Ay toprağının yüzey mikro yapıları, uzayda ayrışma sürecinde bir ara aşama ortaya koyuyor

Çin Bilimler Akademisi’nden bir ortak ekip tarafından yürütülen bir çalışmada, sapma düzeltmeli transmisyon elektron mikroskobu (TEM), Elektron-enerji kaybı spektroskopisi (EELS) ve taramalı transmisyon elektron mikroskobu (STEM) kullanılarak nano/atomik mikroyapılar ve kimyasal bileşimler incelendi. CE5C0400YJFM00507 (1.5 g) örneğinden 25 toprak tanesi (1-3 μm boyutunda) ölçekleri.

Toprak esas olarak olivin, piroksen, anortit ve cam boncuk minerallerini içerir. Olası kimyasal kontaminasyonu ve iyon bombardımanının neden olduğu amorfizasyonu önlemek için ekip, cam boncuk dışında toplu numuneleri kesmek için odaklanmış iyon ışını (FIB) kullanmadı.

İlk olarak, npFe yerine wüstite FeO nanoparçacıklarını açık bir şekilde tanımladılar.⁰ amorf Si içine gömülü olan_xÖ_y olivin tanelerinin dışında kenarlar. Bu benzersiz kenar yapısı, şimdiye kadar başka herhangi bir ay, kara, Mars veya göktaşı örneği için rapor edilmedi.

Nano faz Fe’nin, olivin Fe’nin parçalanmasının son ürünü olduğu göz önüne alındığında₂SiO₄onlar, wüstite FeO’nun termal ayrışma sürecinin bir ara durumu olarak hizmet edebileceğini ve daha sonra FeO’nun kozmik radyasyon veya güneş patlamaları varlığında nano-faz Fe’ye dönüşebileceğini öne sürüyorlar.

Piroksen ve anortit için yüzey alanlarının kimyasal bileşimleri iç kısımlarla aynıdır ve Si yoktur._xÖ_y jant dış örnek. Bu arada, olivin ve diğer minerallerin yüzeyinde veya içinde hiçbir yabancı uçucu element çökelme tabakası ve güneş patlaması izleri bulunmaz.

Bu tür bulgular, çalışılan örneklerin şiddetli uzay aşınmasına uğramadığını ve altta yatan mekanizmanın daha fazla araştırmayı hak ettiğini ima eder. Uzay aşınması altında kenar yapısının yeni başlayan oluşum mekanizması hakkında ipuçları veya kısıtlamalar sağlarlar.

Araştırma yayınlandı Bilim Bülteni.