Bu haftaki yeni araştırma, tip 2 diyabet tedavisine yönelik bazı ilaçların yüksek riskli hastalarda bunamayı önlemeye de yardımcı olabileceğini öne süren en son araştırma. gruplar. Çalışma, nispeten daha eski bir antidiyabetik ilaç sınıfı kullanan yaşlıların, diğer yaygın antidiyabetik ilaçları kullananlara göre demans geliştirme olasılığının daha düşük olduğunu buldu. Yazarlar, bulguların bu ilaçların kullanılmayan potansiyelini doğrulamak için yeni klinik denemeleri gerektirebileceğini söylüyor.
Demans, kişinin hatırlama, akıl yürütme ve nihayetinde yemek yeme gibi temel görevleri yerine getirme yeteneğini sürekli olarak bozan ilerleyici ve nihayetinde ölümcül olan bilişsel işlev kaybıdır. Demansın birkaç farklı formu vardır ve genetiğimiz de dahil olmak üzere insanları onu geliştirmeye karşı daha savunmasız hale getiren birçok farklı faktör. Bir ana şüpheli katkı demans riskine karşı 2 tip diyabet. Bu, bazı araştırmacıları diyabeti başarılı bir şekilde yönetebilen ilaçların bir kişinin bunama riskini de azaltıp azaltamayacağını merak etmeye yöneltti.
Ne yazık ki, bu bağlantıyla ilgili araştırmalar karıştırılmıştır. bazı çalışmalar Metformin gibi popüler diyabet ilaçlarının daha düşük bunama riskiyle bağlantılı olduğunu gösteriyor, ancak diğer çalışmalar göstermek potansiyel fayda yok. Bu yeni araştırmada, araştırmacılar, demans araştırmaları alanında daha az ilgi gören bir diyabet ilacı sınıfına, tiazolidindionlar olarak bilinen ilaçlara veya TZD’lere bakmaya karar verdiler.
Ekip, birbirine bağlı en büyük sağlık hizmeti olan Gazi İşleri aracılığıyla bakım verilen 60 yaş ve üstü tip 2 diyabetli yarım milyondan fazla kişinin tıbbi kayıtlarını analiz etti. En az bir yıl TZD alan kişilerin uzun vadeli sonuçlarını, metformin gibi diğer diyabet ilaçlarını ve sülfonilüreler adı verilen başka bir ilaç sınıfı alan kişilerle karşılaştırdılar. Bu insanlara ilaca başlamadan önce demans teşhisi kondu ve ortalama yedi yıl boyunca takip edildi. Kontrol grubu olarak sadece metformin alan kişiler kullanıldı çünkü ilaç en yaygın ön hat tip 2 diyabet ve diyabeti olmayan kişiler için seçenek reçete diyabetleri için kullanılan ilaçlar tipik bir hastadan daha sağlıklı olma eğilimindedir.
Çalışma süresi boyunca, tek başına TZD alanların, herhangi bir demans türü teşhisi konma olasılığı %22 daha azdı. sadece metformin alanlara kıyasla. Ayrıca, bu insanlara özellikle demansın en yaygın şekli olan Alzheimer hastalığı teşhisi konma ihtimalinin %11 daha az olduğunu buldular. Ek olarak, hastalar Vakaların yaklaşık %10’unu oluşturan vasküler demans geliştirme olasılığı %57 daha düşüktür. Bulgular yayınlanan Salı, BMJ Açık Diyabet Araştırma ve Bakımında.
Demansın birçok farklı nedeni olabilir ve TZD’lerin veya diğer ilaçların herhangi bir önleyici etkisinin de karmaşık olması muhtemeldir. Ancak dolaşım sorunları diyabet hastaları için yaygındır ve vasküler demans ve Alzheimer için bilinen bir risk faktörüdür.
Bu sonuçlar TZD almak ile daha düşük demans riski arasında bir korelasyon gösterir, ancak kesin değil neden ve sonuç. Ve TZD’ler kendi endişelerinden muaf değildir. Bu ilaçlar 1990’larda geliştirildi ve bugün hala sıklıkla kullanılıyor.ama çoğu zaman ikinci satır seçeneği olarak. 2000’li yılların ortalarında, bazı araştırmalar, belirli TZD’lerin kalp krizi riskini artırabileceğini öne sürdü ve bu da Gıda ve İlaç İdaresi’nin TZD ilacı rosiglitazona bir uyarı etiketi eklemesine yol açtı. Daha sonraki çalışmalar bu bağlantıyı doğrulamadı ve uyarı etiketi sonunda kaldırıldı. Ama daha yeni araştırmalar var yeniden alevlendi bu tartışma ve ilaçlar hala önerilen Kalp yetmezliği riski yüksek olan hastalar için.
Tüm bunlar, yazarların bulguların, klinik araştırmalar da dahil olmak üzere demans için bu ilaçların potansiyel faydaları hakkında daha fazla araştırmayı teşvik etmesi gerektiğini söylüyor. Doğrulandıklarını varsayarsak, araştırma, doktorların yüksek bunama riski taşıyan diyabet hastalarını nasıl tedavi ettikleri konusunda bilgi verebilir. Ekip, örneğin, tek başına sülfonilüre alan kişilerin demans geliştirme olasılığının metformin veya TZD alanlara göre daha yüksek olduğunu buldu. Araştırmacılar, bu ilaçlar bir şekilde demans olasılığını artırıyorsa, bu riski dengelemek için bunları metformin veya TZD’lerle eşleştirmeye değer olabilir. TZD’lerin demansı önlemedeki olası etkisi, ayrıca aşırı kilolu veya obez olan kişilerde daha büyük olması, bu hastaların en çok fayda sağlayacağını düşündürmektedir. Diğer, daha yeni diyabet ilaçları ayrıca inceleniyor demansı önlemedeki potansiyelleri için.
“Bulgularımız, klinisyenlerin ilaç seçimine yardımcı olacak ek bilgiler sağlıyor. [antidiabetic medications] hafif veya orta tip 2 diyabetli ve yüksek bunama riski taşıyan hastalar için” diye yazdı yazarlar.