GoldenEye 007’yi 25 Yıl Sonra Tekrar Ziyaret Etmek

Geçen yıl 25. yıl dönümünü kutladıktan kısa bir süre sonra, GoldenEye 007’yi çevreleyen karmaşık hak sorunları yuvası, klasik birinci şahıs nişancı oyununun modern platformlara taşınmasına yetecek kadar çözüldü. Xbox Game Pass ve Nintendo Switch Online abonelerinin yanı sıra Rare Replay’in dijital sahipleri artık Rare’nin ufuk açıcı FPS’sine erişebilir.

Tabii ki, seçtiğiniz platformun deneyim üzerinde önemli bir etkisi olabilir, çünkü Switch sürümü çevrimiçi çok oyunculu desteği destekleyen tek sürümdür (ancak en hafif deyimiyle idealden daha az kontrollere sahiptir). Çeşitli teknik sorunlarla ilgili bazı şikayetler ortaya çıktı, Xbox sürümünün geliştiricisi Code Mystics, 60 fps desteğinin (artık dahil edildi) nasıl sorunlara yol açtığı ve görsel aksaklıkların Nintendo 64’teki orijinal sürüme göre nasıl orijinal olduğu gibi, elinden geldiğince açıklamalar sağladı. .

Bununla ilgili ne hissederseniz hissedin, GoldenEye’ın birinci şahıs nişancı tarihinde, özellikle de konsolda kritik bir oyun olduğu inkar edilemez. Ama şimdi oynamak nasıl bir şey? Pembe gözlükler, eski bir oyunun hafızamızda gerçekte oynanacağından daha iyi görünmesini sağlayabilir, bu yüzden 2023’te oyundan ne anladığımızı görmek için oyunu adım adım deniyoruz.

Hala çekiciliğini koruyan bir kampanya

Bence çoğu insan için GoldenEye denilince akla ilk gelen çok oyunculu oyundur. Ve onunla ne kadar eğlensem de, botların tanıtılması sayesinde sayısız saati çok oyunculuya atmama neden olan Perfect Dark’tı. Benim için GoldenEye her şeyden önce kampanya boyunca sırayla koşmakla ilgili bir oyundu, bu yüzden kampanyanın bu kadar eğlenceli bir deneyim olduğunu görünce hoş bir şekilde şaşırdım.

Özellikle sevdiğim şey, daha yüksek ayarların size yalnızca daha az cephane vermesi ve savaşı daha zorlu hale getirmesi değil, aynı zamanda avlanıp tamamlamanız için ek hedefler katmanıyla, zorluğa yaklaşımıdır. Alt uç tipik olarak “seviyenin sonuna gelmek” kadar basit olsa da, diğerleri sizden nesneleri bulup yok etmenizi, bilgisayarları veya diğer ekipmanları etkinleştirmek için araçlar kullanmanızı veya sivil kayıplardan kaçınmanızı gerektirir. Ve basit bir bilgilendirmenin ötesinde, elinizi bir hedeften diğerine tutamazsınız. Bunun yerine, seviyeleri araştırmanız ve genel olarak ne yapacağınızı bulmanız gerekir. Bu, hedefi anlayamazsanız ara sıra hayal kırıklığı nöbetlerine yol açabilir, ancak yine de on yıllardır ilk kez bu seviyeleri 10 yaşındaki biri olarak yönetebileceğimden daha yüksek bir zorlukta geçmek eğlenceliydi. çocuk. — Chris Pereira

ahh nostalji

1997 yapımı GoldenEye, tüm zamanların en sevdiğim oyunlarından biridir. Ailemin hiçbir zaman bir N64’ü olmadı, ama her yaz bir haftalığına ailem bir tane kiraladı (evet, gerçekten, bu bir şeydi). Büyürken arkadaşlarım ve kardeşlerimle birlikte N64 için James Bond oyununu oynadığım çok güzel anılarım var. Bu yüzden, piyasaya sürüldüğünde Xbox Game Pass’te yeniden sürüme atlamak için hiç zaman kaybetmedim. Benim ilk düşümcem? Nostalji baştan çıkarıcı bir yalancıdır.

İkonik açılış Barajı görevini oynadıktan sonra, oyunun ne kadar eski olduğunu hemen hissettim (elbette!), ancak bu, bu yeniden sürümün cazibesinin bir parçası. Gençliğimde çok keyif aldığım ikonik mekanları tekrar ziyaret etmek, düşük çözünürlüklü karakter modellerini görmek ve aptalca ölüm ulumalarını duymak beni geri getiren bir patlamaydı. Ancak oyun, bir nostalji parçası olarak keyif almanın dışında (açıkçası!) Pek iyi durmuyor. Çok oyunculu oynarken her zaman en çok eğlendim, ancak henüz deneme şansım olmadı. Bunun ikonik nişancıya olan düşkünlüğümü yeniden canlandırmaya yardımcı olacağını tahmin ediyorum. GoldenEye 007, Game Pass’i harika yapan şeyin mükemmel bir örneği gibi geliyor. Bu, büyük ilgi duyduğum bir oyun, ancak onu doğrudan satın almak için parayı yatırmak harika bir şey değil. GoldenEye 007 her zaman kalbimde özel bir yere sahip olacak ve önümüzdeki günlerde yeniden piyasaya sürülen daha fazla oynamayı dört gözle bekliyorum. — Eddie Makuch

