Apple en başından beri bilgisayar işinin içinde. Yıllar boyunca, şirketin 1976’daki ilk ürünü Apple I’e kadar giden bazı mutlak klasikler oldu.
Yine de, Apple’ın bilgisayarları gerçekten ayaklarını Macintosh serisiyle buldu. O kadar başarılı oldular ki, bugünlerde en iyi Mac’ler kalite, dayanıklılık ve performans ile eş anlamlıdır. Ancak bu kadar hikayeli bir geçmişe sahip olsa bile, yol boyunca birkaç önemli dönüm noktası seçmek mümkündür. Bunlar, Apple’ı yeni zirvelere taşımaya yardımcı olan tarihteki en iyi Mac’lerin listesi olan en büyük hitler.
Macintosh 128K (1984)
Macintosh 128K için Super Bowl reklamını hatırlıyor musunuz? Birini biliyorsun. “1984” olarak adlandırılan ve Ridley Scott tarafından yönetilen filmde genç bir atlet, ekrandaki bir Big Brother’ı parçalayarak, tutsak seyirci ordularını esaretten ve itaatten kurtarıyor. Bu reklam, Apple’ın Macintosh 128K’sı içindi ve yeni bir bilgisayar çağının habercisiydi.
Bu arzu yersiz değildi. Reklamın kendisi gibi, Macintosh 128K bir dönüm noktasıydı. Sadece bugün Apple’ın bilgisayarları için kullanılan Macintosh adını doğurmakla kalmadı, aynı zamanda bir bilgisayarın ne olabileceğine dair algıyı da tamamen değiştirdi.
Küçük ve hafif olan Macintosh 128K gerçek bir ev bilgisayarıydı, herkesin ön odasında kendine yer bulabilecek bir şeydi. Geçmişteki bilgisayarlardan çekinmiş olabilecek insanlar için giriş engellerini azaltarak da uygun fiyatlıydı.
Ve bugün kabul ettiğimiz bir dizi özelliği yaydı. Bilgisayar faresini popülerleştiren ilk bilgisayardı, on yıl önce hayal edilen ama asla ana akıma girmemiş olan bir şeydi. İşletim sistemi, rakiplerin taklit etmeye çalıştığı pencereler ve masaüstü metaforları ile kullanımı kolay grafik kullanıcı arayüzünü standartlaştırdı. Ve ürünleri piyasada neredeyse tekel olan IBM’e bir alternatif olduğunu gösterdi.
iMac G3 (1998)
Steve Jobs 1997’de Apple’a döndüğünde şirket tam bir karmaşa içindeydi. Başarısız bir ürün stratejisi, yıllarca süren kötü yönetim ve ezici satışlar, Apple’ı iflasın eşiğine getirmek için bir araya geldi. Ancak sadece bir yıl sonra Apple, yalnızca şirketi kurtarmakla kalmayıp aynı zamanda tüm endüstride devrim yaratacak bir bilgisayar piyasaya sürecekti.
iMac’e giren her şey, daha önce yapılanlardan farklı olduğunu gösterdi. O zamanlar hakim olan bej kutulardan radikal bir şekilde ayrılan renk patlamaları halinde geldi. Kasası yarı saydamdı, böylece içini görebiliyordunuz, bu da bilgisayarların nasıl çalıştığının gizemini çözmeye yardımcı oluyordu. Ve bir taşıma sapına sahipti, çünkü Apple sizden sık sık hareket ettirmenizi beklediği için değil, birçok insanın bilgisayar korkusunu yenmesine yardımcı olmak ve onları ona dokunmaya teşvik etmek içindi.
Hepsi kasıtlıydı ve bilgisayarı ulaşılabilir, arkadaş canlısı ve hatta eğlenceli hale getirmeye yönelikti. Yazılımın kullanılması bir kabus olsaydı bu asla işe yaramazdı, ancak Apple burada da başarılı oldu. Kendisinden önceki Macintosh 128K gibi, iMac’in de kullanımı kolaydı.
Ama sadece bir oyuncak değildi – aynı zamanda hızlıydı, masum tavrı göz önüne alındığında beklediğinizden çok daha fazla. Ve belki de en önemlisi, insanların internete bağlanmasını kolaylaştırdı. Belki de internet çağının ilk mega hit bilgisayarıydı, ardından gelen her şeyin yolunu açtı ve kesinlikle Jony Ive’nin en büyük başarılarından biriydi.
iMac G4 (2002)
iMac G3, Apple’ın bilgisayar korkusu faktörünü ortadan kaldırmasına yardımcı olduysa, devamı olan iMac G4, şirketi havalının kralı olarak kurdu. Şık beyaz ve gümüş için parlak renkleri bir kenara bırakan iMac G4, iPod tarafından oluşturulan ve gelecek yıllarda Apple tarafından kullanılan tasarım dilini benimsedi.
