Bu görüntüler, solda Hubble ve sağda Webb, Didymos-Dimorphos sisteminin NASA’nın Çift Asteroid Yönlendirme Testi’nin (DART) kasıtlı olarak aycık asteroidini etkilemesinden birkaç saat sonra gözlemlerini gösteriyor. Bu, yörüngesini değiştirerek bir asteroidi saptırmak için bir uzay aracı kullanan dünyanın ilk kinetik çarpma tekniği testiydi. Hem Webb hem de Hubble, asteroiti çarpışmadan önce ve sonra gözlemledi.
Kredi: Bilim: NASA, ESA, CSA, Jian-Yang Li (PSI), Cristina Thomas (Kuzey Arizona Üniversitesi), Ian Wong (NASA-GSFC), Görüntü İşleme: Joseph DePasquale (STScI), Alyssa Pagan (STScI)
Webb ve Hubble İlk Kez Aynı Hedefi Eşzamanlı Gözlemler Yapıyor
iki NASABüyük gözlemevleri, Dünya’yı potansiyel asteroit veya kuyruklu yıldız tehlikelerine karşı savunmak için çığır açan bir NASA testinde ön sırada yer aldı.
NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu ve Hubble uzay teleskobu NASA’nın Çift Asteroid Yönlendirme Testi’nin (DART) kasıtlı olarak – saatte yaklaşık 15.000 mil hızla – Didymos’un çift asteroit sistemindeki asteroit uydusu Dimorphos’a çarpmasından önce ve sonra veri toplamak için bir araya geldi.
Yere dayalı teleskop gözlemleri, testin asteroitin yörüngesini değiştirmede ne kadar başarılı olduğunu belirlemeye yardımcı olacaktır. Ek olarak, Webb ve Hubble’ın birlikte – aynı hedefte, aynı anda – birleşik yetenekleri, araştırmacıların güneş sistemimizin yapısı ve tarihi ile ilgili çok çeşitli verileri analiz etmelerini sağlayacaktır.
NASA’nın Çift Asteroid Yönlendirme Testi’nin (DART) kasıtlı olarak Dimorfos’u etkilemesinden 22 dakika, 5 saat ve 8.2 saat sonra alınan NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’ndan alınan bu görüntüler, asteroidin gövdesinden genişleyen ejecta tüylerini gösteriyor. Bu olay, yörüngesini değiştirerek bir asteroidi saptırmak için bir uzay aracı kullanan dünyanın ilk kinetik çarpma tekniği testiydi.
Hubble görüntüleri, asteroitin gövdesinden yayılan ışınlar olarak görünen çarpmadan fırlamayı gösteriyor. Asteroitin solundaki daha cesur, yelpazelenmiş ejekta sivri ucu, DART’ın yaklaştığı genel yöndedir. Hubble görüntülerinde gökbilimciler, çarpmadan sonra Didymos sisteminin parlaklığının 3 kat arttığını tahmin ediyor. Ayrıca, bu parlaklığın çarpmadan sekiz saat sonra bile nasıl sabit kaldığına özellikle ilgi duyuyorlar.
Kredi: Bilim: NASA, ESA, Jian-Yang Li (PSI), Görüntü İşleme: Alyssa Pagan (STScI)
Webb ve Hubble, DART Etkisinin Ayrıntılı Görünümlerini Yakalıyor
NASA’nın Büyük Gözlemevlerinden ikisi olan James Webb Uzay Teleskobu ve Hubble Uzay Teleskobu, dünyanın ilk uzay yolculuğunda bir uzay aracını kasıtlı olarak küçük bir asteroide çarpmak için tasarlanmış türünün ilk örneği bir NASA deneyinin görüntülerini yakaladı. gezegen savunması için test. Aslında, NASA’nın Çift Asteroit Yönlendirme Testi (DART) etkisine ilişkin bu gözlemler, Webb ve Hubble’ın aynı göksel hedefi aynı anda ilk kez gözlemlediklerini işaret ediyor.
DART, 26 Eylül 2022’de EDT saat 19:14’te Didymos’un çift asteroit sistemindeki asteroit uydusu Dimorphos’a kasıtlı olarak çarptı. Bu, Dünya için hiçbir tehdit oluşturmayan bir asteroidi saptırmak için bir uzay aracı çarpışması kullanan ve nesnenin yörüngesini değiştiren, kinetik etki azaltma tekniğine ilişkin insanlığın ilk testiydi. DART, Dünya’yı potansiyel asteroit veya kuyruklu yıldız tehlikelerine karşı savunmak için bir testtir.
