Bu yıl bir video oyununda karşılaştığım en akılda kalıcı düşman, Elden Ring’deki çürük valkyrie Malenia ya da Aradaki Diyar’ın diğer korkunç sakinleri değil. Kurşun cehennemi öğle yemeği molası oyunu Vampire Survivors’ın birkaç dakikasından sonra size saldıran yarasalar, zombiler ve korkunç hortlaklar da değil. Hayır, aklıma en çok takılan düşman Team Ninja’nın 2020 samuray Soulslike Nioh 2’sinin ilk 30 dakikasındaki mütevazi bir düşman – oyunun herhangi bir bölümünde yüzlerce kez öldüreceğiniz, ancak hayati önem taşıyan bir düşman sadece aynı.
Nioh 2’nin ilk seviyesi, akla gelebilecek her şekilde kesin bir açıklama yapar. Bu, öğreticiyi geçerek sizi ana döngüsüne nazikçe kolaylaştıran bir oyun değil. Oyunun ilk “Karanlık Diyarında” savaştığınız Enki, büyük bir mücadeledir ve o sadece, ölümüne dövemeyeceğiniz ilk düşmandır.
Bu mızrak kullanan yokai’ye ilk kez öldüğümde biraz utanmıştım – sonuçta, Nioh 1’i yenen biri olarak, devam oyununun en azından ilk birkaç saatine iyi hazırlanacağımı düşündüm. Ancak müteakip 20 ölüm bu izlenimi köreltti. Görüyorsunuz, bu ilk Enki kısaca Nioh 2’dir. Onu yenebilirsen, oyunun geri kalanını fethedebilirsin, ama her iki şekilde de senin için kolay olmayacak.
Nioh serisi genellikle Team Ninja’nın Soulslike’ı ele geçirmesi olarak tanımlanır ve bu karşılaştırma en azından bir dereceye kadar sağlam temellere dayanır. From Software oyunlarının birçok imza unsuruna sahiptir: kademeli kontrol noktalarına sahip sarma seviyeleri, her ‘şenlik ateşinde’ yeniden ortaya çıkan düşmanlar ve son derece zor patronlar. Ancak, bu sığ katmanı geçtikten sonra, Nioh’un Devil May Cry gibi bir karakter aksiyon oyunuyla Elden Ring’den daha fazla karşılaştırılabilir olduğunu göreceksiniz.
Enki’nin size öğrettiği ilk ders temel bir derstir: Nioh 2’de düşmanlar gerçekten çok sert vurur. Herhangi bir düşmandan gelen iki zincirleme darbe neredeyse her zaman sizi yere sermek için yeterlidir ve zayıf düşmanların bile dört veya beş vuruşu vardır. sizi şımartacak kombinasyonlar. Büyük olasılıkla öğreneceğiniz ikinci ders – özellikle de bir Souls oyunundan geliyorsanız – gerçekten ne olduğunuzu bilmiyorsanız, Nioh’ta ritim oyunu tarzında ataklardan kaçmanın bir yolu olmadığıdır. yapmak. Bunun yerine, yaklaşan darbeleri savuşturmak için bloğunuzu kullanmak, büyük rüzgar saldırılarının yolundan çıkmak için atlatmak için kullanmak en iyisidir.
Nioh 2’deki en önemli teknik, esasen Gears of War’ın aktif yeniden yüklemesinin yeniden tasarlanmış bir versiyonu olan “ki pulse” dir. Bir kombonun sonunda sağ omuz düğmesine dokunmak, dayanıklılığınızın büyük bir kısmını (“ki” olarak adlandırılır) geri verir. Nabzı mükemmel bir şekilde ayarlarsanız, etrafınızdaki “karanlık alem” ceplerini de dağıtır, bu da ki yenilenme hızınızı yavaşlatır ve genellikle yokai ile başa çıkmayı zorlaştırır. Engelleme ki tükettiğinden ve hemen hemen her eylem bunu gerektirdiğinden, ki’nin Nioh’ta yaşamla eş değer olduğunu söylemek doğru olur – eğer bu süre biterse, tek yapabileceğiniz orada durup rakibinizden gelen kaçınılmaz öldürücü darbeyi engellemeye çalışmaktır.
