Bu yılın 6 Temmuz’unda, hayatımı fiziksel bir mermi günlüğü kullanarak düzenlemeye çalıştığım üç yıllık deneyimime resmen son verdim. Kesin tarihi biliyorum çünkü bunu yazarken artık kullanılmayan defterime bakıyorum. Görünüşe göre, beş ay önce, Corsair K70 klavyesinin fotoğraflarını çekmem ve ardından gelecek bir inceleme için çatımı yalıtmak için aldığım bir fiyat teklifini takip etmem gerekiyordu. fotoğrafları çektim Çatımı yalıtmayı bitirmedim.
O zamandan beri not defterini burada burada hatırlanacak şeyleri not almak için kullandım, ancak iş günlük görevleri ve ev işlerini takip etmeye gelince, farklı not alma ve yapılacak işlerden oluşan aynı hodgepodge’a geri döndüm. üç yıl önce kullandığım uygulamaları listele. Bunlar arasında, uzun biçimli notlar ve listeler için Notion, anında bir şeye ihtiyacım olduğunda Apple Notes ve yapılacaklar listeleri ve hatırlatıcılar için Todoist yer alır. Ancak uygulamalar için fiziksel not defterini bir kenara bırakmış olsam da, mermi günlüklerinin zaman kaybı olduğunu düşünmüyorum. Aslında, deneyimimin bana dijital ortamda nasıl düzenli kalacağım konusunda önemli bir ders verdiğini düşünüyorum.
Bullet günlükleri fiziksel veya sanal olabilir (örneğin, bu kavram şablonu), ancak en iyi şekilde bilinirler boş bir not defterini kişisel planlayıcıya dönüştürmenin yolu. Yıllık, aylık ve günlük görevleriniz için sayfa biçimleri, yapılacaklar listenizi bunlar arasında dokumak için bir metodoloji ve her şeyi anlamlandırmak için bir dizi ortak sembol ve gösterim vardır. Nihayetinde, tamamen size kendi planlayıcınızı tasarlamanız için bir format ve onu nasıl kullanacağınıza dair esnek kurallar vermenin hizmetindedir.
Pek çok potansiyel karmaşıklık var ve insanlar bunları farklı şekillerde düzenlemeyi seviyor, ancak her gün temel yaklaşımım, görev listemi yazmak, önceki günlerden eksik olan her şeyi manuel olarak kopyalamak (diğer adıyla “geçirmek”) ve gün ilerledikçe her görevi işaretleyin. Bazı insanlar görevleri haftalık veya haftalık olarak kopyalamayı sever. aylık temelde, ama günlük benim için işe yarayan şeydi.
Mermi günlüğünün çekirdeği pratiktir, ancak aynı zamanda estetik beni etkiledi. Youtube dır-dir dolu ile birlikte videolar onları özenle yerleştiren, narin resimlerle ve küçük görsel öğelerle dolduran ve yıl boyunca yavaş yavaş dolduran insanlar. Düzgün el yazısıyla dolu küçük bir deftere sahip olmayı hayal ettim ve belki bir ya da iki eskiz, tıpkı bunun gibi Naughty Dog, kahramanlarını taşıyor oyunlarında. Kurşun günlüğümü bir organizatör olduğu kadar günlük hayatımın bir not defteri olarak hayal ettim.
Gerçekten korkunç el yazımın gerçekliği, bunun asla gerçekleşmediği anlamına geliyordu, ancak bu, defterimin yarı-düzgün bir planlayıcı olmasını engellemedi. Önemli e-postalar okunmadı olarak işaretlenmek yerine not edildi, yaklaşan makaleler son teslim tarihleri ve öncelik seviyelerine göre kategorilere ayrıldı ve kendime kaotik geçici bir temelde değil, düzenli bir programa göre apartman işleri verdim.
Ancak en önemlisi, bir uygulamanın dahili mantığının görevleri ileri geri sallaması yerine tüm bunların manuel olarak yapılmasıydı. Her sabah, birkaç dakikamı günün görevlerini yazmak ve öncelik sırasına koymak – ve dün yapamadığım şeyleri hesaba katmak zorunda kalıyordum. Kendinizi bir hafta boyunca her gün yazmaya zorladıktan sonra, acil olmayan bir görevi ne kadar çabuk yapmaya başladığınıza şaşıracaksınız. Diğer zamanlarda, ilk yazdığımda çok acil görünen bir şeyin ertesi gün tekrar baktığımda üzerinde durmaya değmeyeceğini fark ettim.