Klasik eğlence, modern hüsran

Okumayı bile öğrenmeden önce GoldenEye oynuyorum. Oyunun ses efektleri kalıcı olarak hafızama kazındı ve muhtemelen ilk Dam seviyesini 100 defadan fazla oynadım. Xbox Series X|S’de oyuna atlamak, zamanda geri gitmek gibi hissettirdi, ancak Nintendo 64’ümü kurarsam gerçekte nasıl görüneceğinden çok oyuna hatırladığım gibi baktım. James Bond’un PP7’sinden her atış bana bahtsız düşmanların silah seslerinden kaçınmak için kullandıkları aptalca küçük zıplamaları ve taklaları görmek gibi, bir nostaljik neşe dalgası. Bunların hiçbiri, denetleyici farklılıklarını düzeltmeye çalışmadan, esasen orijinal N64 oyununun öykünmüş bir sürümü olan Nintendo Switch sürümüne taşınmadı. Bu, en azından Switch’in kendisinde bir denetleyici profilini özelleştirmeden temelde oynanamaz hale getirir, ancak Xbox sürümü eski bir arkadaşla yeniden bir araya gelmek gibi hissettirdi.

Ama eski arkadaşların bazen olumlu şeyler gibi hatırlamadığın sorunları olur. GoldenEye söz konusu olduğunda, ilerleme sistemi 2023’te sınırda arkaik hissediyor. Hedefe bir atış yapın ve yanlışlıkla Natalya’yı öldürün mü? Herhangi bir kontrol noktası olmadığı için tüm seviyeyi yeniden başlatmanız gerekecek. Belirli seviyeler, bunu daha az sorun haline getirecek kadar kısadır, ancak tam çıkışa ulaşmak üzereyken bunun olması kesinlikle can yakıcıdır. — Gabe Gurwin

Süper casus olma hissi

Switch’in emülasyona dayalı yaklaşımının onu klasiği deneyimlemek için ideal olmayan bir yol haline getirdiğine dair parçamı zaten söyledim, oysa Xbox sürümü, beklediğiniz gibi aşağı yukarı kontrol etmek için uygun şekilde güncellenmiş hissediyor. birinci şahıs Nişancı. Seçme şansınız varsa, bir Xbox konsolunda oynamanız gerektiğini yeterince tavsiye edemem. Bu ciddi uyarı bir yana, beni en çok şaşırtan şey, yıllarca gerçekten dayanamayacağını varsaydıktan sonra, aslında şaşırtıcı derecede iyi olmasıydı. Deneyim tamamen modernize edilmiş gibi değil, ama rahat bir şekilde nostaljik.

Bir veya iki etabı bitirerek ayaklarımı ıslatmayı planladıktan sonra, daha basit bir şekilde oynamaya karar verdim çünkü muhafız yerleştirmeleri ve alet kullanımıyla ilgili kas hafızamla geçirdiğim zamandan zevk alıyordum. Ve tüm bu yıllar sonra, her aşamanın birden çok hedef katmanıyla nasıl yapılandırıldığını ve her aşama hakkında öğrenme sürecini bir tür mekanik bulmaca haline getirmeyi hala seviyorum. Etaplar kısa ama bu onları tekrarlanabilir kılıyor, bu nedenle birden fazla yolculuktan sonra her küçük modeli ve ilgi çekici noktayı öğrenecek, böylece nihai kusursuz koşuyu gerçekleştirebileceksiniz. Başka hiçbir şey 007 olma hissini yakalayamaz. — Steve Watts

İlk kez oynayan biri olarak hoş bir sürpriz oldu

Büyürken asla GoldenEye oynamadım. N64’ünü hala nükleer futbol topuymuş gibi yanında taşıyan bir oda arkadaşının onu açıp birkaç bölünmüş ekran oyunu oynamak isteyeceği zamanlar, üniversitede yaptığım tek şeydi. Bununla birlikte, birçok oyuncu gibi (hem yeni gelenler hem de nostaljik olanlar) oyunun pek iyi yaşlanmadığını bulduğum gibi, bu örnekler çok azdı ve çok uzaktı. Bu düşük beklentileri göz önünde bulundurarak, oyunun Xbox’taki kampanyası beni dürüstçe gıdıkladı. Yenilenen kontroller ve yükseltilmiş dokular, GoldenEye’ın oynanışının özünün herkesin hatırladığı kadar sağlam olduğunu vurgulamak için uzun bir yol kat etti.

Her biri kendi benzersiz mekaniklerine ve tuhaflıklarına sahip yeni FPS oyunlarının sürekli olarak düştüğü bir dünyada, temelleri gerçekten çivileyen bir şeyi oynamak taze bir soluktu. Ayrıca, piyasaya sürüldüğü sırada 3D sanal alanının ne kadar devrim niteliğinde olduğunu ve bu kadar çok insanın bu oyuna bu kadar saygı duymasına şaşmamak gerek.

Bununla birlikte, deneyimimi lekelememek için Switch sürümü ve arkaik kontrolleri ile çevrimiçine asla dokunmayacağım. — Tom Caswell