içi oyuncularla çalışmak.”
Marcus’a göre sorun, o sırada mevcut olan birçok oyuncunun belirli bir ekran eğitimi almamış olması ve drama okuluna gidenlerin deneyiminin tiyatro ile sınırlı olmasıydı. Böylece Screen Ireland ile ekran oyunculuğuna yönelik bir atölye kurarak eğitimi kendileri vermeye başladılar. Haber yayıldı ve çok geçmeden Reynor, Gleeson ve dahil olmak üzere artık tanınmış isimlerin katılması uzun sürmedi. Derry Kızlar yıldız Louisa Harland. Keoghan da orijinallerden biriydi.
Marcus, “Barry, kapımızı çalan ve burayı duydum, içeri girmek istiyorum” diyen biri olabilirdi, diyor. (Bir röportajda İrlanda BağımsızKeoghan o sırada kendisini Fabrikaya götürecek otobüs parasını bulmaya çalıştığını hatırladı).
Reynor – Carney’nin daha sonra rol alacağı kişi Şarkı Sokağı – kısa bir süre sonra, Marcus’un “ışığa ve ısıtmaya birkaç dolar atabileceklerini” ve birlikte pratik yapabileceklerini, atölye çalışmaları yapabileceklerini, fikirleri doğaçlama yapabileceklerini, karakterler yaratabileceklerini ve karakterle röportaj yapabileceklerini söylediği her gece Actors Studio’yu kurma fikrine öncülük etti ve hepsi herhangi bir yapı veya formalite olmadan. “Oyunculuk salonu gibiydi ve her şeyi yaratmak için çok verimli bir zemindi.”
Marcus, sahneyi canlandırdıkları bir anı hatırlıyor. Manolya John C. Reilly’nin “Bugün silahımı kaybettim” dediği ve Reilly’yi tanıyan Carney, hemen ardından yıldızı arayıp söylemek için aradı.
Actors Studio’nun kuruluşundan kısa bir süre sonra, kurucu ortak Daly, 2011 dramasını çekmekte olduğu Los Angeles’tan Dublin’e döndü. İyi Doktor Orlando Bloom’la birlikte. Bloom’un oyunculuk koçu olan Dublinli arkadaşı Gerry Grennell ile birlikte geri döndü.
“Ama bilmediğimiz şey, onun aynı zamanda yaklaşık 10 film boyunca Heath Ledger’ın oyunculuk koçu olduğuydu” diyor Marcus. Görünüşe göre Grennell’in müşteri listesi, Marlon Brando, Meryl Streep, Sean Penn, Natalie Portman, Tom Cruise ve Oscar Isaac dahil olmak üzere ekrandaki harikalardan oluşuyordu. “O bu bilinmeyen kahramanlardan biri.”
Grennell, The Factory’de gelişen oyunculardan bazılarıyla bir atölye çalışması yapmaya davet edildi ve sonunda altı saat kaldı.
Marcus, “Kesinlikle akıllara durgunluk veren bir şeydi” diye hatırlıyor. “Ve sonunda, gibiydim, bundan daha var mı? Ve diyor ki, ‘Burada gerçekten yüzeyi çiziyorum.’”
Grennell ve The Factory’deki ekip, o ilk ustalık sınıfından yola çıkarak, 2012’de yaklaşık 30 öğrenciyle başlayan, o zamanlar İrlanda’da tek olan bir yıllık bir sinema oyunculuk kursu tasarladı ve geliştirdi. Keoghan ilk alınanlar arasındaydı, zaten sergilemiş olduğu beceriler, kendisine otomatik olarak seçmelere ihtiyaç duyan bir yer verildiği anlamına geliyordu. Ancak Marcus, “yaklaşık üç hafta sonra gittiğini” söylüyor ve işi çoktan yoğun ve hızlı bir şekilde ilerliyor.
“Hareketsiz oturamıyordu, bu yüzden, devam et, yola çıksan iyi olur” dedik.
The Factory’nin itibarı, çeşitli yerel yapım şirketlerinin duvarları içinde dükkan açmasıyla hızla arttı. Kurucularının ve Grennell’in çekiciliği sayesinde, aralarında Brendan Gleeson, Saoirse Ronan, Cillian Murphy ve Danny de Vito’nun da bulunduğu büyük yetenekler geçip ücretsiz konuşmalar yapacaktı.
Bununla birlikte, 2014 yılında, oyunculuk kursundan sadece iki yıl sonra (ve 50’den fazla öğrenci mezun olduktan sonra), ev sahibinin binanın kira kontratını yenilemeyi reddetmesi ve bir tahliye bildirimi yayınlamasıyla bir felaket yaşandı. Halihazırda Dublin’in tersaneler bölgesinin bir “kültür varlığı” olarak tahsis edilen Fabrika artık yoktu.