“Verileri gördüğümde, Hubble’ın yakaladığı ejecta’nın inanılmaz detayı karşısında kelimenin tam anlamıyla nutkum tutuldu.” – Jian-Yang Li, Gezegen Bilimleri Enstitüsü
Koordineli Hubble ve Webb gözlemleri her teleskop için önemli bir operasyonel dönüm noktası olsa da, güneş sistemimizin yapısı ve tarihi ile ilgili bilim adamlarının bu gözlemevlerinin yeteneklerini birleştirirken keşfedebilecekleri önemli bilim soruları da vardır.
NASA Yöneticisi Bill Nelson, “Webb ve Hubble, NASA’da her zaman doğru olduğunu bildiğimiz şeyi gösteriyor: Birlikte çalıştığımızda daha fazlasını öğreniyoruz” dedi. “Webb ve Hubble ilk kez, kozmostaki aynı hedeften aynı anda görüntüleri yakaladılar: yedi milyon millik bir yolculuktan sonra bir uzay aracından etkilenen bir asteroit. Tüm insanlık, Webb, Hubble ve yer tabanlı teleskoplarımızdan DART misyonu ve ötesiyle ilgili keşifleri sabırsızlıkla bekliyor.”
Webb ve Hubble’dan elde edilen birleşik gözlemler, araştırmacıların Dimorphos yüzeyinin doğası, çarpma tarafından ne kadar malzeme fırlatıldığı ve ne kadar hızlı fırlatıldığı hakkında bilgi edinmelerini sağlayacaktır. Ek olarak, Webb ve Hubble, ışığın farklı dalga boylarındaki etkiyi yakaladılar – Webb kızılötesinde ve Hubble görünürde. Etkiyi çok çeşitli dalga boylarında gözlemlemek, genişleyen toz bulutundaki parçacık boyutlarının dağılımını ortaya çıkaracaktır. Bu, çok sayıda büyük parça mı yoksa çoğunlukla ince toz mu attığını belirlemeye yardımcı olacaktır. Bu bilgiyi yer tabanlı teleskop gözlemleriyle birleştirmek, araştırmacıların kinetik bir etkinin bir asteroidin yörüngesini ne kadar etkili bir şekilde değiştirebileceğini anlamalarını sağlayacaktır.
NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu’nun Yakın Kızılötesi Kamera (NIRCam) cihazından alınan bu görüntü, Didymos’un çift asteroit sistemindeki asteroit uydusu Dimorphos’u, NASA’nın Çift Asteroid Yönlendirme Testi’nin (DART) çarpmasından yaklaşık 4 saat sonra gösteriyor. Sıkı, kompakt bir çekirdek ve çarpmanın meydana geldiği merkezden uzağa akan demetler gibi görünen malzeme tüyleri görüntüde görülebilir. Bu keskin noktalar, teleskop yapısının bir eseri olan Webb’in kendine özgü sekiz kırınım sivri uçlarıdır.
Kredi: Bilim: NASA, ESA, CSA, Cristina Thomas (Kuzey Arizona Üniversitesi), Ian Wong (NASA-GSFC), Görüntü İşleme: Joseph DePasquale (STScI)
Webb Çarpışmadan Önce ve Sonra Etki Alanını Yakaladı
Webb, çarpışma gerçekleşmeden önce çarpma yerinin bir gözlemini yaptı. Sonraki birkaç saat içinde birkaç gözlem daha yapıldı. Webb’in Yakın-Kızılötesi Kamerasından (NIRCam) alınan görüntüler, DART’ın asteroide çarptığı yerin merkezinden uzağa akan demetler gibi görünen malzeme tüyleriyle birlikte sıkı, kompakt bir çekirdek ortaya koyuyor.
Asteroidin gökyüzündeki seyahat hızı nedeniyle, Webb ile etkiyi gözlemlemek, uçuş operasyonları, planlama ve bilim ekiplerine benzersiz zorluklar getirdi. DART hedefine yaklaştıkça, ekipler, Webb için belirlenen orijinal hız sınırından üç kat daha yüksek hızlarda hareket eden asteroitleri izleme tekniğini kolaylaştırmak ve test etmek için etkiyi ortaya çıkaran haftalarda ek çalışmalar yaptı.