Kökeni bir ilham anı sayesinde geldi. iMac G3’ün başarısından sonra Steve Jobs ve Jony Ive bir halef bulmakta zorlanıyordu. Jobs’un bahçesinde bir gezinti sırasında, aydınlanma geldi. Steve’in karısı Laurene Powell Jobs bolca ayçiçeği ekmişti. Onları gördüm ve heyecanla çizim yapmaya başladım: Hareketli bir kola bağlı bir monitörle, bir sonraki iMac o kadar akıcı olacak ki, tıpkı bir ayçiçeği gibi güneşe ulaşabilecekti.
CRT ekranlı iMac G3’ün aksine, G4, Mac serisine düz LCD paneller ekleyerek bir Apple bilgisayarının ne kadar ince ve hafif olabileceğini yeniden tanımladı. LCD paneli önemli bir satış noktasıydı, ancak ergonomi söz konusu olduğunda da mükemmeldi. Dirsekli monitör kolu sadece güzel değildi, aynı zamanda onu kullanan kişi için rahat bir konuma kolayca manipüle edilebilirdi. Ve tabanda gizlenen tüm bileşenlerle, “bilgisayar nerede?” Diye şaşkın tepkilere yol açtı. şaşkın seyircilerden
Steve Jobs, iMac G4’ün “gelecek on yıl sürecek bir güzelliğe ve zarafete sahip olduğunu” açıkladı. Ne yazık ki, aslında durdurulmadan önce sadece iki yıl sürdü. Ancak mirası, Apple’ın çarpıcı tasarımı mükemmel pratiklik ve mükemmel yazılımla nasıl birleştireceğini bildiğinin kanıtı olarak yaşadı.
Birinci nesil Intel Mac Pro (2006)
Apple, 2019’da Mac Pro’yu yeniden piyasaya sürdüğünde, “peynir rendesi” ön panel tasarımı sayesinde anında 2006 Mac Pro ile karşılaştırmalar yaptı. Ancak bu olağandışı görünümün yanı sıra, ilk Mac Pro’yu özel yapan başka ne vardı? Görünüşe göre, oldukça fazla.
Bir yıl önce Steve Jobs, Apple’ın yakında PowerPC işlemcilerinden Intel yongalarına geçeceğine söz vermişti. Bu, performansta büyük bir artış vaat ediyordu ve hiçbir yerde Mac Pro’dan daha net değildi. 3.0GHz işaretini vuran ilk Mac’ti, Jobs’un kabul ettiği bir şey, eski PowerPC mimarisinde mümkün değildi.
Dahası, Apple her Mac Pro’yu bir değil iki Intel Xeon işlemciyle yükleyerek amacına ulaştı. Çipler 64 bitti ve makinelerin watt başına performansını artırdı. Aslında Apple, önceki Power Mac G5’in iki katı performans sunduklarını iddia etti.
Tüm bu güç, dışarıdan olduğu kadar içeride de çarpıcı olan bir şasiye yerleştirildi. Bir kez açıldığında, dağınık kablolar ve karmaşık vidalar yoktu. Her şey düzgün bir şekilde bölümlere ayrılmıştı ve sürücüler basitçe yerine oturuyordu. Apple’ın tasarımın sadece bir şeyin nasıl göründüğüyle değil, nasıl çalıştığıyla da ilgili olduğunu anladığını gösterdi – Steve Jobs’un iMac G3 günlerinden beri vaaz ettiği bir şey.
Birinci nesil MacBook Pro (2006)
2006 Mac Pro, Intel yongalarına erken geçişte Apple’ın en güçlü bilgisayarıyken, ilk değildi. Bu onur 2006 MacBook Pro’ya gidiyor. Ve o kadar ileri bir adımdı ki, gerçekten “Pro” lakabını kazandı.
Kendisinden önceki PowerBook G4 ile karşılaştırıldığında MacBook Pro, bir Mac’teki ilk çift çekirdekli işlemci olan Intel Core Duo sayesinde dört kata kadar daha fazla performans sundu. Bunu daha ince, daha hafif bir alüminyum kasaya sahipken yaptı ve ekranı PowerBook’tan üçte iki daha parlaktı ve bugüne kadar devam eden parlak parlak MacBook Pro ekranları için bir trend başlattı.
