Fark etmediyseniz, bazı şeyler biraz umutsuz olmak iklim değişikliği söz konusu olduğunda. Küresel çözümlere ve anlamlı eylemlere ihtiyacımız var Dünden itibarenama bizim siyasi liderler ve kurumsal derebeyleri benzer şekilde statükoyu ikiye katlıyor. Girin: Teorik fizikçiler.
Utah Üniversitesi’nden bir grup araştırmacı, Dünya’nın devam eden, insan kaynaklı ısınması için olası bir düzeltme bulduklarına inanıyor. Ve—bunun için sıkı durun—önerdikleri son teknoloji çözüm, Güneş ışınlarını kısmen engellemek ve böylece gezegeni soğutmak için her yıl milyonlarca metrik ton ay tozunu Dünya’nın yörüngesine fırlatmaktır.
geldiğimiz noktadayız resmen çevresel çöküş bilim adamlarının zaman kazanmak için ay madenlerini ve uzay tabanlı bir toz dağıtım sistemini keşfetmeye değer olduğunu düşündükleri yer. Bu arada, Dünya’da fosil yakıt şirketleri rekor kar elde etmek, zayıflarını bile terk etmek emisyon azaltma vaatleri veriyor ve petrol ve gaz üretimlerini artırmak için aktif olarak çalışıyor. Bu… toplum hakkında çok şey söylüyor.
Ama en azından bilim adamlarını duyalım. Onlar ne yaptı?
Çalışmanın baş araştırmacısı ve Utah Üniversitesi teorik astrofizikçisi, “Dünya’nın iklimi üzerinde bir etki yaratmak için ne kadar toza ihtiyaç duyulacağını görmek için çeşitli toz türlerine ve yörünge çözümlerine baktık” dedi. Benjamin Bromley Earther’e gönderilen bir e-postada. “Dünyayı gölgeleyebilen jet benzeri bir akıntıda çok miktarda ay tozu içeren favori bir konseptte karar kıldık.”
G/O Media komisyon alabilir
İçinizdeki Dev Çocuk için 12 Dev Lego Seti
Her yaştan herkesin eğlenmesi için lego setleri
Lego çocuklar içindir diyenler bu kitlerin fiyat etiketini görmemiştir. Ve bu doğru olsa bile, gerçekten büyük çocuklar değilse yetişkinler nedir? İşin aslı, Lego herkes içindir.
Fikrin tohumu, Bromley ve ortak yazarlarının az miktarda tozun “çok fazla yıldız ışığını engellediği” gezegen oluşumları ve uzay çarpışmaları üzerine önceki çalışmalarından geldi.
İçinde onların çalışmasıBromley ve ortak araştırmacıları, ideal parçacık tipini, parçacık dağılımını ve Dünya’yı Güneş’ten gölgelemek için gerekli parçacık kütlesini belirlemek için matematiksel modellemeyi kullandılar. Araştırmaya göre, testlerinde, Güneş’in ısısında %1,8’lik bir azalma hedefliyorlardı; bu, yılda yaklaşık altı gün “gizlenmiş bir Güneş”e eşittir.
Malzeme açısından, Ay tozunun güneş ışığını dağıtmak için diğer herhangi bir seçenek kadar iyi olacağını buldular. Araştırmaya göre ideal Güneşten koruma partikülü, “birim kütle başına yok etme verimliliğini artıran kabarık tanecikler” ile “yüksek gözeneklilik”tir ve ay kiri bu amaca oldukça iyi uyuyor (eğlenceli gerçek: görünüşe göre kömür tozu da öyle) . Hacim tahminleri, yılda yaklaşık 54 milyon metrik ton Ay tozunun, bu tozun yörüngede en uzun süre kalması muhtemel olduğu noktayı stratejik olarak hedefleyerek, ısınmayı dengelemek için yeterli olacağını ortaya koydu.
Devam etmesi için birkaç günde bir daha fazla toz eklenmesi gerekecekti. Çalışma yazarlarının yayına herhangi bir maliyet analizi içermemesi dikkat çekicidir.
Ancak Bromley ve ekibi, toz dağıtımına yönelik farklı teorik yaklaşımları karşılaştırdı. Nihayetinde, yörüngede gezinen bir platforma sahip olma seçeneğine göre bunu belirlediler. Dünya-Güneş L1 Lagrange noktası toz bulutlarını fırlatan “daha basit bir yaklaşım, toz tanelerini Ay’ın yüzeyinden balistik olarak çıkarmaktır.” Ah evet, bir Ay topu. Gerçek basitlik.
