Kredi bilgileri: ESA & NASA/Solar Orbiter/EUI Ekibi; Teşekkür: Frédéric Auchère, IAS
Solar Orbiter, Güneş’in güçlü manyetik alanından hızla kıvrılarak geçen daha soğuk atmosferik gazlardan oluşan bir “tüp” tespit etti. Bu gözlem, Avrupa Uzay Ajansı (ESA) liderliğindeki Solar Orbiter misyonu tarafından ortaya çıkarılan özellikler hayvanat bahçesine büyüleyici yeni bir katkı sağlıyor. Bu özellikle merak uyandırıcı çünkü yılan çok daha büyük bir patlamanın habercisiydi.
Yılan, 5 Eylül 2022’de, Solar Orbiter uzay aracı 12 Ekim’de gerçekleşen yakın geçiş için Güneş’e yaklaşırken görüldü. plazma Güneş atmosferinin etrafını saran daha sıcak plazmasında manyetik alanlarla asılı kalır.
Plazma, daha tanıdık katı, sıvı ve gaz gibi bir madde halidir. Plazmalar o kadar inanılmaz derecede sıcaktır ki, elektronlar atomlarını terk ederek onu esasen yüklü parçacıklardan oluşan bir gaz haline getirir. Yüklü parçacıklar olarak, bu nedenle manyetik alanlara duyarlıdırlar. Güneş atmosferindeki tüm gazlar plazmadır çünkü buradaki sıcaklık bir milyon santigrat dereceden fazladır.
Yılanın içindeki plazma, Güneş’in bir tarafından diğerine ulaşan manyetik alanının özellikle uzun bir telini takip ediyor.
ESA’nın Solar Orbiter misyonu, en yakın yaklaşımında Merkür’ün yörüngesinden Güneş’e bakacak. Kredi bilgileri: ESA/ATG medialab
“Plazmanın bir taraftan diğerine aktığını görüyorsunuz ama manyetik alan gerçekten bükülmüş. Yani bu yön değişikliğini alıyorsunuz çünkü bükülmüş bir yapıya yukarıdan bakıyoruz, ”diyor olayla ilgili soruşturmayı yöneten Birleşik Krallık’taki Mullard Uzay Bilimleri Laboratuvarı’ndan (UCL) David Long.
Bu sayfanın üst kısmındaki film, Extreme-Ultraviyole Görüntüleyiciden (EUI( onboard Solar Orbiter) alınan görüntülerden hızlandırılmış bir çekim olarak oluşturulmuştur. Gerçekte, yılanın yolculuğunu tamamlaması yaklaşık üç saat sürmüştür. güneş yüzeyini geçmekle ilgili, bu, plazmanın saniyede yaklaşık 170 kilometre (saniyede 106 mil) veya saatte 612.000 km (saatte 380.000 mil) hızla hareket etmesi gerektiği anlamına gelir.
Yılanı bu kadar merak uyandıran şey, daha sonra patlayan ve uzaya milyarlarca ton plazma fırlatan aktif bir güneş bölgesinden başlamış olmasıdır. Bu, yılanın bu olayın bir tür habercisi olma olasılığını artırıyor ve Solar Orbiter, hepsini sayısız enstrümanda yakaladı.
Extreme-Ultraviyole Görüntüleyici (EUI), güneş atmosferindeki yapıları kromosferden koronaya kadar yüksek çözünürlükte görüntüleyebilen bir uzaktan algılamalı teleskop takımıdır. Alet paketi, iki yüksek çözünürlüklü teleskop ve bir tam Güneş görüntüleyici içerir. Kredi bilgileri: Max Planck Enstitüsü
Uzay aracının Enerjik Parçacık Dedektörü (EPD) için patlama, alet tarafından şimdiye kadar tespit edilen en yoğun güneş enerjili parçacık olaylarından biriydi.
David, “Yalnızca Solar Orbiter’dan elde ettiğimiz veri setlerinin gerçekten güzel bir kombinasyonu” diyor.
Daha da ilginç olanı, koronal kütle fırlatması olarak bilinen bu patlamadan elde edilen plazmanın, NASA’nın Parker Solar Probe’unu süpürerek, cihazlarının patlamanın içeriğini ölçmesine izin vermesidir.
Solar Orbiter’in başlıca bilimsel amaçlarından biri, bir patlamanın gerçekleştiğini görebilmek ve daha sonra kendi araçlarıyla veya başka bir uzay aracınınkilerle püskürtülen gazları örnekleyebilmektir. Güneş aktivitesinin ve Dünya’daki uyduları ve diğer teknolojileri bozabilecek “uzay havası” yaratma biçiminin daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır.
Solar Orbiter, ESA tarafından işletilen, ESA ve NASA arasındaki uluslararası işbirliğinin bir uzay görevidir. 9 Şubat 2020’de fırlatıldı ve bu ayın başlarında uzaydaki 1000. gününü kutladı.