Aynı zamanda, son yıllarda hoş bir geri dönüş yapan sevgili MagSafe’i tanıtan ilk Mac’ti. Ve ekranın en üstünde, PowerBook G4’ün tamamen yoksun olduğu ilk yerleşik iSight web kamerası vardı.
Intel işlemcilere geçiş, Apple’ın Mac’leri için performansta muazzam bir sıçrama ile sonuçlandı ve bunun en belirgin olduğu yerlerden biri de ilk MacBook Pro oldu. O kadar önemliydi ki, bunca yıl sonra hala bizimle olan bir isim değişikliğine yol açtı.
Birinci nesil MacBook Air (2008)
Steve Jobs’un açılış konuşmasının ustası olduğunu hepimiz biliyoruz, ancak 2008’de ilk nesil MacBook Air’in ikonik tanıtımında olduğu kadar hiçbir yerde bu kadar belirgin değildi. Cihazın ne kadar ince ve hafif olduğunu açıkladıktan sonra Jobs, Seyircilerin tezahüratları ve inanamamaları için bir yan sehpa ve manila zarfından bir MacBook Air çıkardı.
Ama bu sadece bir yaygara değildi. MacBook Air daha önce gördüğümüz hiçbir şeye benzemiyordu. Jobs, Apple’ın birkaç şey yapmak için yola çıktığını açıkladı: Rakiplerinden daha ince, ancak daha güçlü, daha iyi bir ekrana ve daha iyi bir klavyeye sahip bir dizüstü bilgisayar yapın. Ve oğlum, MacBook Air bunu başardı mı?
MacBook Air, en kalın noktasında, dünyanın önceki en ince dizüstü bilgisayarının en ince noktasından daha inceydi – Apple’ın mühendislik başarısı işte bu kadar inanılmazdı. Rakip cihazlardan farklı olarak daha büyük 13 inç ekran ve tam boyutlu klavye ile geldi. Ve rekabeti yok eden tam güçlü bir işlemciye sahipti.
O kadar emsalsizdi ki, Jobs’un izleyicilerinden birkaç kez şaşkına dönmüş nefesler aldı. Başarısı, diğer şirketlerin yapmak zorunda kaldığı tavizler olmadan ultra ince bir dizüstü bilgisayar inşa etmenin mümkün olduğunu göstermesiydi.
M1 MacBook Pro (2020)
Intel işlemcilere geçiş 2006’da çok büyük kazanımlar getirmiş olabilir, ancak yaklaşık 15 yıl sonra Intel’in çipleri Apple’ın Mac’lerine bir yardımdan çok engel olmaya başladı. Apple’ın ince beklentileri için çok sıcak koştular ve neredeyse yeterince hızlı koşmadılar. Bir şeylerin değişmesi gerekiyordu.
Bu, Apple’ın kendi çiplerine tam bir geçişti ve Mac serisini tamamen canlandırdı. Mac’ler artık aşırı pahalı, düşük performans gösterenler gibi görünmüyordu – eğer bir şey varsa, Apple silikonunun gücü ve verimliliği ile mutlak pazarlıklardı. M1 MacBook Air bunun harika bir örneğiydi ve yine de burada listeyi oluşturan MacBook Pro 14 inç ve 16 inç.
Ne de olsa Apple’ın MacBook Air gibi ultra ince bir dizüstü bilgisayarın özelliklerini taklit edemeyeceğinden kimsenin şüphesi yoktu. Ancak yüksek voltajlı bir CPU ve ayrık grafik kartının performansını değiştirmek için mi? Şimdi bu, çoğumuzun şüphe duyduğu bir meydan okumaydı.
Ve yine de, Apple tamamen çıkardı. Yeniden tasarlanan kasa, MagSafe ve ekstra bağlantı noktaları gibi sevilen özellikleri geri getirirken, M1 Pro ve M1 Max’in performansı, bu sınıftaki bir dizüstü bilgisayarda daha önce kimsenin görmediği şeyleri yapıyordu.
Ancak daha da şaşırtıcı olan şey, MacBook Pro’nun bunu pil ömrünü ciddi şekilde artırırken başarmasıydı ki bu, rakiplerinin etrafında dönmeye devam ediyor. Hiç değilse, bu MacBook Pro’lar Apple’ın kendi silikonuna geçişinin uzun vadede meyvesini vereceğinin kanıtıydı ve birçok yönden daha yeni başladı.