Salı gecesi caddeyi stadyuma doğru geçerken havada cızırdayan sosis, araba egzozu ve sezon sonu playoff umutlarının kokusu var. Göğsümde neon yeşili bir Mariners bel çantası taşıyorum (çocuklar onları böyle giyiyor, değil mi?!?) Temel bilgilerle dolu: Kimliğim, Kleenex, Samsung Galaxy S22 Ultra ve iPhone 14 Pro. T-Mobile Park’ın çatısı bitişikteki demiryolunun üzerinde açılıyor, Ölüm Yıldızı gibi görünüyor ve belirli bir sırayla gündemimde birkaç şey olan bir girişe doğru ilerliyorum:
- Denizciler için tezahürat yapın
kesinlikleinşallahlütfen sevgili tanrım 20 yıllık playoff kuraklığına son verin (Editörün Notu: Aslında yaptılar, kuraklığa son vermek dün gece) - Biletimin bana hakkı olan Mariners markalı pazen gömleği topla (Seattle’da her şeyi marka üzerinde tutmayı seviyoruz)
- 14 Pro ve S22 Ultra’daki kameraları test edin
- Bu bel çantasını doğru giyip giymediğimi anlayın
Şu anda satın alabileceğiniz en iyi iki telefon olduğu için özellikle bu iki telefonu seçtim. Ayrıca önemli ölçüde farklı kamera özellik setleri sunuyorlar ve akşam boyunca hangisini daha çok seveceğimi merak ediyorum. 14 Pro’nun daha çok “en az çabayla güzel fotoğraflar çekmenize yardımcı olur” havası vardır, S22 Ultra ise maksimalist bir “kamera ister misiniz? burada, beş ”yaklaşımı var. Ultra’daki 10x yakınlaştırma geçmişte beni gerçekten etkiledi, ancak parlayan stadyum ışıklarına ve sahadaki uzak aksiyona nasıl dayandığını merak ediyorum.
14 Pro, S22 Ultra’nın ham telefoto erişimine sahip değil, ancak genel olarak fotoğrafları işleme şeklini S22’den daha iyi seviyorum. Bu, genel olarak daha kullanışlı hale getirecek mi? Yoksa sınırlı yakınlaştırma aralığından rahatsız mı olacağım? Muhtemelen daha fazla telefon getirirdim ama bu bel çantasında taşıyabileceklerim sınırlı.
Tüm bunlara ek olarak, Denizciler, son derece kazanılabilir bir dizi oyunu kaybettikleri kasvetli bir yolculuğa çıkıyorlar ve bir joker kart noktasını yakalama şansımıza çok tanıdık bir şüphe gölgesi düşürüyorlar. Normal sezonun bitmesine yaklaşık bir hafta kala daha kolay maçları kaybetmeyi göze alamazlar.
Oyun başlamadan önce, Elliott Körfezi ve Seattle şehir merkezinin panoramik manzarasına sahip 300 katlı bir köşkte biraz zaman geçiriyorum. Akşamın erken saatlerinde güneş, Stonehenge benzeri kısa bir an için T-Mobile’daki “O” dan bile bakar. S22 Ultra’nın 10x yakınlaştırmasıyla, 14 Pro’nun 3x yakınlaştırmasının dokunamayacağı şehir silüetinin fotoğraflarını çekebiliyorum. Geniş açılı çekimlerde bile, 14 Pro’nun gürültü azaltma özelliğinin unutulmaya yüz tutacağı ayrıntılarını yakalar. Ama sonra tekrar, Ultra’nın Stonehenge anımdaki fotoğrafları, Thomas Kinkade’in HDR’ye aşırı baktığını lanetledi ve 14 Pro’nun bu durumu nasıl ele aldığını daha çok tercih ediyorum. Biraz kazan, biraz kaybet.
Oyun sırasında da benzer bir hikaye var: bazen Ultra’yı, bazen de 14 Pro’yu tercih ediyorum. Elbette, Seattle’ın başlangıç atıcısı Robbie Ray’in stantlarından bir telefoto çekimi teoride harika, ancak sonuçlar çok ilham verici değil. Öne çıkanlar havaya uçtu ve ayrıntılar açıkça eksik. Bu küçücük sensör ve lens için çok zor bir durum.
Arkadaşımın biletle birlikte verilen pazen gömleği 14 Pro ile modelleyen bir portresini alıyorum; 2x portre odak uzaklığını Samsung’un sunduğu 1x veya 3x seçeneklerinden daha çok seviyorum, ancak kıvırcık saçlarını beceriksizce kesiyor. S22 Ultra muhtemelen konu izolasyonu ile daha iyi iş çıkarırdı, ama o noktada arkadaşımı rahatsız etmeyecek kadar uzun süre oturtmuştum. Büyülenmek istiyorum, ancak bu (kuşkusuz, çok zorlayıcı) koşullara karşı, sadece bunaltıcı.
1/6
Sahada da fazla bir heyecan yok. Sezonun çıkış yapan yıldızı Julio Rodriguez sakatlıklar listesinde ve görünüşe göre Mariners’ın diğer hücum oyuncuları da öyle. Mariners sıfır koşu üretirken ve Texas Rangers’ın atışlarını Cy Young’a yakışır hale getirirken, yorucu bir yedi vuruştan geçiyorum. Bu kelimelerin hiçbiri size mantıklı gelmediyse, o zaman Mariners’ın 5-0’lık kapatıldığını ve oyunun skorun önerdiği kadar hayal kırıklığı yarattığını bilin.
Sonbaharın erken saatlerindeki akşam havasında pazenime minnettar olarak, kendimi ve belimi saran telefon paketimi hafif raylı sistem istasyonuna geri götürdüm. Eylül ayının sonundaki bir dizi kayıp, aksi halde bir elektrik sezonunu bu kadar fazla engellememeli. Beyzbol sezonu uzun ve fiziksel olarak zorlu – kim bir takımın başından sonuna kadar beklenmedik bir geriden gelen galibiyet hızına ayak uydurmasını makul bir şekilde bekleyebilir?
On yıl önce, bir telefonla bu tür fotoğrafları çekmeyi hayal etmezdim.
Benzer şekilde, o gece test ettiğim iki telefonla ilgili hayal kırıklığımdan dolayı kendimi biraz suçlu hissediyorum. Her ikisi de kendi tarzlarında küçük teknolojik harikalar – mobil teknoloji ve dijital görüntülemede onlarca yıllık ilerlemenin doruk noktası. On yıl önce, bir telefon kamerasıyla bu tür fotoğrafları çekmeyi hayal bile edemezdim. Bu özel durumda düşük performans göstermelerine rağmen onlara biraz daha itibar etmem gerektiğini düşünüyorum.
Onlar en iyinin en iyisidir (ve her biri 1.000 doların üzerinde olmalıdır). Bu koşullar altında mücadele etmelerinin tek nedeni, Apple, Samsung veya başka biri değil, hiç kimsenin her ihtiyacı karşılayan bir akıllı telefon kamerasının nasıl üretileceğini bulamamış olmasıdır. Başka bir şey değilse, Mariners’ın kalan programlı maçlarını evlerinin rahatlığında oynamasını dinlerken giyecek yeni bir sıcak gömleğim var. Bir dahaki sefere şahsen bir oyuna katıldığımda, özel kameramı ve telefoto lensimi çıkarmam gerekebilir. Sadece onu stadyum güvenliği onaylı bel çantasına nasıl sokacağımı bulmam gerekiyor.