Steven Spielberg, çekimler sırasında mekanik köpekbalığının düzenli olarak arızalandığını görüyor çeneler sinematik bir hediye olarak, ancak filmin gerçek hayattaki köpekbalıklarına karşı yarattığı korkunun, rol oynamamış olmayı dilediği bir şey olduğunu söylüyor.
ile yapılan bir röportaj sırasında BBC’ler Issız Ada Diskleriyönetmen en sevdiği şarkılardan bazılarını çalıyor ve sinematik özgeçmişini açıyor, tartışma The Fabelmans, West Side Story, ET ve Schindler’s List gibi filmlerdeki çalışmalarından kendi kişisel hayatına ve Bruce Springsteen gibi popüler kültürel etkilere kadar her şeyi kapsıyor. Alfred Hitchcock.
Spielberg, 1975 yapımı filmde başarıya ulaşmasına yardım ettiğini söylediği kişi, bir korku ustası olan ikincisidir. O ve işe yaramayan mekanik bir köpekbalığı.
“Köpekbalığının kendisini görmeden nasıl gerilim ve korku yaratacağımı bulma konusunda becerikli olmalıydım. Hitchcock bunu yaptı ve bence Hitchcock, gerçekten hiçbir şey görmeden sizi korkutabilmesi açısından benim için muazzam bir rehber oldu,” diye düşündü Spielberg. “Köpekbalığının kırılmaya devam etmesi sadece bir şanstı. Bu benim şansımdı ve bence seyircinin de şansı bu, çünkü bu kadar çok köpekbalığı görmeden daha korkunç bir film.”
Henüz 27 yaşındayken yönettiği 1975 yapımı filmi için haykırabildiği korkular, Spielberg’in Hollywood’un en büyük yönetmenleri listesindeki yerini sağlamlaştırmasına yardımcı oldu. Ancak film yapımcısı, seyircilere terörü bu kadar başarılı bir şekilde getirmenin bir dezavantajı olduğunu ve bunun pişman olduğunu söylüyor.
Spielberg, köpekbalıklarının yaşadığı, çevreleyen sularla ıssız bir adada olmanın nasıl hissedeceği sorulduğunda, filmin köpekbalıklarını olumsuz tasvir etmesinin etkisine değiniyor.
“Hala korktuğum şeylerden biri de bu – bir köpekbalığı tarafından yenilmek değil, ama köpek balıklarının 1975’ten sonra çılgın sportif balıkçıların beslenme çılgınlığı yüzünden bana bir şekilde kızması, ki bu gerçekten ve bugüne kadar pişmanım. Kitap ve film yüzünden köpekbalığı popülasyonunun büyük bir kısmı kırıldı” diye açıkladı. “Gerçekten, gerçekten pişmanım.”
Spielberg’in filminin dayandığı 1974 kitabını yazan Peter Benchley, Gainesville’deki Florida Köpekbalığı Araştırma Programı direktörü George Burgess’in, köpekbalığı popülasyonundaki keskin düşüşteki rolünden dolayı kamuoyundan özür diledi. BBC’ye söyledi “ABD’nin doğu kıyısını kasıp kavuran” “kolektif bir testosteron hücumu” gibiydi.
“Binlerce balıkçı, gördükten sonra ganimet köpekbalıklarını yakalamak için yola çıktı. çeneler”dedi prize önerirken – diğer yayınlanmış çalışmalara benzer şekilde – köpekbalığı popülasyonunun, filmin gösterime girmesinden önemli ölçüde etkilendiğini. “Mavi yaka balıkçılığı iyiydi. Süslü bir tekneye veya teçhizata sahip olmanıza gerek yoktu – ortalama bir Joe büyük balık yakalayabilirdi ve onların insan katili olduklarına dair bir zihniyet olduğu için pişmanlık yoktu.
Bu nedenle Benchley, kitabın yayınlanmasından sonra hayatının bir bölümünü kitabının kötülediği okyanus canlılarını kurtarmak için kampanyalar yürüterek geçirdi. “çeneler tamamen kurguydu” söylendiğine göre Londra Günlük Ekspresi 2006’da. “Şu anda bildiklerimi bildiğim için, o kitabı bugün asla yazamam.”
“Köpekbalıkları insanları hedef almaz ve kesinlikle kin beslemezler,” diye devam etti. “İnsan etinden zevk alan haydut insan yiyen köpekbalığı diye bir şey yoktur. Aslında, köpekbalıkları nadiren insanlardan birden fazla ısırık alır, çünkü onlar için çok zayıfız ve iştah açıcı değiliz.