Geçen hafta, Metaverse içinde çalışmak için Meta Quest Pro’mu kullanıyorum.
Her sabah VR kulaklığımı taktım, Horizon Workrooms’u başlattım ve ev ofisimi göle bakan gösterişli bir kabinle değiştirdim. Ev bilgisayarımın ekranı devasa yüzer ekranlarda önümde yansıtılıyordu ve bir kumsalın kıyılarına çarpan sanal dalgaları izlerken patronumla bir toplantı yaptım – bu, bir Google Meets ekranına bakmaktan çok daha hoş bir deneyimdi. Arama.
Ve öğle yemeği molam geldiğinde, gerçek bir iş adamı gibi hızlı bir 18 delik oynamak için masamdan kalkıp Walkabout Mini Golf’ü kolayca çalıştırabilirim.
Bu deneyi yapmadan önce, VR’de çalışma deneyimini sevip sevmeyeceğimden emin değildim, ancak yarım gün bile geçmeden cevabımı aldım: kesinlikle berbat.
VR – gerçekliğin sınırı olduğu yer
Horizon Workrooms’u kurmak oldukça kolaydır: VR uygulamasını Quest başlığınıza indirmeniz (ya benim tercih ettiğim gibi bir Meta Quest Pro veya bir Oculus Quest 2) ve bilgisayarınıza bir yardımcı program yüklemeniz yeterlidir. Eşlik eden yazılımda oturum açın ve VR uygulaması bilgisayarınıza bağlanarak masaüstünüzü VR’de görmenize olanak tanıyacak ve ekranlarınız önünüzde yüzen devasa ekranlarda gösterilecektir.
VR’de çalışırken ilk sorunumla burada karşılaştım – deneyim, gerçek dünyadaki donanımım tarafından can sıkıcı bir şekilde sınırlandırıldı. Bilgisayarımın CPU ve RAM’ini kastetmiyorum – bu mantıklı olurdu – demek istediğim, sanal ekranların sayısı, bilgisayarıma taktığım gerçek dünya monitörlerinin sayısıyla sınırlıdır.
Dolayısıyla, Horizon Workrooms üç adede kadar sanal monitörü destekleyebilse de ben sadece iki ile sınırlıyım, çünkü gerçek dünyada sahip olduğum tek şey bu; VR deneyimlerinin beni Dünya’da herhangi bir yere götürebileceğini veya beni kurgusal diyarlara götürebileceğini düşünürsek, neden üçüncü bir ekranı çağrıştıramadığını anlamıyorum.
Bunu özellikle rahatsız edici kılan şey, benim gibi iki ekranınız varsa, Horizon Workrooms’un iki ekranınızı daha uygun bir düzende yeniden yapılandırmak yerine sanal ekranları sanki üç ekranınız varmış gibi düzenlemesidir – sürekli bir hatırlatma olarak boş bir alan bırakır. sınırlamaları.
Ayrıca, geniş ekranlar, açtığınız tüm pencereler için size bol miktarda ekran alanı sağlarken, üzerlerinde ne olduğunu anlamak zor olabilir. Sanal gerçeklik ekranlarının üzerlerinde büyük siyah çizgiler varmış gibi görünmesine yol açabilen sineklikli kapı etkisi nedeniyle, cümleleri noktalama işaretlerini mi yoksa sözcükleri doğru şekilde mi yazdığımı anlamakta zorlandım; yazdığım Google Dokümanındaki siyah işaretler, pikseller arasındaki boşluk tarafından gizlenmişti.
Yeterli monitörünüz olduğundan emin olmanın ötesinde, Horizon Workrooms’tan en iyi şekilde yararlanmak için VR uyumlu bir klavye almanızı da tavsiye ederim.
Logitech’in MX Keys klavyesi gibi cihazlar, gerçek cihazın üzerinde mükemmel şekilde eşlenen sanal bir temsille VR’de görünebilir. Bu, dokunmatik daktilocu olmasanız ve dokunurken klavyeye bakmanız gerekse bile VR’de yazmayı gerçekten kolaylaştırır.
Bir Quest Pro kullanıyorsanız, kulaklığın lenslerinin altındaki kasıtlı boşluktan göz atarak normal bir fare ve klavye kurulumundan kurtulabilirsiniz, ancak tamamen kapalı kulaklıklar için VR klavyesi bir zorunluluktur. Düz geçiş (kulaklığınızı takarken gerçek dünyayı görmenizi sağlar) en iyisi değildir ve hangi tuşa dokunduğunuzu anlamak biraz zor olabilir.
