Kredi: ESA ve NASA/Solar Orbiter/EUI Ekibi; alındı: Frédéric Auchère, IAS

Solar Orbiter, güneşin manyetik alanında kıvrılarak ilerleyen daha soğuk atmosferik gazlardan oluşan bir “tüp” tespit etti. Gözlem, özellikle yılan çok daha büyük bir patlamanın habercisi olduğu için, ESA liderliğindeki Solar Orbiter misyonunun ortaya çıkardığı özelliklerin hayvanat bahçesine ilgi çekici yeni bir ekleme sağlıyor.

Yılan, 5 Eylül 2022’de, Solar Orbiter 12 Ekim’de gerçekleşen yakın bir geçiş için güneşe yaklaşırken görüldü. Güneş atmosferinin daha sıcak çevreleyen plazmasındaki manyetik alanlar tarafından asılı duran bir soğuk plazma tüpüdür.

Plazma, bir gazın çok sıcak olduğu ve atomlarının elektron adı verilen dış parçacıklarından bazılarını kaybetmeye başladığı bir madde halidir. Bu kayıp, gazı elektriksel olarak yüklü hale getirir ve bu nedenle manyetik alanlara duyarlı hale gelir. Güneş atmosferindeki tüm gazlar bir plazmadır çünkü buradaki sıcaklık bir milyon santigrat derecenin üzerindedir.

Yılandaki plazma, güneşin bir tarafından diğerine ulaşan manyetik alanının özellikle uzun bir filamentini takip ediyor.

Mullard Uzay Bilimleri Laboratuvarı’ndan David Long, “Plazmanın bir taraftan diğerine akmasını sağlıyorsunuz, ancak manyetik alan gerçekten bükülüyor. Yani bu yön değişikliğini alıyorsunuz çünkü bükülmüş bir yapıya bakıyoruz” diyor. (UCL), olayla ilgili soruşturmayı yürüten İngiltere.

Film, Solar Orbiter’daki Extreme Ultraviolet Imager’dan alınan görüntülerden hızlandırılmış bir şekilde oluşturulmuştur. Gerçekte, yılanın yolculuğunu tamamlaması yaklaşık üç saat sürdü, ancak güneş yüzeyini geçmek için gereken mesafelerde bu, plazmanın saniyede yaklaşık 170 kilometre hızla hareket ettiği anlamına geliyor.







Kredi: ESA ve NASA/Solar Orbiter/EUI Ekibi; alındı: Frédéric Auchère, IAS

Yılanı bu kadar ilgi çekici yapan şey, daha sonra patlayan ve uzaya milyarlarca ton plazma fırlatan güneş enerjisiyle aktif bir bölgeden başlamış olmasıdır. Bu, yılanın bu olayın bir tür habercisi olma olasılığını artırıyor ve Solar Orbiter hepsini sayısız enstrümanda yakaladı.

Uzay aracının Enerjik Parçacık Dedektörü (EPD) için patlama, alet tarafından şimdiye kadar tespit edilen en yoğun güneş enerjili parçacık olaylarından biriydi.

David, “Yalnızca Solar Orbiter’dan aldığımız veri kümelerinin gerçekten güzel bir kombinasyonu” diyor.

Daha da ilgi çekici olanı, koronal kütle atımı olarak bilinen bu patlamadan gelen plazmanın, NASA’nın Parker Solar Probe’unu süpürmesi ve aletlerinin patlamanın içeriğini ölçmesine izin vermesidir.

Solar Orbiter’ın temel bilimsel amaçlarından biri, bir patlamanın gerçekleştiğini görebilmek ve daha sonra, kendi araçlarıyla veya başka bir uzay aracının araçlarıyla fırlatılan gazları örnekleyebilmektir. Güneş aktivitesinin ve Dünya’daki uyduları ve diğer teknolojileri bozabilecek “uzay havası” yaratma şeklinin daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır.

Solar Orbiter, ESA tarafından işletilen, ESA ve NASA arasındaki uluslararası işbirliğinin bir uzay görevidir. 10 Şubat 2020’de fırlatıldı ve bu ayın başlarında uzayda 1000. gününü kutladı.

Avrupa Uzay Ajansı tarafından sağlanan


Alıntı: Video: Güneş yüzeyinde sürünerek görülen güneş yılanı (2022, 14 Kasım) 14 Kasım 2022’de https://phys.org/news/2022-11-video-solar-snake-slithering-sun.html adresinden alındı.

Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amaçlı herhangi bir adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgi amaçlı sağlanmıştır.



uzay-1