Xbox patronu Phil Spencer kısa süre önce bu yılki New York Oyun Ödülleri’nde daha önce Hideo Kojima, Tim Schafer ve Reggie Fils-Aimé gibi isimlere verilen Andrew Yoon Memorial Legend Ödülü’nü kabul etti. Spencer, kabul konuşmasında biraz moral vermeye çalıştı., büyük ölçüde video oyunlarının bir “neşe yankısı etkisi” yaratma kapasitesine odaklanıyor, ancak aynı zamanda geliştiricilerin oyunları piyasaya sürmesi gereken kritik kültüre ve endüstrinin bölücülükten uzaklaşabileceği umuduna da kısaca değiniyor. Yorumlarını satın almak yerine, konuşmasını olduğu gibi sunacağım (ancak bazı yargıçlık şeylerini istiyorsanız sonuna doğru atlayın).
“Uzun süredir oyun endüstrisinde çalışıyorum ve ondan çok önce, bir oyuncu ve oyun hayranıydım. O günlerde, çocukken, muhtemelen kutunun önündeki resme göre seçtiğimiz yeni bir oyun almak için harçlığımızın her kuruşunu biriktirirdik. Bunun önümüzdeki altı ay, hatta belki bir yıl boyunca oynayacağımız tek oyun olacağını biliyorduk. Doğru olanı seçtiğimizi umduk çünkü hepimiz o oyunu son derece iyi tanımak üzereydik.
O tek değerli oyunla hepiniz yeni bir dünyaya davet edildiniz. Bu kartuşun arkasındaki oyun tasarımcıları ve geliştiricilerin çığır açan mühendislik çalışmaları ve yenilikçi sanatsal vizyonuyla yaratılan yeni bir dünya. O kartuşu ilk kez tutmak, bir heyecan ve beklenti dalgasıydı ve onu oynamak, saf ve mutlak bir neşeydi. Sadece harika bir şeye sahip olduğumuz için değil, aynı zamanda o oyun ve toplulukla edineceğimiz deneyimler nedeniyle. Ailemiz ve arkadaşlarımızla sadece oynamadık, bunun hakkında konuştuk, takıntılı hale geldik, buna güldük ve bazen ağladık. En iyi ve en kötü anlarımızı birlikte yeniden yaşamak.
Oyun, neşenin bu yankı etkisidir ve bununla ilgiliydi. Bugün çok fazla oyun var. Her zamankinden daha fazla, her zamankinden daha fazla oyuncu tarafından kullanılabilir. Ama aynı zamanda dünyada daha fazla umutsuzluk varmış gibi hissedilebilir. Sürekli bir kötü haber akışı, krizden krize sıçramayla birlikte, bana öyle geliyor ki, çocukken yaşanan neşe hepimizin bulması çok daha zor hale geldi. Daha çok suçlu bir zevk. Bugün sanki neşe aramak bir meydan okuma eylemiymiş gibi geliyor.
Yine de bugün yaratıcılar, liderler, dünya kurucuları olarak en büyük sorumluluğumuz neşe uyandırmak ve neşeyi davet etmektir. Oyuncuların bugün ve yarın parmaklarının ucunda bulunan yüzlerce oyunun her biri, neşe için bir arama kartıdır. Halo, God of War, Vampire Survivors, Peppa Pig, büyük oyunlar, küçük oyunlar, mobil oyunlar, bağımsız oyunlar, her biri hayatımızın ortasına bir neşe aşılamak için tasarlandı. Bize bu kadar neşe vermek için insanlar onun hakkında konuşmak, paylaşmak istiyor. Biz, bugün burada bulunan hepimiz, dünyanın dört bir yanındaki tüm ekiplerimiz, hepimiz neşenin bu yankı etkisini yaratmanın bir parçasıyız. Özellikle mevcut eleştiri ve iptal kültüründe vizyonlarını cesurca ve kasıtlı olarak dünyaya bırakan yaratıcılarımız, hayatlarını davet etmek, dinlenmek ve gençleştirmek için oyunlarımıza cesurca ve kasıtlı olarak zaman ayıran oyuncularımız.
İş dünyası liderleri olarak, bu kolektif neşeyi koruma ve besleme cesaretine sahip olmamız isteniyor. Bu deneyimleri kuluçkaya yatırmamız, yaratmamız ve büyütmemiz isteniyor. Kendimizi çok sayıda perspektifle aramak ve çevrelemek. Deneyimler ve coğrafyalar arasındaki farklılıklarımızı onurlandırmak ve kasıtlı olarak başkalarını dinlerken empati kurmak. Oyuncuları ve yaratıcıları bölmekten vazgeçip, birlikte ilerleyip neşeyi artırırken birbirimize doğru gidiyoruz. Bu, oyun keyfinin yankı etkisidir. Bu geceki bu onur için teşekkür ederim ve dünyaya neşe katmak için cesur bir seçim yaptığınız için hepinize teşekkür ederim.”
Şirketi stüdyoları satın almaya ve Xbox’a özel oyunları kilitlemeye devam ederken, Spencer’ın “oyuncuları ve içerik oluşturucuları ayırmamak” konusundaki yorumları için biraz çılgına döneceğinden eminim, ancak bu satır, Microsoft’un önerilen satın alımını inceleyen düzenleyicilere ince bir mesaj olarak görülebilir. Activision Blizzard ve Call of Duty. Spencer’ın konuşmasının zamanlaması da çok sayıda Xbox çalışanının ertesi gün işlerinden ayrıldığı göz önüne alındığında biraz talihsiz. Oh, ve evet, mevcut “eleştiri ve iptal etme kültürü” hakkındaki yorumlarının bir miktar geri tepme yaratacağı kesin. Bununla birlikte, genel olarak, Spencer samimi olarak ortaya çıktı ve neşe yaratmaya odaklanan bir gelecek vizyonu, biraz gökte bir pasta olsa da, kulağa kesinlikle çekici geliyor.
Spencer’ın konuşması hakkında ne düşünüyorsunuz? İyi Adam Phil para konusunda haklı mı yoksa Sahte Phil bize bir çizgi mi besliyor?