Eğitimle ilgili özel bir şeye yaklaştıklarını hisseden ve vazgeçmek istemeyen Marcus, kast ajanı Maureen Hughes ve genel müdür Paul O’Grady ile birlikte kırmızı tuğlalı 17’de yeni, daha merkezi bir bina buldu.inci Yüzyıldan kalma ünlü viski ailesinin orijinal evi olan Jameson Binası.
Marcus’un “Hogwarts gibi” olarak tanımladığı, Bow Street Academy olarak yeniden adlandırılan bu yeni tesis, müfredatında çok daha resmi bir yapı ve daha geniş bir kurs yelpazesiyle (o zamandan beri çok daha genişledi) kapılarını 2015’in başlarında açtı. “Şimdi yüzlerce öğrencimiz var” diyor.
Ancak Bow Street’teki ahlak anlayışı, “çevrenizle ilişkinizin ne olduğunu ve o ortamda bir insan olarak nasıl işlev gördüğünüzü anlamak” olan The Factory’dekiyle hala aynı.
Ve hâlâ saf odak noktasını, Marcus’un çoğu drama okulunun “performatif” doğasından farklı olduğunu söylediği ekran oyunculuğuna odaklıyor. “Ekran oyunculuğu seyircinin gözünden kaçıyor; kameranın gözlemlemesine izin verdiğinizde kendiniz için birinci şahıs deneyimi oluyor.”
Grennell, çoğu gün seyahat etmediği veya sette olmadığı ders verdiği okulda hala düzenli bir fikstür. Ve ünlü İrlandalı TV yönetmeni Dearbhla Walsh (çoğunun yönetmeni olan) dahil olmak üzere birçok büyük yerel film yapımcısı da uzmanlıklarını sunmak için geçti. Kötü Kızkardeşler), Damien O’Donnell (Doğu Doğu) ve Juanita Wilson (kısa film için Oscar adayı) DooR).
“Gelip öğrencilerle çalışacak çok sayıda konuk yönetmenimiz oluyor ve bu harika çünkü çok iyi olmayacaklarını düşünerek geliyorlar ve ‘Şu telefon numaralarından bazılarına ihtiyacım var’ diye düşünerek ayrılıyorlar. sonunda onlarla film çekiyoruz,” diye iddia ediyor Marcus.
Jim Sheridan, Şubat 2015’te okulun açılmasına yardım ettikten kısa bir süre sonra bir atölye çalışması yapmak için geldi ve sonunda bir hafta kaldı ve sonunda 2016 yapımı filminde 20 öğrenciyi seçti. Gizli Yazıt.
Daha yakın bir tarihte The Factory’nin kurucu ortağı Carney, ekranı test etmek için Bow Street’i ziyaret etti. Flora ve Oğulen son özelliği ve uzun zamandır beklenen devamı Şarkı SokağıSundance’in hitlerinden biri haline gelmeden önce (ve Apple TV+ tarafından 20 milyon dolarlık bir satın alma). Flora ve Oğultabii ki, orijinal mezun Reynor da rol alıyor.
Marcus, Reynor ve 10 yılı aşkın bir süre önce The Factory’de bir araya gelen oyuncuların o kaotik ve yaratıcı günlerde zamanlarını “çok koruduklarını” ve genellikle kendilerini çok daha yapılandırılmış Bow Street Academy ile bağlantılı görmediklerini söylüyor. .
“Niamh Alger size drama okuluna gitmediğini söyleyecektir” diyor. “Ama bir bakıma haklı, çünkü biz resmiyet kazanmamıştık – o bir yıllık kurs sadece çılgınca bir deneydi.” Alger o zamandan beri Bow Caddesi’nde konuşma yapmak için geri döndü.
Keoghan’ın okuldaki zamanı kısa olmuş ve okul daha kendisine bir okul bile demeden önce olmuş olsa da, Bow Street hala başarısını ilk kutlayanlar arasında (ve The Factory’nin “2011 sınıfından” bir resmi gururla asılı duruyor. duvarların).
Okulun Instagram hesabı, Oscar adaylığından kısa bir süre sonra, “Efsanevi oyuncu yönetmeni Maureen Hughes’u görmeyi talep ederek ortaya çıktığı ilk günden itibaren, çekiciliği, saf yeteneği ve hırsı hepimizi kazandı.” “Hiçbir şey onu engelleyemezdi ve endüstrinin zirvesine yükselişini izlemek bir zevkti.”
Keoghan’ın veya The Factory veya Bow Street’ten gelen herhangi birinin başarılarını takdir etmemek için can atan Marcus için, eski öğrencilerin yükselişini izlemek, tüm sıkı çalışmayı değerli kılıyor.
“Ödülümüz işte burada, onları izlemek ve sadece ne kadar başarılı olduklarını değil, yaptıkları işin ne kadar iyi olduğunu ve ne kadar alçakgönüllü olduklarını görmek.”