Her görevi manuel olarak yazmak zorunda olmak, yapılacak işleri bir uygulamada dosyalayıp unutabileceğim bir şeyden günlük olarak yönetmem gereken bir şeye dönüştürdü. Geçmişte Jon’un şimdiki Jon’a yüklediği işleri aktif olarak budamak, önceliklendirmek ve düşünmek zorunda kaldım. Ben mi Gerçekten Hemen ufukta resmi bir olay olmadan yedek bir takım elbise pantolonu almanız mı gerekiyor? Ve o korkunç blog gönderisi fikrinden vazgeçmemin zamanı gelmedi mi? Her durumda, kendimi listemde ne olduğunu düşünmeye zorlamak, kaçınılmaz olarak listeyi daha yönetilebilir kıldı.
Fiziksel bir defter taşımak zorunda olmak berbat
Yazmaktan sıkılmadım ama sonunda, fiziksel bir defter taşımak zorunda kalmaktan bıktım. Bir arkadaşım bardayken izlemek istediğim bir filmi bana hatırlatırdı ve daha sonra fiziksel not defterime yazmadan önce bunu bir notlar uygulamasına not etmem gerekirdi. Ya da eve giderken bir bakkalın önünden geçiyor olurdum ve fiziksel alışveriş listem yanımda olmazdı. Sonunda, her şeyi telefonumda ve her zaman yanımda dijital tutmanın cazibesi çok güçlendi.
Bununla birlikte, o zamandan beri fark ettiğim şey, uygulamaların rahatlığından ödün vermeden mermi günlüğü tutmanın sevdiğim birçok özelliğini tutmanın tamamen mümkün olduğu. Nihayetinde, dizüstü bilgisayarda sevdiğim şey, fizikselliğinden çok, beni günlük olarak hayatımı aktif bir şekilde düşünmeye ve organize etmeye gerçek zaman ayırmaya zorlamasıydı. Ve bu, bir not defteriyle olduğu kadar bir uygulamayla da yapılabilecek bir şey. Teknolojinin bunu sizin yerinize düzenleyebileceğini düşünmekten kaçınmalısınız.
Şimdi, her gün görevleri yazmaya zaman harcamak yerine, bunun yerine Todoist’te bir tur atıyorum, eski görevleri budayarak, diğerlerinin teslim tarihlerini değiştiriyorum ve genel olarak her şeyi düzenli tutmaya çalışıyorum. Korkunç el yazımla savaşmak zorunda değilim ve daha sonrası için bir şeyler not etmem gerektiğinde telefonum her zaman yanımda oluyor. Yine de kolaylaştırılmış arayüzden yararlanabiliyorum, ancak bir görevi dosyalayıp unutmak yerine, kendimi onu takip etmeye zorluyorum.
Ve bir YouTuber’ın mermi günlüğü kadar estetik açıdan hoş bir uygulama bulacağımı düşünmesem de bu, güzel tasarımlardan tamamen vazgeçmem gerektiği anlamına gelmiyor. Sayfaları kapak fotoğrafları ve emoji gibi öğelerle özelleştirmenize izin veren Notion’ın burada sahip olduğu seçenekleri seviyorum. Onu faydacı bir belge koleksiyonundan ziyade sürekli gelişen bir albüm olarak düşünmeye başlamam için beni cesaretlendirmek için yeterli.
Bir uygulamanın veya yapılacaklar listesi hizmetinin elinizi tutup hayatınızı sizin için düzenleyeceğini düşünmek kolaydır, ancak dikkatli olmazsanız, altında dosyalanmış dağınık bir not koleksiyonuyla sonsuz bir dijital dolap haline gelebilir. “unutmak”
Bir noktada, özellikle de bu parçayı yazma sürecinde birkaç güzel bullet journal çizimini taradıktan sonra, fiziksel günlüğe kaydetmeyi bir kez daha denemek istiyorum. Ama şimdilik, uygulamalara geri dönecek kadar mutluyum. Mükemmel çözüm olmaktan çok uzaklar, ancak onlardan, koymaya hazır olduğunuz kadarını aldığınızı öğrendim.