Bu Perşembe, bilim adamlarının hava durumunu tahmin etmelerine ve giderek yaygınlaşan aşırı hava olaylarını gözlemlemelerine yardımcı olacak yeni bir Dünya gözlem uydusu uzaya fırlatılacak. Ortak Kutup Uydu Sistemi-2 (JPSS-2) olarak adlandırılan uydu, küresel bir gözlem sisteminin parçası ve NASA ile Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi (NOAA) arasındaki ortaklığın bir ürünü.
NOAA’nın Ulusal Çevre Uydusu, Verileri ve Hizmetleri’ndeki sistemlerden sorumlu yönetici yardımcısı Irene Parker, bir ön brifingi ile “İklim değişikliği nedeniyle aşırı hava olayları daha sık olmaya devam ettiği için NOAA’nın hava uyduları hiç bu kadar kritik olmamıştı” dedi. “2017’den 2022 Eylül’üne kadar ABD 104 ayrı milyar dolarlık felaketler. Karşılaştırıldığında, 1987’den 1991’e kadar sadece 15 tane vardı.”
JPSS-2, California’daki Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü’nden bir United Launch Alliance Atlas V 401 roketi ile 10 Kasım sabahı 04:25 ET’de fırlatılacak. Ayrıca gemide, adı verilen şişirilebilir bir ısı kalkanı testi olacak. LOFTID Bu, Dünya’ya ve hatta Mars gibi diğer gezegenlere daha ağır yüklerin indirilmesine yardımcı olabilir.
NASA ve NOAA, JPSS-2’nin öncülleri Suomi NPP ve NOAA-20 de dahil olmak üzere, çevresini gözlemlemek için Dünya’ya işaret eden bütün bir uydu ağına sahiptir. JPSS-2, bu iki uyduyu bir kutup yörüngesinde birleştirecek, yani günde iki kez tüm gezegeni kaplayacak şekilde dünyayı kutuptan kutba çevirecekler.
NOAA’nın JPSS Program Ofisi direktörü Tim Walsh, “Yerel hava durumunu tahmin etmek için, bu küresel perspektiften hava durumunu gözlemlememiz gerekiyor” dedi. “Afrika’daki bir toz fırtınası, doğu kıyısını etkileyebilecek potansiyel bir kasırganın gelişimini etkileyebilir. Japonya’da bir tayfun, birkaç gün sonra Kaliforniya’da şiddetli yağışlara neden olabilir.”
JPSS-2 uydusu, Visible Infrared Imaging Radiometer Suite veya uydunun “gözleri” görevi gören VIIRS de dahil olmak üzere dört enstrümanı ile ölçüm yapacak. Yaklaşık çeyrek mil uzaysal çözünürlüğe sahip görünür ışık ve kızılötesi görüntüler alarak, araştırmacıların, bir fırtınanın ne kadar şiddetli olduğunu gösterebilen, aşırı yükselen tepeler olarak adlandırılan bulut kubbeleri gibi özellikleri görmelerini sağlar. Gelişmiş Teknoloji Mikrodalga Siren veya ATMS, bir fırtınanın yoğunluğunu görmek için bulutların arasından gözlem yapabilirken, Çapraz İzli Kızılötesi Siren veya CrIS, atmosferin ve Ozon Haritalama ve Profiler Paketi veya OMPS’nin 3 boyutlu bir görünümünü oluşturur. atmosferdeki ozonu inceler.
Kombinasyon halinde, bu araçlardan elde edilen veriler, özellikle Atlantik ve Pasifik okyanuslarını izleyerek hava tahminine yardımcı olacaktır. Karada, veri toplayan birçok hava istasyonu vardır. Ancak okyanuslardan alınan ölçümlerin, nispeten az sayıda bulunan meteoroloji şamandıraları tarafından alınması gerekiyor, bu nedenle bu verilerin uydu verileriyle desteklenmesi gerekiyor. JPSS programından elde edilen veriler daha önce Ian Kasırgası’nın Florida sahiline inişini tahmin etmek için kullanılıyordu ve şu anda Tropical Storm Nicole’u izlemek için kullanılıyor.
NOAA’nın Ulusal Hava Servisi’nde meteorolog ve uydu bilimcisi olan Jordan Gerth, bir bilim brifinginde, “JPSS verileri, ABD ve uluslararası küresel sayısal hava tahmini modelleme sistemlerine önemli bir girdidir” dedi. “Gözlemler küresel, tahminler yerel. JPSS ile üç ila yedi günlük yerel tahminlerin kalitesi olağanüstü.”
“Uydu hava tahmini için tasarlanmış olsa da, uydunun fırlatılmasının tek nedeni bu değil”
NOAA, Geostationary Operasyonel Çevre Uyduları veya GOES adı verilen hava tahmininde kullanılan başka bir Dünya izleme uydusuna sahiptir. Ancak GOES uyduları, JPSS’den çok farklı bir yörüngede, Dünya yüzeyinin 22.300 mil üzerinde yer sabit bir yörüngede oturuyor. Bu, tüm dünyayı çevreleyen ve yüzeyden sadece 500 mil uzakta bulunan JPSS uydularına kıyasla, her GOES uydusunun her zaman dünya üzerinde aynı yere yönlendirildiği anlamına gelir.
Gerth, “JPSS Dünya yüzeyine çok daha yakın olduğu için farklı türde gözlemler elde edebiliyoruz” dedi. “Örneğin, atmosferin sıcaklık yapısını veya su buharı miktarını belirlemek istiyorsak, bu konuda bize yardımcı olması için JPSS serisindeki enstrümanları kullanabiliriz. JPSS ayrıca bize bulut gölgeliği altındaki ayrıntılar hakkında da bilgi sağlıyor, bu da fırtına yoğunluğu hakkında bilgiye kolayca çevrilebilir ve fırtına tahminine yardımcı olabilir.”
Hava tahmini görevlerine ek olarak, JPSS-2’den alınan veriler, diğer iklim koşullarının incelenmesinde de yardımcı olacaktır. NOAA JPSS Programı program bilimcisi Satya Kalluri, “Uydu hava tahmini için tasarlanmış olsa da, uydunun fırlatılmasının tek nedeni bu değil” dedi. “Uydu, günde iki kez Dünya’nın görüntülerini alıyor ve bu görüntülerle gıda verimliliğini tahmin etmek için çok önemli olan kuraklık koşullarına bakabiliyoruz.”
Uydu verilerinin diğer kullanımları, okyanus ekosistemlerinin sağlığının izlenmesine ve zararlı alg oluşumlarının belirlenmesine yardımcı olabilecek okyanus renginin ölçülmesini içerir. Ayrıca, orman yangınlarından kaynaklanan dumanı veya dumanı tanımlayarak ve ayrıca kutuplardaki buzullardaki değişiklikleri ve ozon tabakasındaki deliği gözlemleyerek hava kalitesini ölçebilir.
JPSS-2’nin kısa vadede hava olaylarını tahmin etmedeki rolüne ek olarak, iklim değişikliğinin uzun vadeli etkisini anlamamıza izin veren kayıtların tutulması için on yıllar boyunca bu faktörlerin tutarlı ölçümlerine sahip olmak çok önemlidir.
Gerth, “Küresel gözlem koleksiyonu nedeniyle bu JPSS-2 lansmanını görebildiğimiz için çok mutluyuz” dedi. “Yerel hava tahminlerinin iyi olması için, meteorologlarımızı bilgilendirmek için bu küresel gözlemlere ihtiyacımız var.”