Marvel’s Midnight Suns izlenimlerimi yazmak zor bir görev oldu. Bunun nedeni kısmen bu taktik RPG’de konuşacak çok şey var, ama aynı zamanda onu oynamayı düşünmeden edemiyorum. Süper kahraman oyunuyla yaklaşık on saat geçirdikten sonra, yeni kartlar yapmaya, süper güçlü arkadaşlarımla takılmaya ve faşist piñatalar gibi Hydra serserilerini yenmenin ciddi anlamda tatmin edici hissinin tadını çıkarmaya can atıyorum.
Bu kaşıntılar, Marvel’s Midnight Suns’daki oynanış döngüsünün temel direklerini oluşturur. Destelerini yükseltmelerle güçlendirerek ekibinizi önünüzdeki göreve hazırlayacaksınız, kötülerin kıçını tekmelemek için sahaya çıkacak, eve dönüp çene çalmak ve yarın her şeyi yeniden yapmadan önce dinleneceksiniz. Bu, XCOM hayranlarına tanıdık gelmesi gereken bağımlılık yapan bir döngü ve bu oyun, bu açıdan ve başka yerlerde selefine biraz benzerlik gösterse de, hiçbir şekilde bir karbon kopyası değil.
Yeni başlayanlar için, şovu kenardan meçhul, sessiz bir varlık olarak yürütmek yerine, ‘Avcı’ olarak ekibinizle mücadeleye sıkışıp kalacaksınız. Dünyanın en güçlü kahramanlarına iblislerin annesi Lilith’e karşı savaşlarında yardımcı olmak için yüzyıllardır süren uykunuzdan uyanmış kadim bir soyun kalan son üyelerinden birisiniz.
Firaxis, The Hunter’ı gururla “Marvel evrenindeki ilk özelleştirilebilir kahraman” olarak tanımlar ve görünüşlerini, kişiliklerini ve oyun tarzlarını beğeninize göre değiştirmenize olanak tanır. Diyalog seçimleriniz genellikle kahramanlar arasındaki ilişkileri etkileyeceğinden, The Hunter’a kendinizi damgalama yeteneği, takım arkadaşlarınızla yaptığınız konuşmalarda en iyi şekilde parlar. Savaş alanında Blade ve Spider-Man gibi çocukluk favorilerine katılırken oyunda bir dereceye kadar neşeli dileklerin yerine getirilmesi de var. İşlerini bitirmeleri için kötü karakterler ayarlamak ya da kendi hareketlerinden biriyle derilerini kurtarmak şaşırtıcı derecede sürükleyici ve tatmin edici.
Bütün bunlar, The Hunter için karakter yaratma aracının daha sağlam olmasını diliyorum. Benim durumumda, görünümlerine ince ayar yapmaya yardımcı olacak kaydırıcıların olmaması nedeniyle kafamdaki süper kahramanı oluşturamadım. Sonuç olarak, oldukça sert olduğu kabul edilen stok görünümleriyle yuvarlanmayı seçtim ve bazıları ses seçeneklerinin olmamasından yakınsa da, kişisel olarak her vücut tipi için oyuncuları çok iyi buluyorum.
Aslında, her karakter için seslendirme ve yazma kalitesi genel olarak oldukça iyi, bu karakterlerle yan yana savaşacağınız kadar konuşarak da çok zaman harcayacağınızı düşünürsek bu harika. Doctor Strange’in sıcak ve eksantrik doğası, keskin ve soğuk Magik ile harika bir tezat oluşturuyor.
Marvel’s Midnight Suns’ın harika bir mizah anlayışına sahip olduğunu, konuşmaların genellikle yüzüme bir gülümseme getirdiğini ve sık sık kahkahalar çektiğini görmek beni çok şaşırttı. Firaxis’in Marvel Sinematik Evrenininkine benzer aşırı şakacı bir ton benimseyebileceğinden endişelendiğim için bu benim için bir rahatlama oldu. Neyse ki, geliştirici bunun yerine hem karakterlerinin hem de zinger’larının nefes almasına izin vermeyi seçti ve daha sessiz yansıma anlarını şeytani suflelere yapılan aptalca göndermelerle ustaca dengeledi.
