İle başlayalım girişim-kurucu sözleşmesinin, özellikle erken dönemlerde, neredeyse tamamen güven üzerine inşa edildiği varsayımı. Elbette, durum tespiti yatırım sürecinde önemlidir, ancak yetenekleriniz hakkında yalan söylemek, kurucu-yatırımcı ilişkisinin altını çizebilir ve aşırı durumlarda, daha büyük, küresel başlangıç pazarının zararına olabilir.
Elizabeth Holmes’un Cuma günü yatırımcıları dolandırmaktan mahkûm edilmesinin ardından, insanların onun yalnızca yanlış insanlarla – zenginlerle uğraşmaktan suçlu olduğunu iddia ettiğini gördüm. Buradaki ima, Holmes’un zengin yatırımcılarının paralarını kaybetmeyi hak ettikleridir. Yaptığı şeyin tüm girişim anlaşmasının altını oymaya yardımcı olduğunu ve bu yüzden hapse gireceğini iddia ediyorum.
TechCrunch’tan Amanda Silberling’in Cuma günü şirket hakkında yazdığı gibi:
Holmes, Stanford’dan ayrıldıktan sonra 2003 yılında Theranos’u kurdu. Yatırımcıları ve ortakları, sağlık sisteminde devrim yaratacak bir teknolojiye yönlendirdi – damardan kan almak ve test sonuçları için günlerce beklemek yerine, teknolojisi küçücük bir kan delip üzerinde anında düzinelerce test yapacaktı. Yakında 10 milyar dolarlık bir şirketin CEO’su oldu, ancak teknolojinin işe yaramadığı ortaya çıktı.
Holmes’un yaptığı, yatırımcıları bir şeyler yaratabileceğine ikna ederek bir şirket kurmaktı. yalan olduğunu biliyordu.
Teknoloji startup ekosistemi kısmen, yedek sermayesi olan yatırımcıların bu paranın bir kısmını bir fikir sahibi bir kurucu için riske atmaya istekli olmasından kaynaklanıyor.
Bu yatırımcılar inanılmaz derecede zengin bireyler olabilir. Stephen Curry veya Serena Williams gibi sporcular veya Kevin Hart veya Ashton Kutcher gibi şovmenler olabilirler. Ancak risk sermayesi firmaları, yatırım fonları veya emeklilik fonları gibi çok zengin olmayan insanlar adına yatırım yapan daha büyük kuruluşlar da olabilirler.