Pokemon Scarlet’in Titan ve Starfall Görevleri Beni Duygularıma Nasıl Getirdi?

Tatbikatı artık hepimiz biliyoruz. Hiç kimsenin olmadığı kadar en iyisi olmak istiyorsun, bu yüzden sevimli canavarları yakalayıp eğitmek ve Pokemon Master saflarına yükselmek için ülkeler arası bir yolculuğa çıkıyorsun. Bu, zaman kadar eski veya en az 1996 kadar eski bir hikaye ve Pokemon oyunları nadiren bu rahat şablonun dışına çıkıyor. Bu, Pokemon Scarlet’in üç ana hikaye yolundan ikisini gerçekten önemsememi ve dört gözle beklememi sağladığında her şeyi daha da şaşırtıcı hale getirdi.

Spoiler takip ediyor.

Pokemon Scarlet and Violet’i takip ettiyseniz, oyunun herhangi bir sırayla izleyebileceğiniz üç ana hikaye yolundan oluştuğunu biliyorsunuzdur. Victory Road, dost rakibiniz Nemona ile savaşırken bir Pokemon ustası olmaya yönelik geleneksel arayıştır. Starfall Street, aynı zamanda, bu oyunun sözde düşmanları Team Star’ın üslerini istila edip devirirken klasik Pokemon formülünün bir versiyonudur. Ve Path of Legends, sizi devasa Titan Pokemon’a karşı savaşmak için vahşi doğaya davet ediyor.

Bunların hiçbiri yayın öncesi bana özellikle ilginç gelmedi. Victory Road ve Starfall Street, daha önce birkaç kez gördüğümüz aynı eski hikayeydi, Path of Titans ise Sword and Shield’daki Raid savaşlarını uyarlayarak başka bir görev türünü ortaya çıkarmanın bir yolu gibi görünüyordu. Pokemon oyunlarına tam olarak hikayeleri için gelmiyorum, bu yüzden en iyi ihtimalle iyi ve kullanışlı olacaklarını varsaymıştım. Ancak Zafer Yolu hala aynı geleneksel hikaye olsa da, Starfall Street ve Path of Legends aslında ilgi çekici, eğlenceli ve içten.

Starfall Street’te, bunların dünya hakimiyeti ve hatta Pokemon kurtuluşu için tasarımlara sahip olağan Pokemon kötü adamları olmadığı hemen anlaşılıyor. Bunun yerine, bu üsler sizin gibi çocuklar ve gençlerle dolu. Kötü bir tehditten çok aptal bir kulüp veya şiddet içermeyen bir çete gibi geliyor. Entrikaya ek olarak, Team Star üslerini parçalamak ve çocukları tekrar düzlüğe çıkarmakla büyük ilgi duyan “Clive” – ​​çok açık bir şekilde kötü bir perukla okul müdürü, Müdür Clavell – ortaya çıkıyor. ve-dar. Kılık değiştirmeyi söylemeyi veya her göründüğünde birlikte oynamayı seçebilirsiniz ve ben aptalı oynamayı seçtim. Nihayetinde sosyal dışlanmışlar ve okulun onları nasıl yüzüstü bıraktığı hakkında bir hikayeye komik bir dokunuş. Bunlar kötü çocuklar ya da kötü adamlar değiller – sadece yanlış anlaşılıyorlar – ve Yönetmen Clavell’in çocuklara göz kulak olmak için yolundan bu kadar çıkması (kötü peruk ve her şey) çok hoş.

Path of Legends görev serisinde de benzer şekilde içten bir gizli akım akıyor. Titans görev serisine başladığınızda, Arven aslında rastgele etiketleyen sinir bozucu bir ucubedir. İlk Titan görevini bitirdiğinizde, onu gerçekten neyin motive ettiğini keşfedersiniz: Bir Mabosstiff olan sevgili Pokemon’u çok hastadır ve Titanlar, zayıf yavruyu iyileştirebileceğini düşündüğü özel bitkilerle beslenir. En başından beri, Mabosstiff’in biraz zor nefes almak dışında zar zor hareket ettiğini görüyorsunuz ve onu iyileştirmek için elinizden gelen her şeyi yapmak istemekten kendinizi alamıyorsunuz. Tahmin edebileceğiniz gibi, Pokemon trajik bir sona sahip olacak türden bir oyun değil, bu nedenle daha fazla şifalı otun izini sürdükçe Mabosstiff’in yavaş yavaş iyileştiğini göreceğinizi söylemek çok fazla bir spoiler değil.

Hasta bir köpeği sağlığına kavuşturmak etrafında dönen bir hikayenin duygusal olarak manipülatif olduğunu tamamen kabul ediyorum, ama benim üzerimde işe yaramadıysa kahretsin. Mabosstiff, boyuna rağmen çok çaresiz görünüyordu ve ara sahneler, kameranın onun büyük, hüzünlü gözlerine odaklanmasını sağlıyordu. Pokemon genellikle ölümlülüğe girmez – örneğin canavarlar ölmek yerine bayılır – ancak bu hikaye farklıydı çünkü Mabosstiff inandırıcı ve ilişkilendirilebilir bir şekilde hastaydı. Şimdiye kadar ölmüş bir evcil hayvanı olan herkes, arkadaşınızın yaş veya hastalık nedeniyle yavaşladığını görmenin nasıl bir his olduğunu bilir. Geçiş yetenekleri son derece yararlı olduğu için Titanların izini sürmek istedim, ancak beni yönlendirmeyi gerçekten önemsediğim bir hikayem de vardı. Arven ve köpeğine yardım etmek istedim.

Bu hikayelerin her ikisi de tatmin edici çözümlere ulaştı ve kıyaslandığında Victory Road’u biraz sıkıcı hale getirdi. Nemona iyi bir rakip ve sekiz Pokemon spor salonuna dağılmış bazı büyük büyük kişilikler var, ancak diğer ikisi gibi tatlı ve eğlenceli hissettiren bir ana hatları yoktu. Pokemon’un ana cazibesi canavarları yakalamak ve onlarla savaşmak olmaya devam ediyor, ancak bu sefer sizi de içinden çekecek bazı yasal olarak çekici hikaye kancaları var.