Kasırga ufukta ilk göründüğünde, Joplin, Missouri sakinleri ön sundurmalarda toplandılar ve fırtınayı bir an için yakalamaya çalışarak pencerelerden dışarı baktılar. Davranışsal bir sağlık hizmeti sağlayıcısı olan Ozark Center’ın baş klinik sorumlusu Del Camp, “Bu bölgede büyürken, bir kasırga geldiğinde dışarı çıkıp onu görmenin bir görev olduğu hissine kapılıyorsunuz,” dedi. Güneydoğu Missouri boyunca. “Bu, bir kasırgaya kesinlikle hak ettiğini fark ettiğimiz saygıyla davranmıyor.”
Kasırga, en yüksek seviye olan EF-5 yoğunluğuyla yarıp geçti. Fujita ölçeğinde ve Joplin bölgesinde şimdiye kadar görülen en yoğun kasırga için olası derecelendirme. Beton duvarları ezdi ve arabaları ve yarı kamyonları ağaç gövdelerinin etrafında büktü. İnsanların sığındığı bodrum katları, evlerin temelinden yıkılınca çıplak kaldı. Camp, “Kontrol edebileceğimizi düşündüğümüz şeyler, elinizden alındı,” dedi.
Artık rezil olan Joplin kasırgası toplamda 158 kişiyi öldürdü. Bu 2011’deydi. Yaklaşık 12 yıl sonra, hayatta kalanlar hâlâ doğal afetin zihinsel bedeliyle mücadele ediyor. Kasırganın ardından Camp, insanların kaygı, TSSB, madde bağımlılığı ve depresyonla mücadele ettiğini gördü. “Hayattan zevk alamıyorlar. Çocuklarının maçına gitmeyecekler, çünkü havanın kötüleşeceğini düşünüyorlar. Bazıları işlerini korumak için mücadele ediyor, ”dedi Camp.
Bu tanıdık bir anlatı. Cennet Ateşinden kış fırtınası Elliott, iklim değişikliğinin körüklediği doğal afetler daha şiddetli, daha düzensiz ve daha sık hale geliyor. Joplin’i kasıp kavuran kasırgalar giderek daha fazla meydana geliyor. ölümcül kümeler, insanların onları en az beklediği yılın zamanlarında. 2021’de EF-4 kasırgaları Noel’den sadece haftalar önce Kentucky’de bir yıkımın izini bıraktı.kasırga sezonunun epey dışında. İnsanlar, haber döngüsü devam ettikten yıllar sonra bu olayların ruh sağlığı üzerindeki etkileriyle mücadele ediyor.
Güneydoğu Missouri’de Ozark Merkezi, hayatta kalanların iyileşmesine yardımcı olmak için yenilikçi bir yaklaşım benimsedi: Sanal gerçeklikle maruz kalma terapisi veya VRE. Onları zamanda geriye, fırtınanın olduğu geceye götürmek için sanal gerçekliği kullanmayı içerir. Ve psikolojiden iklim değişikliği bilimine kadar farklı disiplinlerdeki uzmanlar, benzer teknolojilerin daha sıcak, daha yaşanmaz bir gezegene uyum sağlamamızda kritik öneme sahip olacağını ve hatta belki de dönüş etraftaki şeyler
G/O Media komisyon alabilir
Ozark Center’da VR’ye maruz kalma terapisi görmüş yaklaşık 100 müşteri için terapi, granit tezgahlı ve çam zeminli bir banliyö evinde başlıyor. Pencereler karanlık gökyüzüne ve şiddetli yağmura bakar. Sanal dünyanın içinde grafikler hantal -Sims 2’den fırlamış gibi. Ancak kasırgadan kurtulanlar için bunun bir önemi yok, Camp şöyle dedi: “Bunun amacı, zihne oynayacak kadar vermek. Akıl belli bir noktada devreye girer.”