“Bu, benzeri görülmemiş bir olayın benzeri görülmemiş bir görünümüdür.” – Andy Rivkin, Johns Hopkins Üniversitesi Uygulamalı Fizik Laboratuvarı DART Araştırma Ekibi Lideri
Flagstaff, Arizona’daki Northern Arizona Üniversitesi’nden baş araştırmacı Cristina Thomas, “Bunu gerçeğe dönüştüren Webb Mission Operations çalışanlarına büyük bir hayranlık duymaktan başka bir şeyim yok” dedi. “Bu gözlemleri yıllardır, ardından haftalardır ayrıntılı olarak planlıyoruz ve bunun meyvelerini verdiği için çok mutluyum.”
Gökbilimciler ayrıca önümüzdeki aylarda Webb’in Orta Kızılötesi Aracı (MIRI) ve Webb’in Yakın Kızılötesi Spektrografını (NIRSpec) kullanarak asteroit sistemini gözlemlemeyi planlıyorlar. Spektroskopik veriler, bilim adamlarına asteroitin kimyasal bileşimi hakkında fikir verecektir.
Webb, etkiyi toplamda beş saat boyunca gözlemledi ve 10 görüntü yakaladı. Veriler, Webb’s Cycle 1’in bir parçası olarak toplanmıştır. Garantili Zaman Gözlem Programı 1245 Astronomi Araştırma Üniversiteleri Birliği’nden (AURA) Heidi Hammel tarafından yönetiliyor.
Hubble Görüntüleri Darbeden Sonra Ejecta Hareketini Gösteriyor
Hubble ayrıca çarpmadan önce ikili sistemin gözlemlerini ve ardından DART’ın Dimorphos’un yüzeyine çarpmasından 15 dakika sonra tekrar yakaladı. Hubble’ın Geniş Alan Kamerası 3’ten (WFC3) alınan görüntüler, etkiyi görünür ışıkta gösteriyor. Çarpmanın yarattığı ejecta, asteroitin gövdesinden uzanan ışınlar olarak ortaya çıkıyor. Asteroitin solundaki daha cesur, yelpazelenmiş ejekta sivri ucu, DART’ın yaklaştığı genel yöndedir.
Işınlardan bazıları hafifçe kavisli görünüyor ve astronomların bunun ne anlama gelebileceğini belirlemek için daha yakından bakmaları gerekecek. Hubble görüntülerinde gökbilimciler, çarpmadan sonra sistemin parlaklığının üç kat arttığını tahmin ediyor. Çarpışmadan sekiz saat sonra bile parlaklığın sabit kaldığını görmeye devam ettiler.
Hubble, önümüzdeki üç hafta boyunca Didymos-Dimorphos sistemini on kez daha izlemeyi planlıyor. Ejecta bulutu zamanla genişledikçe ve azaldıkça bu düzenli, nispeten uzun vadeli gözlemler, bulutun fırlamadan kaybolmasına kadar genişlemesinin daha eksiksiz bir resmini çizecektir.
Hubble gözlemlerine öncülük eden Arizona, Tucson’daki Gezegen Bilimleri Enstitüsü’nden Jian-Yang Li, “Verileri gördüğümde, kelimenin tam anlamıyla dili tutulmuştum, Hubble’ın yakaladığı ejektadaki şaşırtıcı ayrıntı karşısında şaşkına dönmüştüm” dedi. “Bu ana tanık olduğum ve bunu gerçekleştiren ekibin bir parçası olduğum için kendimi şanslı hissediyorum.”
Hubble, DART’ın Dimorphos ile olan etkisinden hemen önce ve sonra 45 görüntü yakaladı. Hubble verileri bir parçası olarak toplanmıştır. Döngü 29 Genel Gözlemciler Programı 16674.
Johns Hopkins Üniversitesi Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nın DART Araştırma Ekibi Lideri Andy Rivkin, “Bu, benzeri görülmemiş bir olayın benzeri görülmemiş bir görünümüdür,” diye özetledi.
James Webb Uzay Teleskobu (JWST), dünyanın önde gelen uzay bilimi gözlemevidir. Eşsiz gücü ile güneş sistemimizdeki gizemleri çözecek, diğer yıldızların etrafındaki uzak dünyalara bakacak ve evrenimizin gizemli yapılarını ve kökenlerini araştıracak. JWST, ortakları ESA (Avrupa Uzay Ajansı) ve CSA (Kanada Uzay Ajansı) ile birlikte NASA tarafından yönetilen uluslararası bir programdır.
Hubble Uzay Teleskobu, NASA ve ESA arasındaki uluslararası işbirliği projesidir. NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi tarafından yönetilmektedir. Baltimore, Maryland’deki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü (STScI), Hubble ve Webb bilim operasyonlarını yürütüyor. STScI, Washington DC’deki Astronomi Araştırma Üniversiteleri Birliği tarafından NASA için işletilmektedir.