Paleogenetikçiler, bölgenin genetik tarihini daha iyi anlamak için İskandinavya’dan 297 antik genomu kapsamlı bir şekilde incelediler ve bunları yaşayan 16.500 İskandinav’dan alınan genetik verilerle karşılaştırdılar.
Ekip, analizlerinden, bölgeye büyük gen akışlarının kökenini ve zamanlamasını, gen havuzundaki dış ataların zaman içinde seyrelmesini ve modern gen havuzunda bir kuzey-güney çizgisinin nedenini belirledi.
Araştırma, yayınlanan bugün Cell’de, orijinal olarak üç farklı genetik çalışma vardı: Biri Sandy borg halka kalesinden alınan verilere baktı; biri 17. yüzyıldan kalma bir İsveç savaş gemisinin enkazından insan kalıntılarını araştırdı; bir diğeri ise teknelere gömülen eski İskandinavların genetik kimliklerine baktı.
İsveç’teki Paleogenetik Merkezi’nde paleogenetikçi ve makalenin ortak yazarlarından Anders Götherstrom, “Bir noktada onları son 2000 yıldaki İskandinav demografisi üzerine tek bir çalışmada birleştirmek daha mantıklı geldi” dedi. serbest bırakmak.
Araştırma, İskandinavya’ya gen akışını izledi ve ekip doğu Baltık, İngiltere ve İrlanda ve güney Avrupa’dan gen akışı kaynakları bildirdi.
G/O Media komisyon alabilir
Çeşitli arkeolojik alanlarda bulunan insan kalıntılarından çıkarılan eski DNA ile araştırmacılar, iki bin yıl boyunca bölgede benzer şekilde farklı bir insan örneği elde ettiler. Götherstrom, “İskandinavya’da bu kadar derine inen başka bir çalışma olduğunu sanmıyorum” dedi.
Ekip, kuzeydeki insanların daha fazla Ural soyuna sahip olduğu, bölgenin kuzey ve güney kesimlerinden gelen modern İskandinavlarda genetik bir klanı (coğrafi temelli bir farklılaşma) sorguladı. Aradaki farkın, MÖ 1200 civarında, Bronz Çağı’nın sonlarında doğu Baltık’a gelen Ural halkı nedeniyle olabileceğini öne sürüyorlar.
Araştırmacılar ayrıca, önemli ölçüde kültürel (ve genetik) alışverişin olduğu Viking Çağını (yaklaşık MS 750’den MS 1050’ye kadar) araştırdılar – büyük ölçüde Vikinglerin denizcilik yöntemleri sayesinde.
Araştırmacılar, analizlerine dayanarak, Viking Çağı’nın İskandinavya’ya İngiliz ve İrlanda gen akışına katkıda bulunduğuna inanıyor. Çalışmada, “bu dönemde İskandinavya’ya gelen İngiliz-İrlanda kökenli insanların koşulları ve kaderi, kölelerin zorunlu göçünden daha yüksek rütbeli bireylerin gönüllü göçüne kadar değişken olabilir” diye yazdılar. Hıristiyan misyonerler ve keşişler gibi.”
İki örnek, Geç Viking döneminde İsveç’in merkezinde bir tekneye gömülü bir kadındır; gömülme koşulları yüksek bir sosyal statüye işaret ediyordu. Bu arada, Danimarka’da gömülü İngiliz-İrlanda soyuna sahip 5. yüzyıldan kalma bir kadının böyle süsleri yoktu, bu da farklı bir sosyal sınıfa işaret ediyor.
Florida Atlantic Üniversitesi’nde son çalışmayla ilgisi olmayan bir arkeolog olan Andre Luiz Campelo dos Santos, e-posta yoluyla Gizmodo’ya çalışmanın “Viking Çağı’nın – İskandinavların Avrupa’daki diğer bölgelere geçmişte yayılmasını temsil etmenin yanı sıra – aynı zamanda mümkün olduğunu doğruladığını söyledi. çeşitli yabancı genomik soyların İskandinav Yarımadası’na ilk gelişi.”
Santos, “İskandinavya’daki ayrıntılı çeşitlilik düzeylerini ortaya çıkarma gücüne sahip olduğundan, İskandinavya’daki ince ölçekli bir soruşturmanın gelecekteki sonuçlarını görmekten heyecan duyuyorum” dedi.
İskandinavya’daki tüm eski gen akışına rağmen, nispeten küçük bir dış ata, onu aslında İskandinavya’daki modern gen havuzuna dönüştürdü. Ekip neden olduğundan emin değil. Gelecekteki çalışmalarda, zaten hacimli olan veri setine daha fazla genom eklemeyi planlıyorlar, bu da bunu ve diğer kalan soruları aydınlatmaya yardımcı olabilir.
Devamı: Danimarka’da Bulunan Bir Viking Salonunun Kalıntıları