Cinsel taciz ve saldırı potansiyelini Dünya’dan uzakta ele almalıyız.

Yeni bir uzay keşif şafağı üzerimizde. NASA’nın amacı ilk kadını ve renkli insanı indir 2025’in sonuna kadar aya inmek ve 2030’larda Mars’a bir buçuk yıllık bir görev için bir ekip göndermek.

Son sınıra güvenli ve keyifli bir yolculuk sağlamak için ulusal ajanslar, örneğin NASA ve özel şirketler gibi Uzay X uzayda çalışma ve yaşama ile ilgili hem teknik hem de insan faktörlerini ele almalıdır. Yine de, uzayda cinsellik ve mahremiyetin gerçekleri çoğunlukla göz ardı edilir.

İnsanlar, uzay araçlarının ve diğer gezegenlerin izole, sınırlı ve aşırı koşullarında uzun süreler boyunca nasıl yaşayabilecekler? İnsanlar bu koşullar altında aşık olmak, seks yapmak ve ilişkilere başlayıp biten ilişkilere nasıl yön verecekler? İnsanlar stres, sınırlı sayıda yakın partner seçimi ve rıza ile ilgili sorunlarla nasıl başa çıkacak? Ve cinsel taciz veya saldırı nasıl önlenecek veya ele alınacak?

15 Ekim 2017’de #MeToo, cinsel taciz ve saldırıya karşı küresel bir hareket başlattı. Uzay ve uzay seksolojisinde insan faktörlerini araştıran araştırmacılar olarak – Dünya’dan uzak yakınlık ve cinsellik çalışması – uzayda #MeToo’nun geleceğini planlamanın zamanının geldiğini savunuyoruz.

Cinsel saldırı ve uzay araştırmaları

3 Aralık 1999’da Kanadalı hemşire ve sosyal tıp araştırmacısı Judith Lapierre, Moskova’da bir Mir Uzay İstasyonu kopyasında 110 günlük bir Mars simülasyon deneyine başladı. Lapierre, sekiz kişilik bir ekipteki tek kadındı.

Araştırmadan bir ay sonra, Rus başkomutan, Lapierre’nin mürettebatın cinsel objesi olarak muamele göreceği bir deney yürütmeyi tartıştı. Yılbaşı gecesinde, “deneyin” zamanının geldiğini söyledi ve defalarca durma isteğine rağmen Lapierre’i zorla yakaladı ve öptü.

Lapierre bildirdi Kanada Uzay Ajansı ve Avusturyalı mürettebat komutanını bilgilendirdi, yerel ve uluslararası yönetimden derhal harekete geçmesini talep eden.

Deneyden sonra medya tarafından röportaj yapıldığında, Lapierre güvenli, tacizden ve şiddetten arınmış bir çalışma ortamı beklentilerini dile getirdi. Yine de bazı Rus haber kaynakları onu depresif ve alakasız sorunların nedeni olarak suçladı ve yanlış tanıttı. Rus mürettebat üyeleri arasında fiziksel bir münakaşa dahil.

Simülasyon deneyi sırasındaki saldırganlık kültürel farklılıklara indirgenmiştir. Ve o zamandan beri, Lapierre’in uzay sektöründeki zamanı konuştuğu için yokuş yukarı bir savaş oldu.

Rudolph ve Werner Herzog’un 2022 filminde anlattığı gibi Son Çıkış: Boşluk: “Bu görev bittiğinde, tüm kariyerimi gerçekten etkiledi çünkü bunun uzay ajansıyla olan araştırma projemin veya çalışma alanımın başlangıcı olacağını düşündüm, ama tamamen sistemden atıldım.”

Diğer araştırma bağlamları

Lapierre yalnız değil. Cinsel taciz, gerçek ve simüle edilmiş uzay ortamlarının aşırı koşullarına benzer başka bağlamlarda da meydana geldi.

A Ulusal Bilim Vakfı (NSF) tarafından yaptırılan 2022 raporu 290 kadın katılımcının yüzde 72’sinin ve yüzde 47’sinin, Birleşik Devletler Antarktika Programı’nda (USAP) sırasıyla cinsel taciz ve cinsel saldırının bir sorun olduğu konusunda hemfikir olduğunu gösterdi. Hayatta kalanlardan birinin bildirdiği gibi: “Bunların hiçbirinin size haber olmadığını biliyorum, bu sadece istasyon çevresinde bilinen bir gerçek. O kadar aşikar ki, [it’s] yüksek sesle konuşmaya değmez. [Sexual assault and sexual harassment] hayatın bir gerçeği [here]tıpkı Antarktika’nın soğuk olması ve rüzgarın esmesi gibi.”

NSF raporu, yeterli önleme, raporlama ve müdahale sistemlerinin eksikliğinin yanı sıra hayatta kalan mağdurlara yönelik destek eksikliğinin ve insan kaynaklarına ve USAP liderliğine olan güven eksikliğinin altını çiziyor. Ve liderliğin sadece bir azınlığı, cinsel tacizin (%40) ve cinsel saldırının (%23) USAP’de bir sorun olduğu konusunda hemfikirdi.

Bu, USAP ile sınırlı değildir. 2021’de havacılık şirketlerinin çalışanları mavi kökenli ve SpaceX endişe verici bir dizi cinsel taciz ve görevi kötüye kullanma iddialarıyla öne çıktı.

bir açık denemeBlue Origin’in 21 mevcut ve eski çalışanından oluşan bir grup, cinsiyetçi bir çalışma kültürünü, kadınlara yönelik uygunsuz davranışları ve üst düzey liderlerin cinsel taciz vakalarını kınadı.

Görünürde sonu yok mu?

İnsanoğlunun evrene doğru sonraki adımlarını güvenle atabilmesi için uzay araştırma kültürünün değişmesi gerekiyor.

Bu üzücü olaylar, ulusal kurumları ve özel uzay şirketlerini cinsel taciz ve saldırıya karşı proaktif bir duruş sergilemeye çağırıyor. NASA ve diğer uzay kuruluşları uygulamanın ötesine geçmeli temel taciz karşıtı politikalar. Hayatta kalan mağdurların desteklenmesi ve korunması da dahil olmak üzere uygun önleme, raporlama ve müdahale altyapılarını uygulamaya koymak için gerekli kaynakları tahsis etmelidirler.

Bu, seksologlardan ve nitelikli sağlık ve psikososyal profesyonellerden oluşan ayrı gözetim birimlerinin oluşturulmasını içerebilir. Bu aynı zamanda yatırım yapmayı da içerebilir. uzayda insan ilişkileri ve cinsel sağlık çalışması.

Hayatta kalan mağdurların, yolun her adımında konuşmanın ve çözümlerin bir parçası olmaları gerekir. Bu, Dünya tabanlı ve uzay ortamlarının güvenliğini sağlamak ve insan uzay yaşamı hakkında çok ihtiyaç duyulan bilimsel araştırmaları etik olarak yürütmek için gereklidir.

MeToo bize kolektif eylemin güçlü olduğunu öğretti. Ve içinde Lapierre’in sözleri: “Uzay araştırmalarının gerçek zorluklarını dürüstlükle, şeffaflıkla ve Dünya’nın kabul edilemez davranışlarının aynı zamanda bir uzay uygarlığı için Uzay’ın kabul edilemez davranışları olduğunu kabul ederek karşılamanın zamanı, her zamankinden daha fazla.”

Bu makale şuradan yeniden yayınlandı: Konuşma Creative Commons lisansı altında. Okumak orijinal makale.