haydut birÖlüm Yıldızı planlarını çalmaya çalışan bir grup acemi isyancı hakkında, o zamandan beri hiçbir Star Wars filminin başaramadığı bir şeyi başarma ayrıcalığına sahip. Yeni bir umut: sürpriz bir hit oldu. Tamam, değil kesinlikle. 2005’ten bu yana vizyona giren ikinci Star Wars uzun metrajlı filmi olduğu için herkes bunun ne olursa olsun para kazanacağını biliyordu. Ama bir sürü soru vardı ve bazıları karamsar tahminler. verilen sorunlu üretim Disney’in Tony Gilroy ve ekibini normal on birinci saatlik tamir ve yeniden çekim miktarından daha fazlasını yapmasını gerektirmesinin yanı sıra, filmin çoğunlukla yeni karakterlere sahip olması gerçeği, Disney muhtemelen bankacılık yapmıyordu. Bir Güç Uyanıyor nostalji sırılsıklam başarı.
ancak haydut bir engellere rağmen büyük bir hit oldu. Uluslararası gişesi istenenden daha az olmasına rağmen, tüm zamanların yerel gişe listesinde hala 15. sırada. endüstri standartlarına göre, özellikle çeşitli pazar yerlerini temsil eden çeşitli uluslararası aktörler göz önüne alındığında, yani ülkeleri kastediyorum. Ve yorumlar iyiydi, eleştirmenler daha rahatlamış ve yayın öncesi kargaşa göz önüne alındığında korkunç olmadığına şaşırmış görünseler de. Eleştirmenler arasında hâlâ pek çok homurdanma vardı. New York Times şikayet etmek filmin “şaşırtıcı derecede keskin bir senaryo” içerdiğini söyledi.
Özellikle bunun bir felaket olabileceği düşünülürse, haydut bir Kesin bir zaferdi, belki de Disney’i, Gilroy olarak Star Wars’tan neyin mümkün olduğuna ve izleyicilerin neyi kabul edeceğine dair yanlış bir güven duygusuna sevk etti. kendisi son zamanlarda söyledi. Neredeyse altı yıl sonra, Gilroy’un spinoff gösterisinin arifesinde filme taze gözlerle bakarken, Andoroyapmak haydut bir gecikmek? Hem “iyi Star Wars veriyor”, hem de başlı başına sağlam bir film olarak işliyor mu?
Çarpıcı görseller
Başlamak için, bu bir güzel film. Süslü bir partinin arka planında sessiz oynarken harika görünecek filmlerin zihnimde bir listesini tutarım (daha büyük bir yer bulursam bir gün ev sahipliği yapacağım ve, bilirsiniz, arkadaşlar). haydut bir ile birlikte o listede Tron Mirası, atomik sarışın, John Wick: 2. Bölümve canlı aksiyon versiyonu Denizkabuğundaki hayalet Scarlett Johansson’la birlikte. Evet, bu sonuncusunun günahkâr olduğunun farkındayım Birkaç nedenden dolayıama mesele şu ki – hariç John Wick 2 — bunlar, aynı zamanda mutlaka görmek istemeyeceğiniz harika görünümlü filmlerdir. duymakonların orta halli hikayeleri göz önüne alındığında. korkarım bunun için geçerli haydut bir aynı zamanda, ama önce sergilenen görsel hayal gücü de dahil olmak üzere iyi şeyleri övelim.
Sadece her gişe rekortmeni olan pahalı özel efektleri kastetmiyorum. demek istediğim her kare haydut bir bolca fotoğraflandı ve prodüksiyon, aksiyonu sahnelediği birçok çarpıcı mekanda cömert. Star Wars yapımcıları her zaman yeni ortamlar arıyorlar ve en benzersizlerinden birini bu dünyada buldular. Reynisfjara Kara Kum Sahili açılış dizisinin çekildiği yer. İmparatorluk mekiği, kıyıdan gür yeşil ve kobalt siyahı iç kesimlere doğru dönüyor. hissediyor Endor ve Hoth gibi Star Wars ortamları hakkında her zaman söyleyemeyeceğiniz uzaylı.
Scarif’in sahil savaşı da aynı şekilde turkuaz su ve AT-AT’nin sallanan palmiye ağaçlarının arasından sanki İmparatorluk Florida Keys’i işgal etmiş gibi burun kıvırmasıyla hem taze hem de görsel olarak çarpıcı. Her iki dizi de Death Troopers ile sürekli büyüyen stormtrooper türleri grubuna şık eklemeler yapıyor ve Sahil Askerleri, sırasıyla. Ve dürüst olalım, bittiği anda dışarı çıkıp yeni oyuncaklar almak istemiyorsak, bir Star Wars filmi işini yapmıyor demektir.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, filmin özel efekt sanatçısı John Knoll’un buluşu, haydut bir herhangi bir Star Wars yapımında en iyi gerçekleştirilmiş özel efektlerden bazılarını içerir. George Lucas, yalnızca 90’ların Özel Sürümlerinde değil, aynı zamanda yeni VFX teknolojisi ile kafasındaki fikirleri her zaman yeniden şekillendirmeye çalışıyordu. Jedi’ın dönüşü ve Hayalet Tehdit orijinal filmiyle aşağı yukarı aynı son. En azından uzay savaşları için vizyonu sonunda gerçekleşmiş olabilir. haydut bir. Yine de sanal gerçekliği elde edene kadar bundan daha iyi olabileceklerini hayal etmek zor.