Oyunun görsel sunumu biraz daha keskin olsaydı, diyalog dizileri çok daha ilgi çekici olurdu. Kötü görünümlü bir oyun değil kendi başına, ancak XCOM 2’ye göre de pek bir gelişme değil. Işın izlemeli gölgeler ve ortam perdeleme gibi modern grafik teknolojilerine sahip olmasına rağmen belirli bir ‘son nesil’ hissi taşıyor ve Marvel’ın Midnight Suns sistem gereksinimleri bunu yansıtıyor.
Bu pürüzlü kenarlar en çok karakter modellerinde ve animasyonlarda belirgindir, Tony Stark en çok hamuru andıran cilt dokularından muzdariptir. Başka yerlerde, takım arkadaşlarınız diyalog dizileri sırasında biraz katı görünebilir, vücutları her yeni satırda bir döngüde aynı boş animasyonu tekrarlar.
Bunun gibi sorunlar, belki de Firaxis’in RPG yapma konusundaki deneyim eksikliğinin belirtileridir. Yine de stüdyonun kredisine göre, en önemli yapı taşlarını çiviledi ve eksiklikler, en önemli unsurdaki uzmanlığıyla fazlasıyla telafi edildi: düşünceli taktiksel savaş sistemleri hazırlamak. Kendisinden önceki XCOM gibi, Marvel’s Midnight Suns’daki savaşlar da iyi derecede strateji gerektiriyor. Gelişen bir bulmaca gibi hissediyorlar, her turda savaş alanını değerlendirmenizi ve mevcut rauntta hayatta kalmak için kaynaklarınızı en iyi nasıl kullanacağınızı bulmanızı gerektiriyor, bu da onları zaman zaman gerçek bir zeka oyunu haline getiriyor.
Marvel’s Midnight Suns’taki yetenekler, her turun başında beş tanesini kullanabileceğiniz kartlar olarak sunulur. Bu güçler, kahramanlarınızın her biri için seçtiğiniz destelere göre rastgele oluşturulur ve üç türe ayrılır. Saldırılar büyük ölçüde kendi kendini açıklayıcı niteliktedir ve düşmanlara hasar vermenize izin verirken bazen de kanama gibi olumsuz bir özellik uygular. Beceriler, buff’lar, debuff’lar, fazladan kart çekme yeteneği ve daha fazlası dahil olmak üzere çok çeşitli etkileri kapsar. Kahramanlıklar, cephaneliğinizdeki en güçlü araçlardır ve size büyük hasar vererek veya güçlü bir avantaj sağlayarak savaşta avantaj sağlar.
Özellikle Marvel’s Midnight Suns’a önceden var olan herhangi bir XCOM önyargısını kapıda bırakmadan gelirseniz, bu rastgelelik tarzına uyum sağlamak biraz zaman alır, ancak savaşının tıklaması uzun sürmez. Bu konuda en çok keyif aldığım şey, yeteneklerimin her zaman etkili olacağını bilerek, belirli bir durum üzerinde daha fazla kontrole sahip olduğumu hissetmem. Süper kahramanların düşük hasar vermesi veya atışlarını kaçırması mantıklı değil ve karakterim düşmanının yüzüne bakmasına rağmen %69 isabet şansının kaprislerine maruz kalmaktan çok daha tatmin edici.
Bu, bu güçlerin gerçekte ne kadar havalı göründüğünü hesaba katmadan bile. Benim özellikle favorilerimden biri, Ghost Rider’ın tam anlamıyla düşmanlarınızı güçlü arabaları Hell Charger ile ateşli bir alevde ezdiğini görüyor. Bu başlangıç kahramanlıklarının manzarası göz önüne alındığında, nihai ‘Geceyarısı Güneşi’ yeteneklerinin kilidini açmak için herkesle ilişkimi elimden geldiğince geliştirmeyi dört gözle bekliyorum.
Diğer süper kahramanların Midnight Suns’a ne zaman katılacağını ve birlikte ne kadar harika süper kötülerle karşılaşacağımızı görmek beni heyecanlandırdığından, beklenti duygum oyuna daha geniş bir şekilde uzanıyor. Uzun bir eğitim döneminden sonra şimdi gerçekten adımımı atıyormuşum gibi geliyor ve işler bu şekilde devam ederse, o zaman Firaxis pekala en iyi strateji oyunlarından birine sahip olabilir.
Uygun Marvel’s Midnight Suns incelememizin oyunun çıkış tarihinden kısa bir süre önce yayınlanmasını bekleyebilirsiniz, bu yüzden bizi izlemeye devam edin!