Bu görüntü, 30 Kasım 2022’de ABD, New Mexico’daki Magdalena Ridge Gözlemevinde gökbilimciler tarafından çekilen birkaç görüntüden oluşturulmuştur. Didymos’u hala çerçevede tutar ve bu nedenle arka plandaki yıldızlar, noktalardan oluşan doğrusal izler olarak görülür. Bunun gibi ortalama görüntüler, fırlatma kuyruğundaki sönük yapıları inceleyen gökbilimcilere ek ayrıntılar sağlayabilir. Bu görüntü, Didymos mesafesindeki görüş alanı boyunca kabaca 32.000 kilometredir. Kredi: Magdalena Ridge Gözlemevi/NM Tech
NASA’nın Çift Asteroit Yeniden Yönlendirme Testi (DART) uzay aracı, 26 Eylül’de yörüngesini 33 dakika değiştirerek asteroid aycığı Dimorphos’a kasıtlı olarak çarptığından beri, araştırma ekibi bu gezegen savunma tekniğinin gelecekte nasıl kullanılabileceğine dair çıkarımları araştırıyor. , eğer böyle bir ihtiyaç ortaya çıkarsa.
Bu, DART’ın Dimorphos’a karşı itişini önemli ölçüde artıran geri tepme olan “ejecta”nın (çarpma nedeniyle yer değiştiren ve uzaya fırlatılan tonlarca asteroit kayası) daha fazla analizini içeriyordu.
Gelişen püskürmenin devam eden gözlemleri, araştırma ekibinin DART uzay aracının çarpma bölgesinde neler başardığını daha iyi anlamasını sağladı. DART ekibi üyeleri, Amerikan Jeofizik Birliği’nin Chicago’da 15 Aralık Perşembe günü düzenlediği Sonbahar Toplantısı sırasında bulgularının ön yorumunu yaptı.
NASA’nın Washington’daki genel merkezinde DART program bilimcisi ve sunuculardan biri olan Tom Statler, “DART görevinden öğrenebileceğimiz şey, NASA’nın güneş sistemimizdeki asteroitleri ve diğer küçük cisimleri anlamaya yönelik kapsayıcı çalışmasının bir parçasıdır” dedi. brifingde.
“Asteroide çarpmak sadece bir başlangıçtı. Şimdi bu cisimlerin neden yapıldığını ve nasıl oluştuklarını incelemek için gözlemleri kullanıyoruz ve ayrıca bir asteroid önümüze çıkarsa gezegenimizi nasıl savunacağımızı inceliyoruz.”
Bu çabanın merkezinde, dünyanın ilk gezegen savunma teknolojisi gösteriminden elde edilen verilerin detaylı, darbe sonrası bilim ve mühendislik analizleri yer alıyor. Çarpışmadan sonraki haftalarda, bilim adamları odak noktalarını, DART’ın hedef asteroidiyle kabaca saatte 14.000 mil (saatte 22.530 kilometre) çarpışmasından kaynaklanan momentum transferini ölçmeye çevirdiler.
Bilim adamları, DART’ın etkisinin iki milyon pound (bir milyon kilogram) tozlu kayayı uzaya kaydırdığını tahmin ediyor – altı veya yedi vagonu doldurmaya yetecek kadar. Ekip bu verileri ve ayrıca asteroit uydusunun bileşimi ve püskürmenin özellikleri hakkında teleskop gözlemlerinden elde edilen yeni bilgileri ve DART’ın Asteroidlerin Görüntülenmesi için Hafif İtalyan CubeSat (LICIACube) aracından alınan görüntüleri kullanıyor. İtalyan Uzay Ajansı (ASI)—DART’ın ilk vuruşunun asteroidi ne kadar hareket ettirdiğini ve ne kadarının geri tepmeden geldiğini öğrenmek için.
Asteroit aycığı Dimorphos’un NASA’nın DART görevinde DRACO görüntüleyici tarafından asteroitten ~7 mil (12 kilometre) uzaklıktan ve çarpmadan 2 saniye önce çekilmiş son tam görüntüsü. Görüntü, asteroidin 100 fit (31 metre) çapındaki bir parçasını gösteriyor. Ekliptik kuzey, görüntünün alt kısmına doğru. Bu görüntü, DRACO detektöründe göründüğü şekliyle gösterilir ve X ekseni boyunca gerçeklikten ters çevrilmiştir. Kredi: NASA/Johns Hopkins APL
Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda (APL) DART araştırma ekibinin eş başkanı Andy Rivkin, “İlk deneyin işe yaradığını biliyoruz. Şimdi bu bilgiyi uygulamaya başlayabiliriz,” dedi. “Kinetik etkide yapılan püskürmeyi incelemek – tümü Dimorphos’tan türetilmiştir – yüzeyinin doğası hakkında daha fazla bilgi edinmenin önemli bir yoludur.”
Çarpışmadan önceki ve sonraki gözlemler, Dimorphos ve daha büyük asteroidi Didymos’un benzer yapıya sahip olduğunu ve aynı malzemeden oluştuğunu ortaya koyuyor; Bu ölçümler, çarpmadan sonraki günlerde sistemden yansıyan ışığa hakim olan Dimorphos’tan gelen ejektadan da yararlandı. Şimdi bile, Didymos sisteminin teleskop görüntüleri, güneş radyasyonu basıncının püskürme akışını on binlerce mil uzunluğunda kuyruklu yıldız benzeri bir kuyruğa nasıl gerdiğini gösteriyor.
Bu parçaları bir araya getiren ve Didymos ile Dimorphos’un aynı yoğunluklara sahip olduğunu varsayan ekip, DART’ın Dimorphos’a çarptığında aktarılan momentumun, asteroitin uzay aracını soğurması ve hiç püskürme üretmemesi durumuna göre kabaca 3,6 kat daha fazla olduğunu hesaplıyor. ejecta, asteroitin hareket etmesine uzay aracından daha fazla katkıda bulundu.
Çarpıcı uzay aracının boyutunu belirlemek ve küçük bir sapmanın potansiyel olarak tehlikeli bir asteroidi hareket ettireceğinden emin olmak için gereken teslim süresi miktarını tahmin etmek de dahil olmak üzere, momentum transferini doğru bir şekilde tahmin etmek, gelecekte bir kinetik çarpma görevi planlamak için çok önemlidir. yol.
Johns Hopkins APL’den DART soruşturma ekibi lideri Andy Cheng, “Momentum transferi ölçebileceğimiz en önemli şeylerden biridir, çünkü bu, tehdit oluşturan bir asteroitin yönünü değiştirmek için bir çarpma görevi geliştirmek için ihtiyaç duyacağımız bilgidir” dedi. “Bir uzay aracı etkisinin bir asteroitin momentumunu nasıl değiştireceğini anlamak, bir gezegen savunma senaryosu için bir hafifletme stratejisi tasarlamanın anahtarıdır.”
Ne Dimorphos ne de Didymos, DART’ın Dimorphos ile kontrollü çarpışmasından önce veya sonra Dünya için herhangi bir tehlike oluşturmaz.
Alıntı: NASA’nın DART görevinden (2022, 22 Aralık) ilk sonuçlar, 24 Aralık 2022’de https://phys.org/news/2022-12-early-results-nasa-dart-mission.html adresinden alındı.
Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.