Daha önceki resimlerde olduğu gibi, Asi filosunun kahramanların kaleye karadan sızması için zaman kazanmaya çalışmasında anlatısal olarak yeni bir şey yok, ama bu kadar heyecan verici ve muhteşem olması kimin umurunda? Bir “Çekiç Kafalı Korvet”in bir Yıldız Destroyeri’ni diğeriyle ikiye böldüğü an, tüm Star Wars’ta sahnelenen en etkileyici anlardan biri olmaya devam ediyor. Bir başka çarpıcı an, Ölüm Yıldızı’nın Jedha şehrini havaya uçurmasıyla gerçekleşir ve film hem uzaydan gelen hayranlık uyandıran gücü hem de patlayan zeminde ona bakanların katışıksız dehşetini betimler. Alderaan’ın sıra sıra yok edilmesinden büyük bir yükseltme. Yeni bir umut ve özel efektlerin hayal gücünün yerini almak yerine işlerken neler yapabileceğinin bir kanıtı.
Gilroy’un katkıları
Gilroy’un filmdeki çalışmasının muhtemelen onu kurtardığına dair çok az şüphe var. onun arasında bildirilen eklemeler Darth Vader’ın bir koridora girdiğini ve dehşete düşmüş bir Asi grubunu vahşice yolladığı anında ikonik sahneydi. Vahşilik heyecan verici ve yeni hissettiriyordu – sahip olmamız gereken türden bir Vader ama bu, film yapım yenilikleri onu mümkün kılmadan önce var olamazdı. Vader’ın bir kenetlenme platformunun kenarında durup avının peşinden bakarken son çekimi, Karanlık Lord’u o kadar sert biri olarak kurmak için ışın kılıcı yakın dövüşünden daha fazlasını yapar ki, ham boşluktan tamamen yılmaz ya da uzayın kendisi.
Sahne, en azından söylemek gerekirse, etkili olmuştur. Kesinlikle yapımcıları yönlendirdi Obi-Wan Kenobi bir Vader ile bahisleri artırmaya çalışmak için katliam nöbeti kendilerine ait. Mandaloryalı ayrıca, Luke Skywalker’ın benzer bir şekilde bir koridorda ışın kılıcıyla yolunu kestiği bir versiyona sahiptir (umarım bu bir saygı duruşudur ve bir soygun değil, ancak bu akılsız yapımla asla anlayamazsınız).
Gilroy ayrıca Cassian Andor’un (Diego Luna) bir kaçış sırasında onları yavaşlatan yaralı bir Asi arkadaşını öldürdüğü girişini de ekledi. Param için bu, Star Wars’taki en şok edici an olmaya devam ediyor. Başka adaylar da var: İmparatorluk Geri Dönüyor, hem büyük ebeveynlik ortaya çıkıyor hem de Luke bunu öğrendiğinde kendini uçuruma atıyor; Anakin Skywalker Kumdan İnsanları Katletiyor Klonların Saldırısı; sonunda Anakin’in ayrılmış ve kavrulmuş vücudu Sith’in intikamı. Ama bunları Vader’dan bekliyorduk. Neler yapabileceğini, kalbinde ne kadar nefret olduğunu biliyorduk.
Andor yoldaşını idam ederken – ki bunu İmparatorluk karmaşasından kurtulmanın tek yolunun bu olduğunu anlayınca anında ve neredeyse gelişigüzel bir şekilde yapar – İsyan için tüm fedakarlık fikrini yeni bir ışık haline getirdi. Bırakın madalya töreniyle övünmek bir yana, her kahramanın hatırlanmayacağını da ilk kez görünce anladık. Daha da önemlisi, doğmakta olan İsyanı devam ettirmek için kirli işlerin gerekli olabileceğini anladık. Sözde paralı asker (ama aslında sıcak kalpli) Han Solo’nun düşündüğü her şeyden daha acımasız ve tarafsız bir hareket.
Filmde bu kadar erken gerçekleşmesi gerçeği, bunun sinyallerini veriyor. haydut bir farklı bir tenoru olacak, imkansız koşullar altında zor kararlar almanın gerçekçiliğini biraz dramatize edecek ve sevimli ve komik şeylerle dolu olmayan bir Star Wars hikayesine işaret edebilir. Güç Uyanıyorinsanların hafızalarında hala mevcut olan haydut bir ortaya çıktı. Cesur ve ilham verici bir andı. Filmin geri kalanı, ortaya çıkardığı yeni Star Wars yönlerinin potansiyelini karşılıyor mu?
6 yıl sonra, Rogue One hala dayanıyor mu?