Psikolog Jonathan Abramowitz’in kitapta yazdığına göre, psikologlar korkuyu tedavi olarak ilk kez 1950’lerde yaymaya başladılar. Anksiyete için Maruz Bırakma Terapisi. İlk maruz kalma terapileri IRL’de gerçekleşti: Uçma fobiniz varsa, psikoterapistiniz uçuş rezervasyonu yapmanıza yardımcı olabilir. Köpek korkusu mu? Sizi zıplayan geri getiricilerle dolu bir odayla tanıştırabilirler. Bugün, maruz bırakma terapisinin en yaygın şekli hayaliPsikolog Jeremy Bailenson kitabında, bir terapistin travmatik olayı veya korkulan durumu hikaye anlatımı yoluyla anlattığını yazdı. Talep Üzerine Deneyim: Sanal Gerçeklik Nedir, Nasıl Çalışır ve Neler Yapabilir?.
Ancak korkuları hayata geçirmek her zaman pratik değildir. Sonuçta, bir terapist bir fırtına çağıramaz. Anlatıya maruz bırakma terapisinin bile sakıncaları vardır. %30 arası ve %40 insanların oranı buna yanıt vermiyor – belki de hayal gücü gerçeğiyle karşılaştırılamadığı için. Ya da belki de aktif olarak düşünmeye direndiğiniz bir şeyi aklınıza getirmek gözünüzü korkuttuğu için. Böylece 1990’larda psikologlar, bu deneyimlerin gerçekmiş gibi hissettirmesine yardımcı olmak için VR simülasyonları geliştirmeye başladı.uçakta, köpeklerle dolu bir odada veya bir kasırganın ortasında terapi seansı yürütmek zorunda kalmadan.
Ve bir doğal afetten sağ kurtulanların, onu yeniden yaşamak için aynı olayı yeniden yaşamaları gerekmez. Sanal bir evin güvenli ortamından sanal bir pencereden görüntülenen sanal bir fırtınanın yalnızca önerisi bile, çoğu zaman bu yanıtı harekete geçirmek ve onları travma mahalline geri göndermek için yeterlidir. bir hayat yaşamak-Tehdit edici bir olay, beynin tehditleri tanımlayan ve işleyen bir bölgesi olan amigdalanızı, o olayla ilgili ipuçlarını tanımaya ve zararsız olsalar bile bunlara acil tehditler olarak yanıt vermeye hazırlar.
Daha önce Ozark Center’da çalışan, Arkansas merkezli bir klinik psikolog olan Samantha Gilgen, VR simülasyonu yalnızca yağmur ve rüzgarı içermesine rağmen, fırtına evinin penceresinden dışarı bakarken bir kasırga gördüklerine yemin eden bir müşterisini hatırlıyor. Gilgen, “Bu size VR’nin insanları anılarına taşımada ne kadar etkili olduğunu gösteriyor” dedi.
Bilim adamları, maruz bırakma terapisinin nasıl çalıştığını tam olarak anlamıyorlar. Cevabın, beynin amigdalanın “tehlikeli” uyaranlara otomatik tepkisini geçersiz kılma yeteneğiyle bir ilgisi olabilir. Normalde, beynin karar verme merkezi olan prefrontal korteks, amigdalaya tehlikenin olmadığı yerde tehlikeyi yorumladığında, Tepki verdiği fırtına sanal olduğunda olduğu gibi gerçek değil. Ancak bazen, yaşamı tehdit eden bir olayın ardından, amigdala ve prefrontal korteks birbiriyle konuşmayı kesiyor, diyor Vermont Üniversitesi’nde sanal gerçeklik de dahil olmak üzere travmatik olayların kurbanlarına yardım etmek için teknolojiler araştıran klinik psikolog Matthew Price. Price, “Bu zihinsel molalar bir şekilde yıpranıyor” dedi.
Maruz kalma terapisinin ardındaki teori, korkulan bir uyaranı yeterince kez deneyimleyerek, prefrontal korteksin uyaranları (gıcırdayan camlar, şiddetli yağmur) güvenlikle ilişkilendirmeye başlayabilmesidir. tehlikeden çok, dedi Price. Ardından amigdalaya sakinleşmenin sorun olmadığını bildirmeye başlayabilir.
