Hoş geldin! Bu sütun, gözden kaçırmış olabileceğiniz harika oyunları bulmanıza yardımcı olmak amacıyla, Tom’s Guide ekibinin üyelerinin şu anda oynadığı ve keyif aldığı şeyleri paylaştığımız düzenli bir dizinin parçasıdır. Crisis Core – Final Fantasy VII – Reunion hakkında konuştuğumuz son yazımıza göz atmayı unutmayın.
Final Fantasy Dimensions 2, bir devam oyununun ne olmaması gerektiğine dair mükemmel bir örnek. Kendi başına yeterince kötü olan sığ, sıkıcı, tekrarlayan bir oyun. Ama aynı zamanda mükemmelden sonra tam bir hayal kırıklığı Final Fantasy Boyutları, ki bu muhtemelen daha da kötü. Orijinal FFD, mobil oyunların olması gerekeni temsil ediyorsa, FFD2 de ne hale geldiğini ve mevcut mobil oyun alanının neden bu kadar çorak olduğunu temsil ediyor.
Sonunda kurtarıcı bir lütuf bulan bir tür “ama” umuyorsanız, umut etmeye devam etmeniz gerekir. Final Fantasy Dimensions 2, tüm mobil oyun sahnesi için sizi umutsuzluğa düşürebilecek türden bir oyundur. Bir şirket, oynaması ücretsiz bir oyundaki yağmacı uygulamaları kaldırdığında ve bunun için tek bir sabit ücret talep ettiğinde bile, F2P’nin en başta gerektirdiği yapmacık, önemsiz oyun tasarımını hiçbir şey düzeltemez. FFD2, mobil oyun için herhangi bir umut olup olmadığını merak etmenize neden olan türden bir oyundur.
Büyük beklentiler
Birkaç hafta önce orijinal Final Fantasy Dimensions hakkında yazdım ve oyundan ne kadar keyif aldığımı tartıştım. Oynamayanlar için, SNES Final Fantasy oyunlarından ilham alan klasik, eski tarz bir JRPG. Karmaşık oyun, eğlenceli bir hikaye ve büyüleyici retro grafikler ile tamamen orijinal bir macera. Aynı zamanda tamamen ücretli, reklamsız, mikro dönüşümlü ve gereksiz çok oyunculu mücadeleler içermeyen bir oyundur.
Final Fantasy Dimensions 2, selefiyle bir adı ve birkaç başıboş karakteri paylaşabilir, ancak ortak noktaları bu kadar. Square Enix, orijinal FFD’yi sıfırdan ücretli bir oyun olarak tasarlarken, FFD2 hayata Japon pazarı için oynaması ücretsiz bir macera olarak başladı.
Saha yeterince basit. Deneyimli bir maceracı olan Wrieg ve amnezi olan gizemli bir kız olan Aemo ile takım olan genç bir hayalperest olan Morrow olarak oynuyorsunuz. Üçünüz, dünyayı kurtarmak için zamanda yolculuk yapan bir yolculuğa çıkıyorsunuz, tonlarca sıra tabanlı savaşta savaşıyorsunuz, yeni ekipman kazanıyorsunuz ve ilerledikçe becerilerinizi özelleştiriyorsunuz. Kulağa geleneksel bir Final Fantasy kurulumu gibi geliyor ama bir püf noktası var.
Oyunun karmaşık geliştirme geçmişi hakkında kapsamlı ayrıntılara girmeden, oynaması ücretsiz bir RPG’den bekleyeceğiniz tüm süslemelere sahipti. Savaşlara girmek için “eylem puanları” harcarsınız ve bunlar zamanla yeniden yüklenir. Karakterlerinizi basitçe seviyelendirmek yerine yükseltmek için bir sürü farklı para birimi ve kaynak için eziyet etmeniz gerekiyordu. Savaşlar için dışarıdan yardım çağırmanıza izin veren çok oyunculu modda arkadaşlarınızı ekleyebilirsiniz. Ve doğal olarak, işleri hızlandırmak için pek çok oyun içi kaynak satın alabilirsiniz. Daha önce böyle bir oyun oynadıysanız, gerçekten sıkıcı ve hızlı olabileceğini söylememe gerek yok.
Ancak, FFD2 dünya çapında piyasaya sürüldüğünde, Square Enix oyunu çevrimdışına aldı ve üzerine 14 dolarlık bir fiyat etiketi koydu. Bu kulağa gerçekleşmiş bir rüya gibi geliyor: herhangi bir F2P saçmalığı olmayan bir mobil oyun. FFD2’yi istediğiniz kadar oynayabilirsiniz. Yapay taşlama barikatları yoktur. Bir grup yabancıyla arkadaş olmanıza veya her gün bir bonus için giriş yapmayı hatırlamanıza veya oyun içi para birimi elde etmek için zamanınızı mı yoksa paranızı mı harcamayı tercih edeceğinizi tartışmanıza gerek yok. Oyunu başlatabilir (çevrimdışı olsanız bile!) ve keyfini çıkarabilirsiniz.