Evet ve hayır Filmi ilk kez izleyenler, sonunda ne kadar şaşırdıklarını söyleyebilirler. O ilk sahnedeki şiddetin ve fedakarlığın sert gerçekliğini mantıksal sonucuna götürüyor. Yani türe uygun. Her zaman savaş filmlerinde olan kahramanlar. Tom Hanks’in Kaptan Miller’ı düşünün Er Ryan’ı Kurtarmak Matt Damon’ın itibarlı kahramanını kurtarmak için yenik düşüyor.
İronik bir şekilde, onun etrafında bütün bir gösteri inşa ettikleri göz önüne alındığında, Andor filmin ana karakterleri arasında en az ilgi çekeni olabilir, çünkü çoğunlukla senaryo ona herhangi bir sıcaklık katmamakta başarısız oluyor. Anlıyorum, o kirli ceketli yorgun bir isyancı, Luna’nın filmdeki büyüleyici çıkış rolünde oynadığı gibi hasret ve şehvet düşkünü bir genç değil. Y tu mama también. Yine de bizimki olsa iyi olurdu haydut bir kahraman biraz daha, şey, haydut hissetti.
Karakterler genel olarak filmin en zayıf noktası. Gilroy gördüğünü söyledi. haydut bir Star Wars’dan daha az ve daha çok bir “Britanya Savaşı” filmi olarak. Ve birçok savaş filminde olduğu gibi, karakterlerin çoğu, kaderinde can simidi olmaya mahkumdur – biraz belirsizdir; kesinlikle aksiyona ve görsellere arka çıkıyorlar. 1969’da Guy Hamilton’ın gerçeği yaptığı doğruydu. Britanya Savaşı muhteşem hava aksiyonu ile film ve haydut bir.
Cesur Jyn Erso rolündeki Felicity Jones, rolde sert ama aynı zamanda mizahsız. Jyn de zor zamanlar geçirdi. Empire silahının annesini aşağı indirmesini izledi, babası tarafından terk edildi, sonra bir terörist tarafından büyütüldü – çocukluğunda muhtemelen graham krakerleri ve yatıya kalanlar çok azdı. Ancak bir mizah anlayışı kesinlikle bu zor zamanları daha katlanılabilir kılıyor. Cassian ile aralarındaki savaş yorgunu çatlaklar, sürekli münakaşalarının aksine, birlikte geçirdikleri son anları biraz daha samimi hissettirirdi.
Diğer ana karakterler arasında, Donnie Wen ve Wen Jiang, komandoya dönüşen birkaç keşiş olarak güzel bir uyum içindeler. Star Wars için tipik olan, insan olmayan bir karakter gösteriyi çalıyor. İmparatorluk droidi K-2S0’ın sesi olan Alan Tudyk, Phoebe Waller-Bridge’in birkaç yıl sonra bir droid olarak yapacağı aynı komik zekayı sağlıyor. Solo.
Tersine, pilot Bodhi olarak Riz Ahmed, açıklama okumaktan başka yapacak çok az şey alır. Böyle bir işte kendi neslinin en iyi aktörlerinden biri olarak kabul edilmesinin hiçbir anlamı yok. Gecesi ve Metalin Sesi. Bir başka büyük aktör, Ben Mendelsohn da Imperial Big Bad, Orson Krennic olarak bir şekilde boşa gitti. Mendelsohn birçok unutulmaz kötü adam oynadı (Hayvan Krallığı ve Nesillerini), ancak beyaz pelerininde küstah görünmesine rağmen, hem karakter hem de performans, çoğunlukla hiçbir yere gitmeyen çok fazla ayak izi ve göz kamaştırıcı.
Filmin bir diğer hayal kırıklığı yaratan yönü ise müzikleri. Michael Giacchino, benzeri filmlerde yıldız çalışmalarıyla en iyi film bestecisi olmaya layık olduğunu kanıtladı. Yıldız Savaşları (2009) ve Yarasaadamama onun puanı haydut bir bazı karakterler ve aksiyon kadar genel hissettiriyor. Giacchino’nun bestelemek için sadece birkaç ayı olduğu göz önüne alındığında, bu şaşırtıcı değil.
Giacchino, John Williams dışında bir Star Wars filminin müziklerini yapan ilk besteci oldu ve William’ın efsanevi müziğinin neden yeniden kullanılmadığını anlayamıyorum. anladım haydut bir kendi kimliğini oluşturmaya çalışıyordu – aynı zamanda filmden vazgeçen ilk Star Wars filmi olmasının sebeplerinden biri. ünlü açılış taraması. Ama zaten arka katalogdan çok daha fazlasını geri dönüştürüyorken, neden herkesin en sevdiği film müziğini de eklemiyorsunuz?
Sonunda, Rogue One — Bu kusursuz şaheser dışında neredeyse tüm Star Wars gibi, İmparatorluk Geri Dönüyor — karışık bir çantadır. Senaryo gerçekten de zaman zaman “hackish” hissediyor. Ama nihayetinde film, muhteşem görsel hayal gücünün gücüne ve Gilroy’un dahil ettiği cesur karakter anlarına dayanıyor. Umarım, bu gibi anlar yaklaşmakta olan Andoro özel bir şeye dönüştürdü ve muhtemelen önceki filminin bazen başarısız olduğu yerlerde başarılı oldu.