On yıl önce, Rian Johnson’ın ilmek yapıcı serbest bırakıldı, bu oldukça evrensel olarak sevilen. Bu site onu sevdi, hayranlar onu sevdi, onu sevdim, ve bu hayranlık gerçekten kaybolmadı. Ancak filmi izlediğimde beğensem de tekrar izleme gereği duymadım. Ve 10. yıl dönümü için tam da bunu yaptım ve zamanın bu zaman yolculuğu filmini daha iyi hale getirdiğini keşfettim.
Bir zamanlar kafa karıştırıcı olan şeyler artık öyle değil; biraz alakasız olan temalar şimdi eve döndü. Bir zamanlar siyah beyaz olduğu düşünülen karakterler şimdi çok güzel gri. O zamandan beri Johnson’ın bu kadar inanılmaz şeylere devam etmesi şaşırtıcı değil. ilmek yapıcı. Uzun zamandır onu eziyor.
Tüm bunlara gelmeden önce, bence tekrar izlemenin en iyi yanı ilmek yapıcı 10. yıl dönümü için tekrar basit bir keşif oldu. Zaman yolculuğuyla ilgili olduğunu ve Joseph Gordon-Levitt ve Bruce Willis’in içinde olduğunu hatırladım, ama hepsi bu kadardı. Filmi tekrar izlerken, Johnson’ın zaman yolculuğu mantığı ile suç gerilim filminin etkileyici orijinal karışımını yeniden keşfetmek son derece heyecan vericiydi. Unutmuş olanlar için, işin özü, Joe’nun (Gordon-Levitt ve Willis) bir ilmek yapıcı, gelecekten insanları öldüren bir katil olduğudur. Sonunda yine de, döngüyü kapatarak kendilerini öldürmeye zorlanırlar ve daha sonra kalan on yılları ölümü bekleyerek yaşayabilirler.
Bu, yaşlı Joe genç Joe’dan kaçtığında ve aniden film tersine döndüğünde bir dönüş alır. Başlangıçta genç Joe’yu takip ettikten sonra, aniden yaşlı Joe’yu takip ediyoruz. Açıkçası, karakterin Bruce Willis versiyonu zamanda geri gönderilmeden önce bir hayat yaşadı, bu yüzden Johnson bu hikayeyi açıklayıcı, duygusal bir montajla anlatıyor. İşler tersine döndüğünde (filmde çok fazla döngü var, bu sefer eve vuran başka bir farkındalık) her iki Joe da bir suç patronu Abe’den (Jeff Daniels) ve onun arkadaşından kaçıyor. Kidblue (Noah Segan) tarafından yönetilen “Gat Men”.
Bu iki oyuncu, Paul Dano, Piper Perabo, Garret Dillahunt ve hatta Emily Blunt da dahil olmak üzere zamanının çok ötesinde bir yardımcı oyuncu kadrosuna liderlik ediyor. Blunt, filmde çok önemli bir karakter olan Sara’yı oynuyor, ama onun filmde olduğunu gerçekten unuttum, bu da onu görmeyeli ne kadar uzun olduğunu gösteriyor. (Not: Emily Blunt, bir anda bir filmde boy gösteriyor mu? Her zaman çok iyi bir şey.) Genç Joe, Sara ile tanıştığında, film başka bir döneme girer ve -çok daha yavaş, olay örgüsüyle ilgili bir tarzda- genç Joe’nun hayatını görürüz. yeni bir şekilde başlayan hikaye. İşler gergin başlar, ancak kısa sürede yumuşar ve her şey yoluna girdiğinde nihayetinde yoğunlaşır.
Filmin dairesel zaman yolculuğu kuralları, Dano’nun karakterinin ekran dışında sakatlandığı ve eski versiyonunun vücut parçalarını kaybetmeye başladığı gerçekten korkunç bir sahne de dahil olmak üzere inanılmaz bir etki için kullanılıyor. Ayrıca, genç Joe bir şeyler yaptığında, yaşlı Joe’nun anılarının değiştiği ve eski anılarının bulanıklaştığı yarı mantıklı bir şey var. Yaşlı Joe için ürkütücü bir durum, özellikle genç Joe’nun yaptığı her hareketten dolayı hayatının aşkından gitgide uzaklaşıyor.
Ve tüm bunlar harika olsa da, birçok ilmek yapıcı Johnson’ın karakterlerini yazarken gösterdiği özende ve oyuncuların onları canlandırırken gösterdiği özende zamansız hissediyorum. Örneğin, Joe’nun hiçbir versiyonu iyi bir adam değil. Kötü adam da değildir. Tam bir insanın iki yarısıdır, biri iyi olmak istediği için kötü davranır, biri kötü olmayı bırakmak için iyi davranır. Hangisi için tezahürat yapacağınızı gerçekten bilmediğiniz filmi izlemek ve iki yarı kahraman / yarı kötü adama sahip olma deneyimi, içeriği ödüllendirici bir şekilde yoğunlaştırır. Film, ilk başta bu tehditkar varlık olarak tasvir edilen, ancak film ilerledikçe karakterdeki tüm diğer seviyeleri gördüğümüz Kidblue ile aynı karmaşıklığı sergiliyor – belirsizlik, memnun etme hevesi, deha ve aynı zamanda yetersizlik. Emily Blunt’ın Sara’sı bile kesik ve kuru değil. Güç ve özgüven sergiliyor, ancak aslında korkuyor, yalnız ve doğru sebep için her şeyi bir kenara atmaya çok istekli.
Filmin, genç Joe’nun geleceği Rainmaker’ın dehşetinden kurtarmanın tek yolunun kendini öldürmek olduğunu anladığı son gösterimi bile, şimdi hatırladığımdan çok daha net ve basit görünüyor. Geri ne zaman ilmek yapıcı Dışarı çıktıktan sonra oturdum ve Johnson ile 10 dakika röportaj yaptım, sadece tüm zaman yolculuğu olaylarını parçaladım. buradan izleyebilirsiniz. Ancak bu son görüntülemeden sonra, tartıştığımız bazı varsayımlar ilginç kalırken ve Johnson gerçekten her küçük ayrıntıyı biliyordu, şimdi çoğunu gereksiz buluyorum. Son bu kadar net olduğunda, tam olarak nasıl ve neden önemli mi? Elbette genç Joe bu kararı verdi. Daha sonra ne olacağı önemli değil. Kendi döngüsünü kapattı ve böyle yaparak yaşlı Joe’nun görevini tamamladı. Tamamen kaçınılmaz hissettiren mükemmel bir son. Soru şu ki, zaman yolculuğu, çoklu evren, bilimkurgu, süper kahramanları boğazımdan aşağı itmekle geçen on yıldan sonra son daha net ve daha güçlü mü? Belki. Ama yine de harika.
Önümüzdeki 10 yıl içinde izin vermeyeceğime yemin ederim ilmek yapıcı çürümek. Şahsen benim son on yılda sahip olduğumdan daha fazla izlenmeyi ve takdir edilmeyi hak eden bir film. Yine de, büyüsünü yeniden keşfetmenin ve ondan yepyeni bir düzeyde zevk almanın sevinci de son derece tatmin ediciydi. Döngünün beni nereye götüreceğini göreceğiz.
ilmek yapıcı şu anda Hulu’da yayın yapıyor.
Daha fazla io9 haberi ister misiniz? En son ne zaman bekleneceğini kontrol edin hayret ve Yıldız Savaşları sürümler, sırada ne var DC Universe film ve TV’deve hakkında bilmeniz gereken her şey Ejderha Evi ve Yüzüklerin Efendisi: Güç Yüzükleri.