Bununla başa çıkmak için yeterli değilse, her silahın ayrıca her biri kendi güçlü, zayıf yönleri ve hamleleri olan üç farklı duruşu vardır. Düşük duruş hızlı ve kaygandır, orta duruş blok ve sabit kombolarda üstündür ve yüksek duruş yavaştır ve bir kamyon gibi çarpar. Bir nabız sırasında duruşlar arasında geçiş yapmak size biraz daha fazla ki geri verir, bu da sizi düşmanlarınızı uygun şekilde cezalandırmak için giriş ve çıkışlarını öğrenmeye teşvik eder.
Bu Enki’nin birçok oyuncu için böyle bir barikat olmasının en büyük nedenlerinden biri, “karanlık alem” alanında gerçekleşen ilk dövüş olmasıdır. Daha önce bahsettiğim ceplerden farklı olarak, bu soluk monokrom bölümler için hiçbir şey yapamazsınız ve ki yenilenme hızınızı önemli ölçüde düşürürler. Bununla birlikte, bazı avantajlar da vardır: Özel yokai saldırılarınızı normalden çok daha sık serbest bırakabilirsiniz, bu da sayaçlarınızın yeniden şarj olması için zaman kazanmanıza yardımcı olabilir.
Nioh’ta bir düşmanı yenmek, yalnızca HP’lerini sıfıra indirmekle ilgili değildir – her düşmanın, bir saldırı saldırısı yoluyla tüketebileceğiniz kendi görünür ki barı vardır. Sıfıra ulaştığında, rakibinizi büyük hasar için “yakalayabilir” veya yıkıcı bir dalma saldırısı için onları yere vurabilirsiniz. Yokai tipi düşmanlar (insan tipinin aksine) ki’leri bittiğinde sersemletmeye karşı duyarlı hale gelir ve saldırıyı sürdürmeyi başarırsanız, ki çubuğunun ana hatlarını tamamen büyük hasar için tüketebilirsiniz.
Bunun oyunu oynamayanlar için karmaşık göründüğünü biliyorum – ve özellikle temel Souls oyunlarının eski yuvarlanma ve R1 oyunlarıyla karşılaştırıldığında. Ancak bir kez alıştığınızda, Nioh 2 neredeyse kendi sayaçlarınızı ve kombinasyonlarınızı tek başına kullanmak kadar rakibinizin hareketlerini öğrenmekle ilgili bir oyun gibi geliyor. Karmaşık sistemlerin ve Souls tarzı mekaniklerin birleşimi, bulduğum başka hiçbir şeye benzemiyor ve yıllar boyunca daha popüler Soulsy oyunlarının çoğunu oynadım.
Bu, her iki Nioh oyununun da elbette kusursuz bir başyapıt olduğu anlamına gelmiyor. Seviye tasarımları genellikle ilhamsız ve gereksizdir ve Souls serisini kendi kusurlarının ötesine taşıyan büyüleyici, karmaşık bilgiden yoksundurlar. Sengoku dönemine mevcut bir ilgi duyanlar, onun sonsuz ciyaklayan karakterlerini benden daha çekici bulabilirler – çoğunlukla hangi badass kılıç ustasının hangisi olduğunu hatırlamakta zorlanıyorum.
Nioh 2’yi indirimde alan, ancak Enki onları bir düzine kez kazığa oturttuktan sonra vazgeçen yüzlerce insan olduğuna şüphe yok. Ancak bazıları bu sert muamele için oyunu kınasa da, bunun anlaşılabilir bir hareket olduğunu düşünüyorum. Nioh 2 herkese hitap etmeyecek – Dark Souls’un zor derslerini öğrenen ve onları yeni bir disiplin lehine bir kenara atmaya istekli oyunculara yönelik, özür dilemeyen bir “masocore” deneyimidir.
Diğer Souls oyunlarını oynamanın sizi ilk birkaç saat için Nioh 2’de daha da kötüleştirdiğini iddia ediyorum, çünkü oyun, From Soft’un ödüllendirdiği alışkanlıkların çoğunu, özellikle panik yuvarlama ve Estus-chugging’i cezalandırıyor. Pek çok Soulslike oyununun bu oyunların mevcut bilgisini ve mekaniğini alıp uygun isimleri değiştirdiği bir pazarda, Nioh kendi bireysel paradigması ile yalnız kalmaktan korkmuyor. Ve bu yüzden her iki oyun da – özellikle Nioh 2- – oynamaya değer. Tabii ki, meydan okumaya hazırsanız.
Burada tartışılan ürünler editörlerimiz tarafından bağımsız olarak seçilmiştir. Sitemizde öne çıkan herhangi bir şey satın alırsanız GameSpot gelirden pay alabilir.