İnsanların travmalarından kurtulmalarına yardım etmeye gelince, terapi eşit derecede iyi çalışıyor gibi görünüyor. 2018 yılı içindergide yayınlanan udy Davranışsal ve Bilişsel Psikoterapi, Sbilim adamları, fırtına korkusu olan 36 yetişkini rastgele iki gruba ayırdı: biri tek bir VR maruz kalma terapisi seansı ve diğeri bir progresif kas gevşetme seansı aldı. Terapi alan yetişkinlerin 1’den 100’e kadar olan bir ölçekte ortalama korkuları 52’den 14’e düştü. Aşamalı kas gevşetme grubunda ortalama korku yalnızca 42’ye düştü. VR simülasyonunun oturma odasında oturan 100 korku puanı – “hayal edebileceğiniz en büyük korku” –birkaç aylık tedaviden sonra 100 üzerinden 20’ye, büyük bir randevudan önceki gerginlikle karşılaştırılabilir.
Sanal gerçeklik, yalnızca iklim değişikliğinin etkilerinden kurtulmamıza yardımcı olma potansiyeline sahip değil. Uzmanlar, bunun bir tür profilaksi işlevi görebileceğini, bizi iklim değişikliğinin etkilerine henüz ortaya çıkmadan önce maruz bırakabileceğini ve uyum sağlamamıza yardımcı olabileceğini söylüyor.
Stanford Üniversitesi’nde bir iklim bilimcisi olan Chris Field, yakın zamanda insanların Kaliforniya’daki orman yangınının sürekli stresiyle başa çıkmasına ve buna uyum sağlamasına yardımcı olacak bir VR simülasyonu geliştirmeyi düşünmeye başladı. Field, insanların önceden belirlenmiş yanıklar ve yangına eğilimli banliyölerden kontrollü geri çekilme gibi, orman yangınının artan şiddeti hakkında bilgi edinebilecekleri ve buna uyum sağlamak için gerekli kararları verebilecekleri bir tür oyun hayal ediyor. VR’yi yalnızca insanların kaygılarını yatıştırmaya yardımcı olacak bir araç olarak görmüyor geçmiş bir deneyime yanıt olarak ancak insanların zorluklar karşısında uyum sağlamasına ve direnç geliştirmesine yardımcı olmak için belirsiz bir gelecek.
British Columbia Üniversitesi’nde peyzaj planlama profesörü olan Stephen Sheppard, benzer bir araç geliştirdi ve bunu Vancouver okullarında kullanıma sundu. Oyunu, Delta II, simüle edilmiş deniz seviyesi yükselişi Delta’nın Vancouver banliyösünde. Oyuncular, tamamı denizle dolu tanıdık sokaklarda dolaşabildiler.su ve belirli mahallelerden çekilmek veya kıyıdan açıkta setler oluşturmak gibi topluluk adına kararların alınmasına katılın. Oyunu oynayan çocuklar oyunu ümitsiz bir şekilde bitirmedi; aksine, iklim değişikliği konusunda bir şeyler yapmak için artan bir eylemlilik duygusu bildirdiler. Bir sınıf, belediye meclisinde bir sunum yapmak için ilham aldı ve yerel liderlere iklim acil durumu konusunda harekete geçmeleri için yalvardı.
“Sanal gerçekliğin katartik bir salıverme olabileceğini düşünüyorum” dedi. “Görsellerin gücü, insanları kendi geleceklerine, aracı olduklarını hissettikleri bir yere götürmek.”
Joplin t’ten sağ kurtulanlar için VR maruz kalma terapisini bu kadar etkili kılan da işte bu eylemlilik duygusudur.ornado Değişen bir dünyada, bireylerin çok az kontrole sahip olduğu yerlerde, sanal gerçeklik değişme potansiyeline sahiptir nasıl ilişki kurarız ikisi de geçmiş tecrübeler ve için henüz gerçekleşmemiş olanlar.
Isobel Whitcomb, Portland, Oregon’da yaşayan bir bilim ve çevre gazetecisidir. Kuraklık, koruma, sosyal adalet ve daha fazlasını kapsayan çalışmalarını Sierra, ATMOS Magazine ve Slate’in yanı sıra şu adreslerde bulabilirsiniz: IsobelWhitcomb.com ve Twitter’da @IsobelWhitcomb.