Southwest Araştırma Enstitüsü (SwRI), NASA ve Max Planck Güneş Sistemi Araştırma Enstitüsü’nden (MPS) araştırmacılar tarafından yapılan yeni bir araştırma, Güneş’in orta koronasında ağ benzeri plazma yapılarının gözlemlenmesini açıklıyor. güneş rüzgarı ve güneş sisteminin geri kalanıyla etkileşimleri. Kredi bilgileri: SwRI/NOAA
Araştırmacılar, parçacıkları Güneş’ten uzaya fırlatan uzun, ağ benzeri yapılar gözlemlediler.
Southwest Araştırma Enstitüsü, NASA ve Max Planck Güneş Sistemi Araştırma Enstitüsü’nden bir grup araştırmacı, web benzeri bir sistem buldu.[{” attribute=””>plasma structures in the Sun’s middle corona by using an innovative observation method of imaging the middle corona in ultraviolet wavelength. Their findings were recently published in the journal Nature Astronomy. The discovery could help improve our understanding of the origin and interactions of the solar wind with the rest of the solar system.
The National Oceanic and Atmospheric Administration have been observing the Sun’s corona using the Large Angle and Spectrometric Coronagraph on the NASA and European Space Agency Solar and Heliospheric Observatory spacecraft since 1995 to track space weather that could impact Earth. However, the LASCO instrument has a blind spot that hinders observations of the middle solar corona, where the solar wind originates.
Yeni çalışma, Sun’ın orta koronasındaki uzun, ağ benzeri yapıları ortaya koyuyor. Kredi: Güneybatı Araştırma Enstitüsü
“Güneş rüzgarının çıkışını 1950’lerden beri biliyoruz. Çalışmanın yazarlarından biri olan SwRI Baş Bilim İnsanı Dr. Dan Seaton, “Güneş rüzgarı geliştikçe uzay havasını yönlendirebilir ve elektrik şebekeleri, uydular ve astronotlar gibi şeyleri etkileyebilir” dedi. “Güneş rüzgarının kökenleri ve yapısı bir şekilde gizemli olmaya devam ediyor. Süreçlerle ilgili temel bir anlayışa sahip olsak da, daha önce buna benzer gözlemlerimiz olmadı, bu nedenle bir bilgi boşluğuyla çalışmak zorunda kaldık.”
Seaton, Güneş’in koronasını gözlemlemenin yeni yollarını bulmak için farklı bir aleti, Güneş Ultraviyole Görüntüleyicisini (SUVI) işaret etmeyi önerdi. NOAAGeostationary Operasyonel Çevre Uyduları (GOES), doğrudan Güneş’e değil, her iki yanında ve bir ay boyunca UV gözlemleri yapıyor. Seaton ve meslektaşlarının gördüğü şey, Güneş’in orta koronasında uzun, ağ benzeri plazma yapılarıydı. Bu yapılar içindeki etkileşimler, depolanmış manyetik enerjiyi uzaya iten parçacıkları serbest bırakır.
“Kimse Güneş koronasının bu yükseklikte UV’de ne yaptığını bu süre boyunca izlememişti. İşe yarayıp yaramayacağı veya ne göreceğimiz hakkında hiçbir fikrimiz yoktu” dedi. “Sonuçlar çok heyecan vericiydi. İlk kez, Güneş ve heliosfer gözlemlerimizi tek bir sistem olarak tamamen birleştiren yüksek kaliteli gözlemlere sahibiz.”
Seaton, bu gözlemlerin, Güneş’in dış koronasının nasıl güneş rüzgarına dönüştüğünü görüntüleyecek olan SwRI liderliğindeki bir NASA misyonu olan PUNCH (Korona ve Heliosferi Birleştirmek İçin Polarimetre) gibi görevlerden daha kapsamlı içgörülere ve daha da heyecan verici keşiflere yol açabileceğine inanıyor.
Seaton, “Artık Güneş’in orta koronasını görüntüleyebildiğimize göre, PUNCH’un gördüklerini kökenlerine bağlayabilir ve güneş rüzgarının güneş sisteminin geri kalanıyla nasıl etkileşime girdiğine dair daha eksiksiz bir görüşe sahip olabiliriz” dedi. “Bu gözlemlerden önce, çok az insan UV’de orta koronayı bu mesafelere kadar gözlemleyebileceğinize inanıyordu. Bu çalışmalar, koronayı geniş ölçekte gözlemlemek için yepyeni bir yaklaşım başlattı.”
Referans: LP Chitta, DB Seaton, C. Downs, CE DeForest ve AK Higginson tarafından yazılan “Yüksek düzeyde yapılandırılmış yavaş güneş rüzgarı sağlayan karmaşık bir koronal ağın doğrudan gözlemleri”, 24 Kasım 2022, Doğa Astronomisi.
DOI: 10.1038/s41550-022-01834-5