Dead Space Remake incelemesi: muhteşem bir şekilde kanlı bir parıltı

işimizi halletmeden önce Dead Space Yeniden Yapım incelemesi, Yeniden yapılması gerektiğine tamamen ikna olmadım. Bilimkurgu korku boğuşması artık neredeyse 15 yaşında olsa da, türünü tanımlayan benzersiz mekanik ve yıldızlararası terör paketi bugün hala geçerliliğini koruyor. Neyse ki Motive, orijinal konsepti 2023 hırsızı gibi hissettiren bir şeye saygıyla dönüştürdü ve orijinali grotesk bir şekilde parlak kılan her şeyi korudu.

Motive’s Dead Space Remake, kesinlikle tüm zamanların en iyi korku oyunlarıyla orada, ancak bu başarıyı Visceral Games’in fantastik kaynak materyaline bağlayabilirsiniz. Vücut korkusu ve hayatta kalma ajansını bir araya getirerek Alien ve Event Horizon gibi klasik filmlere saygı duruşunda bulunuyor ve sonuçta yalnızca bir video oyununun başarabileceği bir şey sunuyor.

Bu nedenle, yeniden yapımın doldurulması gereken büyük ayakkabılar olsa da, görevi tam olarak anlıyor. Oynayışım sırasında, 2008 sürümünün gerçekte nasıl göründüğünü ve nasıl hissettirdiğini unuttuğumu fark ettim ve Isaac’in yeni, parlak botlarına adım attıktan sonra kendimi orijinal oyuna geri dönmüş olarak göremiyorum.

Dead Space serisine aşina değilseniz, üçüncü şahıs hayatta kalma korku oyunu sizi USG Ishimura olarak bilinen devasa bir maden gemisinde onarım yapmakla görevli bir mühendis olan Isaac Clarke’ın yerine koyar. Ürkütücü bir uzay filmine düşkünseniz, Clarke ve bakım ekibi uçağa bindikten kısa bir süre sonra bir grup canavarca uzaylı yaşam formu tarafından pusuya düşürüldüğünden, bunun nereye gittiğini zaten bileceksiniz.

Bir makineyi tekrar açıp kapatmak ve onu bir gün olarak adlandırmak yerine, Isaac’e Ishimura’da rehberlik etmeniz ve sayısız ‘Necromorph’ çeşidini savuşturmanız gerekecek. Hem orijinal hem de yeniden yapılanma bunu ortak olarak paylaşıyor, ancak EA’nın yenilenen uzay tuhaflığı, anlatıyı ve kurulumu değiştiren önemli değişikliklere uğradı.

Isaac artık çok fazla konuşuyor, bu, kendisinin sessiz bir kahraman olduğu ve yalnızca Dead Space 2’den sonra bir ses bulduğu orijinaliyle tam bir tezat oluşturuyor. Bu, kahramanın kişiliği ve an be an duyguları hakkında biraz daha fazla fikir sağladığından, düşündüğünüzden daha önemli. Ayrıca, baştan sona daha fazla yan karakter sohbetini kolaylaştırır, bu da sürekli çözülen bir anlatıya bağlam eklemeye yardımcı olur.

Yan karakterlerden bahsetmişken, spoiler vermemek için çok derine inmeyeceğim, ancak orijinali oynadıysanız, bu sefer Ishimura’daki bazı yüzleri kesinlikle tanıyacaksınız. Nihayetinde, yeni anlatı çerçevesi, sonuçta Isaac’ı benzer bir durumda bıraksa bile, orijinal önermeyi genişletmek için harika bir iş çıkarıyor.

Güncellenen görseller hayati bir yeniden yapım içeriğidir ve Dead Space, lezzetli bir aslına uygunlukla doludur. Eski bir oyunu oynadığınızda ve kafanızda daha iyi göründüğünü fark ettiğinizde bu duyguyu biliyor musunuz? Pekala, Motive’in yorumu neredeyse sıcak bir nostaljik anı gibi görünüyor – ölümsüz istilasına uğramış bir uzay gemisini tanımlamak için belki de “sıcak” doğru kelime değil.