Ya da en azından oyun eğlenceli olsaydı yapabilirdin.
F2P ile ilgili sorun
Final Fantasy Dimensions 2’deki sorun, tüm F2P öğelerini çıkardığınızda neredeyse hiçbir şeyin kalmamasıdır. İlk oyunda, sadece canavarlarla savaşmanın yanı sıra geniş bir dünya haritasında gezinebilir, labirent benzeri zindanları keşfedebilir, sinsi bulmacaları çözebilir, hazine sandıklarını avlayabilir, becerilerinize ince ayar yapabilir ve ilginç yan görevler üstlenebilirsiniz.
Öte yandan FFD2, her zaman canavarlarla savaşıyor.
Yeni başlayanlar için oyunun keşfedilebilir bir dünya haritası yok. Yeni bir konuma dokunmanız, bir ara sahne izlemeniz, bir dizi savaşta savaşmanız, başka bir ara sahne izlemeniz ve oyun bitene kadar – veya sıkılana kadar (muhtemelen önce gerçekleşecek olan) tekrarlamanız yeterlidir.
Adil olmak gerekirse, birkaç Final Fantasy süsü var. Kasabada yeni teçhizat satın alabilirsin, ama tek yaptığın bir listeden eşya seçmek. Etrafta dolaşıp manzaraları göremezsiniz. Yeni çağırma büyüleri keşfedebilir ve yeni yetenekler öğrenebilirsiniz, ancak neredeyse hiç özelleştirme yoktur. Yeterince savaşta savaştığınızda otomatik olarak yapacağınız ilgili büyüyü öğrenene kadar yeni çağrıları donatın. Yan görevler üstlenebilirsiniz, ancak her biri başka bir dizi dövüşten başka bir şey değildir. Savaş, FFD2’deki yalnızca merkezi mekanik değildir; tek tamircidir.
Savaş sistemi özellikle derin ve ayrıntılı olsaydı, tüm bunlara katlanılabilirdi, ama değil. Ara sıra yeni beceriler öğrendiğiniz ve çağırma büyülerinizi değiştirdiğiniz sürece, çoğu savaş kesinlikle önemsizdir. “Otomatik” düğmesine bir kez basmak, patron savaşı dışındaki hemen hemen her şeyi başarıyla tamamlayacaktır. Bu arada patronlar, birkaç iyileştirme büyüsüne ihtiyaç duyabilir ve başka pek bir şey gerektirmez. Telefonum genellikle savaşların ortasında uyku moduna geçerdi, çünkü oyun benden çok az girdi gerektiriyordu.
Düşmanları zahmetsizce alt ettiğiniz ve grubunuzun sayılarının zamanla arttığını gördüğünüz için, FFD2’de belirli bir tür akılsız tatmin var. Hikaye ve karakterler de fena değil, bu yüzden bir sonraki olay örgüsüne ulaşmak için küçük bir teşvik var. Yine de, FFD2 ile ilgili en ilginç şey, ironik bir şekilde, ne kadar monoton olmasıdır.
F2P mobil oyunlarına katlanamıyorum, ancak bunun oyuncu ile iyi şeyler arasına çok fazla gereksiz çöp koymalarından kaynaklandığını her zaman varsaydım. F2P mobil oyunları peşin ödeme yapmanıza izin veriyorsa, reklamları, mikro dönüşümleri, günlük girişleri, sınırlı “eylem puanlarını” ve deneyimi bu kadar zahmetli hale getiren diğer her şeyi bir kenara bırakabileceğinizi düşündüm. Herhangi bir F2P mekaniği olmayan bir F2P oyunu çok eğlenceli olmalıdır.
Bunun yerine FFD2, farkında olmadan F2P mobil oyun tasarımının altında yatan yavanlığı ortaya çıkardı. Bu gerçekten bir oyun oynamakla ilgili değil – bir oyuncuyu her gün oturum açmaya yetecek kadar ödüllendirmek ve para harcamayı düşünecek kadar sinirlendirmekle ilgili. Reklamlar, mikro dönüşümler ve eylem noktaları, hatalar değil, çok fazla özelliktir.
Final Fantasy Dimensions 2, şimdiye kadar oynadığım en iyi mobil oyunlardan birinin değersiz halefi. Ama aynı zamanda F2P mobil oyunlarıyla ilgili rahatsız edici bir gerçeği de ortaya çıkarıyor: Onlar sadece özüne kadar çürümüş olabilirler.