Sonuçlar, NASA’nın bir asteroidi saptırmaya çalışan Çift Asteroid Yönlendirme Testi veya DART’tan geliyor: NASA, Didymos-Dimorphos sistemini sonsuza dek yeniden şekillendirdi. Başarılı test, Dünya’yı tehlikeli Dünya’ya yakın nesnelere karşı korumak için olası bir gezegen savunma stratejisine işaret ediyor.
NASA’nın 1.340 kiloluk uzay aracı 26 Eylül’de aya çarptı ikili asteroit sistemine 10 aylık bir yolculuğun ardından. Gökbilimciler, sistemin yörünge dinamiklerinde olası bir değişikliği tespit etme umuduyla karşılaşmayı takip eden günlerde çifti yakından izlediler.
Yer tabanlı optik ve radyo teleskopları tarafından toplanan veri setleri, çarpışmanın ardından Dimorphos’un Didymos çevresindeki yörünge süresinin 11 saat 55 dakikadan 11 saat 23 dakikaya değiştiğini gösteriyor. NASA’daki Gezegen Bilimi Bölümü.
Glaze gazetecilere verdiği demeçte, “İnsanlık ilk kez bir gezegen nesnesinin yörüngesini değiştirdi” dedi.
thi hakkında daha fazlası içinhikayesi: DART’ın Bir Asteroid ile Ölümcül Karşılaşmasının En İlginç Görüntüleri
Açıkça gülen bir NASA yöneticisi Bill Nelson, basın brifingini şöyle açtı: “NASA’nın bu gezegenin bir savunucusu olarak ciddi olduğunu gösterdik.” NASA yöneticisi, 308 milyon dolarlık DART testini “insanlık için bir dönüm noktası” olarak nitelendirdi ve yanılmıyor: Bu olağanüstü sonuç, sonunda yapabileceğimiz anlamına geliyor. bu varoluşsal tehditleri saptırmak ve hatta güneş sistemini avantajlı şekillerde yeniden tasarlayın.
Green Bank ve Goldstone radyo teleskoplarının yaptığı gibi Şili ve Güney Afrika’daki dört farklı optik gözlemevi analize katkıda bulundu. İki bağımsız veri seti, yaklaşık artı veya eksi iki dakikalık bir belirsizlik marjı ile 32 dakikalık aynı cevaba işaret etti.
Lori Glaze, DART ekibinin Dimorphos’un yörüngesindeki 73 saniyelik bir değişiklikten heyecan duyacağını, çünkü bunun başarılı bir gösteri için gereken minimum miktar olarak kabul edildiğini söyledi. 32 dakikalık ayarlama, modellerin sınırları içinde kaldı, ancak tahmin edilen aralığın en üst ucunda, diye açıkladı.
Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda DART koordinasyon lideri Nancy Chabot, çarpmanın artan etkisinin muhtemelen çarpışma tarafından yüzeyden fırlatılan büyük miktarda malzeme nedeniyle olduğunu söyledi. Buzdolabı büyüklüğündeki DART, şüphelenmeyen asteroide çarptığında saatte 14.000 mil (saatte 22.500 kilometre) hızla gidiyordu. Ayrıca Dimorphos’un esasen bir moloz yığını olmasına da yardımcı oldu: Göreve girerken, gökbilimciler 525 fit genişliğindeki (160 metre) asteroidin katı bir cisim mi yoksa gevşek bir kaya yığını mı olduğundan emin değildi.
DART’ın DRACO kamerası, Dimorphos’u bir moloz yığını asteroit olarak çıkardığında, NASA’daki DART program bilimcisi Tom Statler, “73 saniye olmayacağını biliyordu” dedi. Statler gazetecilere verdiği demeçte, ejektadan gelen geri tepmenin – asteroidden üflenen yüzey malzemesinin – yörünge değişikliğine önemli bir katkıda bulunduğunu söyledi. Balondan üflenen havaya benziyordu.
Testin bir sonucu olarak, Dimorphos şimdi 2.650 fit genişliğindeki (780 metre) Didymos’a onlarca metre daha yakın ve daha büyük konakçısına daha sıkı bağlı. Asteroitler 0,75 mil (1,2 km) uzaklıktayken, sistemin kendisi Dünya’dan 6,8 milyon mil (11 milyon km) uzaklıktadır.
Ancak Statler’ın açıkladığı gibi, DART, Dimorphos’un Didymos çevresindeki yörüngesini kısaltmaktan fazlasını yapmış olabilir. Çarpmanın hem yörüngesine hem de aycıkın kendisine bir yalpalama getirmesi olasıdır. Bunu doğrulamak için gelecekteki gözlemlere ihtiyaç var, diye açıkladı. “Bu zengin veri kümesinin henüz başındayız” Statler dedi ve “neler olduğunu gerçekten anlamak için önümüzde çok iş olduğunu” da sözlerine ekledi.
O netleşti tçarpmanın sistem üzerinde büyük bir etkisi oldu etkiyi takip eden saat ve günlerde. İtalyan LICIACube uzay aracıyolculuk için gelen, çarpışmadan hemen sonra çekilen fotoğraflar, beklenmedik dokunaç benzeri enkaz tüylerini ortaya çıkarıyor. Şuradan görünümler: yer tabanlı teleskoplar ve en Hubble ve Webb uzay teleskopları aynı şekilde, çarpmanın neden olduğu önemli miktarda enkaz ortaya çıkardı. Glaze’e göre Dimorphos, güneş rüzgarlarının ince taneli parçacıkları aycıktan uzağa üflemesinin sonucu olarak kuyruklu yıldız benzeri bir kuyruk geliştirdi.
DART olağanüstü bir başarıdır, ancak daha yapılacak çok iş vardır. Tüm asteroitler gevşek enkaz koleksiyonları değildir, bu nedenle bilim adamları muhtemelen benzer kinetik etkinin etkisini ölçmek isteyeceklerdir.s daha sağlam hedeflere sahip olacak. Ancak Glaze’in brifing sırasında belirttiği gibi, şu anda en büyük öncelik, güneş sistemindeki “Dünya için potansiyel olarak tehlikeli” asteroitlerin “envanterimizi tamamlamak”.
NASA’nın yaklaşan Dünyaya Yakın Nesne Araştırmacısı2026’da fırlatılması planlanan bir kızılötesi uzay teleskobu, bu konuda çok yardımcı olacaktır.
Daha: NASA’nın DART’ı Artık Yok, Ama Bu Gelecek Araştırması İkinci Bir Bakış Atmayı Umuyor.