Motive’in oyunun şarküteri efekt panosuna ne kadar hayat enjekte ettiğini düşünmeden edemiyorum. Bir korku oyununda manzaranın tadını çıkarmak için zaman bulmak bir angaryadır, ancak birkaç dakikanızı rastgele bir ışığın altında güneşlenerek veya karanlık bir gölgede yaşayarak harcamamak aptallık olur çünkü bu, her ayrıntıya dökülen sevgiyi eve çekiçle vuracaktır. Motif tarafından.

Muhteşem gölgeler, girift dokular ve çekici aydınlatma, orijinal parçanın yeni bir fırçayla yeniden boyanmasına yardımcı olur, ancak sonuç yine de şüphe götürmez bir şekilde Ölü Uzay’dır. Uzun süreli hayranlar, Ishimura’nın endüstriyel bir çöp kutusunun içi kadar sade göründüğünü ve geliştirilmiş görsellerin, maden gemisinin soğuk, affetmeyen koridorlarını her zamankinden daha fazla ayrıntıyla kaplayarak gözlerinizi üzmeyi amaçladığını bilmekten memnun olacaktır. mümkün olan en iyi şekilde.

Remake’in ekşi göz şekerine eşlik eden, ses kurulumunuz ne kadar üst düzey olursa olsun, kafanızı karıştıracak, açıkçası korkutucu ses geliştirmeleridir. Yönlü çığlıklar, kulakları paramparça eden çatışmalar ve kan donduran kükremelerden oluşan orkestra, en sert korku hayranlarına bile korku salacak. Birkaç saatlik duyusal eziyete katlandıktan sonra, her açıdan gelen sinsi Nekromorfları tespit edebileceksiniz, ancak söz konusu sesleri duymanın üçüncü şahıs nişancı becerilerime engel olup olmadığına karar veremiyorum.

Ne olursa olsun, orijinal Dead Space’in ses tasarımı tokatladı ve gelecekteki korku oyunlarının başarması için gülünç derecede yüksek bir çıta belirledi. Sesi bu şekilde kullanmak, en yüksek kaliteli görsellerden çok daha sürükleyicidir, çünkü muhtemelen kulaklarınızı gözlerinize kandırmak daha kolaydır. Yine de Motive, yeniden yapımıyla her ikisine de odaklanmayı başarıyor ve Steam kitaplığınızda daha ürkütücü bir kombo bulmakta zorlanacaksınız.

Silahlara gelince, çoğu hala aynı, ancak dikkat edilmesi gereken birkaç önemli fark var. Düğümler bir patlama ile geri döndü ve ister güçlü Darbeli Tüfeği ister hassas Plazma Kesiciyi seçin, yükseltmeler için hayati önem taşıyor, ancak şimdi ek yükseltme ve yetenek seçenekleri için şemalar da karışıma dahil edildi.

Silahların artık Line Gun lazer tuzakları ve şaşırtıcı Contact Beam patlamaları gibi alternatif modları da var ve bunların tümü, her undead mücadelesine ekstra bir çok yönlülük katmanı ekliyor. sen yapmazsın Sahip olmak her karşılaşmada hayatta kalmak için aktif olarak kalabalık kontrol taktikleri tasarlamak veya düşmanları tuzağa düşürmek, ancak bunu yapmak sizi talihsiz durumlarda gerekenden çok daha fazla kaynak kullanmaktan kurtaracaktır.

Ishimura’nın her yerine dağılmış şemalar, düğümler ve yeni kostümler gibi koleksiyon öğeleri bulacaksınız, ancak alışılmış yoldan sapmanın tek nedeni bunlar değil. Yeni başlayanlar için, bazı odalar ve kutular, yalnızca oyunda belirli bir noktadan sonra erişilebilen ‘güvenlik açıklığı’ kilitlerine sahiptir, bu nedenle, yükseltme yapmak istiyorsanız önceki alanları tekrar ziyaret etmeniz gerekecektir. Ek olarak, yan görevler artık bir şeydir ve her biri, genişletilmiş bilgi ve karakterler arasında alternatif konuşmalar sağlamaya yardımcı olur.

Mekaniklerle uğraşmak bir yeniden yapım yapabilir veya bozabilir, ancak Motive, Dead Space çekimiyle kesinlikle birincisini başardı. Gösterinin yıldızı, oyuncuların Necromorph’ları parçalara ayırırken deri, kas ve kemik katmanlarını yırtmasına izin verdiği için “soyma” sistemidir.