Astrofizikçi, Ay tozunun iklim değişikliğini ele almak için neden iyi bir seçenek gibi göründüğüne gelince, yerçekimi nedeniyle Ay’dan malzeme fırlatmanın Dünya’dan daha enerji verimli olduğunu açıkladı. Hammaddesi de bol” diye konuştu.
Bu araştırma yolunda devam etmeyi planlayıp planlamadığı sorulduğunda, Bromley açık bir şekilde hevesliydi. “Evet! Doldurulması gereken daha fazla ayrıntı var, özellikle de artık ay tozu jeti fikrine odaklandığımıza göre!” dedi.
Astrofizikçileri yaratıcı düşündükleri ve uzmanlıklarını şu anda insanlığın karşı karşıya olduğu en büyük soruna uygulamaya çalıştıkları için suçlayamam. Ve bizi bu pisliğe bulaştıranlar pek de onlar değil. Ama gerçek şu ki, iklim değişikliğini nasıl durduracağımızı zaten biliyoruz daha fazla çevresel tahribat riskine girmeden. Birincisi: Fosil yakıt kullanımımızı büyük ölçüde azaltın.
Adil olmak gerekirse, Bromley, ay tozunun iklim değişikliğine tek ve tek çözüm olmadığını kabul etti. “Buradaki zor iş, fosil yakıtları toprakta bırakmak, karbonu yeniden yakalamak ve diğer stratejiler gibi iklim değişikliği azaltma önlemleri. [are] gerekli ve iklim değişikliğini ele almak için birincil odak noktası olarak kalmalıdır” dedi.
Ancak onun samimi görüşüne göre, bu tür bir jeomühendislik projesi çok yönlü bir yaklaşımın parçası olabilir. “Amacımız, daha fazla zamana ihtiyacımız olursa, tozu bir uzay kalkanı olarak kullanma potansiyelini değerlendirerek olasılıkları keşfetmekti. Bulgularımız, diğer astro/jeo-mühendislik çözümleriyle karşılaştırıldığında avantajları olabileceği, ancak bunun çok büyük bir çaba olacağı yönünde.”
Bu, görünüşte tuhaf görünen ilk uzay temelli jeomühendislik önerisinden çok uzak. arasında değişen fikirler var. uzay kabarcıkları koymak gerçek bir fiziksel gölge Dünya ve Güneş arasında. Ardından, yüzeyde yapabileceğimiz şeyler için bir dizi öneri var. Bilim adamları inceledi duvar inşa etmek buz tabakasının çökmesini önlemek için Antarktika çevresinde. Orada pek çok araştırma keşfediyor okyanuslara demir atmak denizlerimizin daha fazla CO2 emmesi için. En azından bir Harvard bilim adamı fikri etrafında bütün bir kariyer inşa etti. üst atmosfere kükürt parçacıkları enjekte etmek Güneşin ısısını yansıtmak için.
Aslında, bu daha “temelli” jeomühendislik tekliflerinden bazılarını yasalaştırmak giderek daha olası hale geliyor. Geçen yıl, Biden Yönetimi bir multi-milyon dolarlık jeomühendislik araştırma planı. Geçen ay, Meksika bir yasa çıkarmak zorunda kaldı. ülke çapında yeni yasak sonra jeomühendislik üzerine bir başlangıç şirketi görünüşe göre haydut gitti. İklim değişikliği ilerledikçe, daha fazla bilim insanı gemide zıplıyor sert önlemler almamız gerekebileceği fikriyle.
Ancak insanlık tarihinin bu noktasında, Dünya’nın atmosferini, okyanuslarını veya iklimini herhangi bir büyük ölçekte değiştirmeye yönelik tüm çabaların (kasıtlı veya kasıtsız) bir gemi dolusu istenmeyen sonuçla geldiği açık olmalıdır. Yok etmekten astronomi alanı ile potansiyel olarak tarımı çöpe atmakjeomühendislik inanılmaz derecede risklidir.
İklim değişikliğini ele almaya gelince, seçeneklerimiz var. Ay’da bir toz topları ağı kurabiliriz, evet ya da kapsamlı, elektrikli bir toplu taşıma inşa etmek sistem. Her yıl 54 milyon ton Ay kirini yörüngeye gönderebiliriz veya genişletebiliriz. açık deniz rüzgar kapasitemiz açık deniz sondajı üzerinde. İşe yaraması garanti olanı yapabiliriz veya tehlikeli bir teklif verebiliriz bilimkurgu bir gelecek için. Hangisinin iyi bitme olasılığı daha yüksektir? Muhtemelen bu olasılıkları anlamak için bir roket bilimcisi (veya teorik bir fizikçi) gerekmez.