Google Meets’i yener
Workrooms hakkında takdir ettiğim bir şey, beni yeni yerlere götürüp sahilden veya yukarıda bahsedilen göl kenarındaki kabinden çalışmama izin vermesiydi. Keşke daha fazla seçenek olsaydı. Toplantılarda oldukça geniş bir alan yelpazesine sahipsiniz, ancak sanal ev ofisiniz için yalnızca dört tane var: göl kabini, tam geçiş (bu size gerçek ofisinizin bulanık bir görüntüsünü gösterir) ve aydınlık ve karanlık aynı boş boşluğun versiyonları. Son ikisi garip bir şekilde eğlenceli – orada bir masa, bir lamba ve neredeyse boş sanal bir genişliğe bakan bazı ev bitkileriyle oturuyorsunuz – ancak yenilik yaklaşık beş dakika sonra etkisini yitiriyor.
VR toplantılarından bahsetmişken, bunlar hizmetin en iyi kısımlarından biridir. TechRadar ekibi birden fazla kıtaya ve şehre dağılmış olduğundan, Google Meet aramalarında oldukça fazla zaman harcıyorum – oldukça kişisel olmayan görüntülü sohbetler. Bunun aksine, Horizon Workrooms toplantıları sizin ve diğer kişilerin yüz ifadelerinizi ve el hareketlerinizi taklit eden duygusal avatarlarla görünmenize olanak tanır. Bu öğeler ve gerçekçi uzamsal ses sayesinde Workrooms, karşınızdaki kişinin ekranın diğer tarafında değil, aslında oradaymış gibi görünmesini sağlar. Patronumla yaptığım bire bir toplantı gibi, diğer kişinin bir video ekranında olduğu toplantılar bile basit bir görüntülü sohbetten daha dinamik ve ilgi çekiciydi.
Ancak sanal ev ofisimde veya toplantı odasında olsam da Horizon Workroom’un istikrarsızlığından kaçamadım. Günde birkaç kez, görünürde hiçbir sebep yokken yeniden başlatılıyor veya çöküyor, bu da beni işe geri dönmeden önce oturup beklemeye zorluyordu. Hiçbir zaman uzun süre bekletilmedim, ancak bu kısa molalar bir seans boyunca birikerek, normal olarak masamda çalışıyormuşumdan daha az üretken hissetmeme neden oluyor.
Ve gerçek dünyadaki masamda olsaydım sadece daha üretken hissetmezdim, aynı zamanda daha rahat olurdum. Meta Quest Pro, diğer birçok kulaklıktan daha rahat olsa da, 722 g ağırlığı, onu saatlerce taktıktan sonra çok fark edilir hale gelir. İş gününün sonunda, daha rahat bir VR deneyimine atlamak yerine, çaresizdim.
Dönebileceğim bir kabus
Horizon Workrooms, Quest platformundaki en iyi uygulama değil ama aynı zamanda en kötüsü de değil ve hataları bazıları için tolere edilebilir. Sonuçta, yazılım açıkça hala geliştirilmekte olan bir beta programı olarak etiketlenmiştir, bu nedenle hatalar ve aksaklıklar beklenmektedir.
Ancak Meta, işletmelere sanal gerçeklikte çalışabileceklerini ve üretken olabileceklerini kanıtlamak için tasarlanmış ve benim deneyimime dayanarak Meta’nın tasarladığı Workrooms uygulamasıyla gerçekten mümkün olmayan 1.500 ABD Doları / 1.500 ABD Doları / 2.450 ABD Doları tutarında bir kulaklık yapıyor ve satıyor. bu amaçla – elbette işinizi halledebilirsiniz, ancak birçok yönden bilgisayarınızı kulaklık olmadan kullanmak çok daha iyi olacaktır.
Kusurlarına rağmen, kendimi gelecekte VR’de çalışırken görebiliyordum, ancak muhtemelen Apple VR başlığının olması beklenen çizgisinde bir şey isterdim. Bu ultra-premium cihazın, en iyi Macbook’larda ve Mac’lerde bulunanın aynısı olan bir M2 yongası içerdiği ve onun bir dizüstü bilgisayar gibi çalışmasını sağladığı söyleniyor; giydiğiniz bir dizüstü bilgisayar). Ve geldiğinde ve geldiğinde, eşlik eden bir bilgisayar tarafından kısıtlanan hantal bir eklenti değil, muhtemelen sıfırdan bağımsız bir üretkenlik aygıtı olarak tasarlanacaktır.
Geleceğin iş yeri gerçekten sanal olacaksa, yeni donanıma ve daha iyi yazılıma ihtiyacımız olacak çünkü şu anda sanal gerçeklikte çalışmak işe yaramıyor.