Düşmanları bir satsuma gibi soymak göründüğü kadar kokuşmuş ama pratik bir amaca hizmet ediyor. Bir Necromorph’u alt etmenin tek yolu uzuvları kesmektir ve soyma sistemi, neredeyse barbarca bir sağlık barı gibi, bir tür içgüdüsel görsel yardım görevi görür. Basitçe söylemek gerekirse, uzuv tendonlarını görebiliyorsanız, yolu yarılamışsınız demektir. Biraz kemik görünüyor mu? Başka bir atış anlaşmayı imzalamalı.

Çılgınca hesaplaşmalar sırasında düşman yaralarına gerçekten dikkat edip etmeyeceğiniz tamamen başka bir konudur, ancak kullanışlı mekanik Dead Space’in vücut dehşetini bir sonraki seviyeye taşıyor. Kulağa ne kadar hastalıklı gelse de, bu özelliği iyi bir şekilde görmenin en iyi yolu insan cesetlerini suratından vurmaktır, yani mideniz sağlamsa, bunu bir denemek isteyebilirsiniz.

Vahşet bir yana, artık iticileri kullanarak etrafta süzülebildiğiniz için yeniden yapılanma sıfır yerçekimini elden geçirdi. Bu, 2008 sürümünde yer alan sözde platform oluşturma mekaniğine göre büyük bir gelişmedir, çünkü keşif bölümlerinin tamamını gereksiz yere hantal hissettirmiştir. Değişiklik aslında Leviathan (orijinalinden kozmik sfinkter) gibi patron savaşlarını biraz daha katlanılabilir hale getiriyor, ancak yine de kıç deliğini uçuruma göndermem bir milyon denememi aldı.

Dead Space Remake harika bir şekilde sefil, ancak havayı biraz bozan birkaç tuhaflık var. Aşağıdakiler gelecekte değişebilirken, özellikle de yayın öncesi yamalar bir şeyse, her biri, aksi takdirde kusursuz bir son olacak olanın kenarlarını pürüzlendirir.

Dead Space sistem gereksinimleri hakkında bilgi sahibi olduysanız, önerilen bilgisayar özelliklerinin biraz ağır olduğunu bilirsiniz. Ne yazık ki, GPU gereksinimlerinin aşılması, yine de ara sahnelerde ve bazı belirli alanlarda potansiyel olarak kare artışlarına neden olacaktır ve tam olarak nedenini saptamak zordur. Nvidia DLSS’yi etkinleştirdiğinizden emin olmak, performans düşüşlerini dengeleyebilir, ancak belirli bir donanım sorunundan çok, kaputun altında bir sorun gibi geliyor.

Nercromoph’un uzuvlarını dans etmekten daha aptalca bir şey olmadığı için, son derece eğlenceli olduğu kadar, ani ragdoll fiziksel hareketleri de dikkat dağıtıcıdır. Oyundaki her iğrenç şey, parçalandıktan sonra düzensiz bacaklara ve kollara sahip değildir, ancak bu gerçekleştiğinde, daldırma tamamen arka planda kalır.

Belki daha ciddi bir not olarak, denemem sırasında bir veya iki oyun bozan hatayla karşılaştım. Bir örnekte, Isaac kendini hareket edemeyen otomatik bir uyarı sırasında sıkışmış buldu. Ölmek bile sorunu çözmedi, önceki bir kaydetmeden yeniden yüklemeye zorladı. İnceleme döneminde sadece bir avuç aksaklık olsa da, bahsetmek için yeterince can sıkıcıydılar ve 2008 orijinalinden bekleyeceğiniz türden bir saçmalıktı, yepyeni bir yeniden çalışma değil.~

Callisto Protokolü kozmik korku susuzluğunuzu gidermede başarısız olduysa, eminim ki Dead Space bir kez daha ihtiyaçlarınızı karşılayacaktır. Kenarlarda her zaman çok hafif pürüzlü ve Isaac Clarke şimdi bir nedenden ötürü Adam Sandler’a benziyor, ancak serinin muzaffer dönüşünü umarız bu saygılı bir yeniden çalışmadır. Motive sayesinde, Xbox 360 dönemi yeniden yapımları fikrine artık daha açığım ve Dead Space 2 için kartlarda ne olduğunu görmek için sabırsızlanıyorum.