2013’te Gabriela Cowperthwaite son belgesel özelliğini yayınladı, kara balık, Orcas’ın esareti hakkında, özellikle SeaWorld’de. Film, tema parkının katılımını ve gelirini doğrudan etkiledi. Sonunda, SeaWorld ve eski CEO’su James Atchison, federal bir anlaşmaya varmak için 5 milyon dolardan fazla ödeyin belgeselin olumsuz etkisini örtbas etmekle suçladı.
Neredeyse on yıl sonra, 2017’deki gibi özelliklerle anlatıya girdikten sonra Megan Yaprak ve 2019’lar Bizim arkadaşımız, Cowperthwaite ile kurgu olmayana geri döndü kapmak, ilk çıkışını hangi tarihte yaptı Toronto Uluslararası Film Festivali. WME aracılığıyla satışa sunulan oyun, küresel toprak ve su haklarının arkasındaki jeopolitik güçlere ve dünyanın son ekilebilir arazisi için yarışa bir göz atıyor. İçin kapmakyapımcılar The Center for Investigative Reporting ile birlikte çalışarak, Vladimir Putin’den Blackwater kurucusu Erik Prince’e kadar herkesi Rusya’dan Zambiya’ya kadar yöneten küresel gıda ticaretinin arkasındaki para ve hükümetler için yıllarını harcadılar.
“Yapabileceğiniz tek bir şey vardı ve o da SeaWorld’e gitmemek olurdu. Bir şey yapmayarak dünyayı değiştirmek gibi olabilirsin. Bu, aktivist olmanın kolay bir yoluydu,” diyor Cowperthwaite, izleyicilerin izleyebileceği doğrudan eylem hakkında kara balık. Geniş konu başlığı ile kapmakmetrikler biraz farklıdır.
Festival öncesinde Cowperthwaite ile konuştu. THR hakkında kapmak.
Araştırmacı Raporlama Merkezi’ne nasıl dahil oldunuz?
2016 civarında, Araştırmacı Raporlama Merkezi ile konuşmak için getirildim. [Investigative reporter] Nate Halverson o noktada bazı raporlar biriktirmişti. Henüz tam montajı yapmamıştı, ama burada bir belgesel var mı diye görmek için beni getirdiler. O zamanlar çok ama çok büyük olduğunu hatırlıyorum. Nate ile birlikte hikayeyi çözdükçe, ‘Dur bir saniye, bu bir kapışma’ dedim. Bu sadece ortaya çıkan varoluşsal bir hikaye değil. Bu aslında insan ajansı gibidir.
Çektiğiniz şeyin tam bir belgesel olabileceğini ne zaman anladınız?
Bana göre, muhtemelen, diyelim ki, azalan kaynaklar ve final için bir kapma arasındaki kesişme noktasıydı. [farmable] gezegende kalan topraklar, silahlar ve çatışmalar. Bu, onu aniden bu jeopolitik manzaraya soktu ve neredeyse dünyanın nasıl çalıştığına dair bu hikayeye dönüştü – sadece domateslerinizi nereden aldığınızla ilgili değil. Gerçekten yüksek bahisli bir gerilim filmi gibi hissettiren bir şeye dönüştü.
Bu hikayenin ana konusunun – dünyadaki son tarım yapılabilir arazinin toplulaştırılmasının – anlatılmasının birçok yolu vardı. Bunu neden Nate’in soruşturmasının çerçeveleme aracıyla yaptınız?
Bu hikayeyi anlatmanın milyonlarca yolu vardı. Benim için en ilginç yol, gerçek zamanlı olarak araştırmacı gazeteciliği deneyimlemekti. Bütün bu hikaye tüm zaman boyunca oldu. Nate ve muhabir ekibi her gün bir şeyler keşfediyorlardı. Yıllarca süren araştırmalar, haftalar, haftalar ve haftalarca hiçbir şey yoktu ve sonra ortaya çıkacak bir şey olacaktı. Araştırmacı muhabir olmayan ama o dünyayı seven biri için, bana bir gerilim filmi gibi hissettiren şey buydu. Bir özet olarak benim için ilginç olan şey, araştırmacı gazeteciliğin kuşatma altında olduğu fikri ve bunun “Bak, iyi bir hikaye yıllar alır” gibi olması. Bu tür doğru hikaye anlatımı uzun zaman alır. Pahalı. Dava açabilirsiniz. Müstehcenlik veya ünlülerle ilgili değil. Bütün bunlar, onu savaşta bir endüstri gibi hissettiren bir şey yapıyor. Bu insanları biraz hırsla silahlandırdığınızda, neleri ortaya çıkarabileceklerine bir bakın.
Doktorda Nate, güvenliğiyle ilgili endişelerinden bahsediyor. Bunu gerçek zamanlı olarak çekiyordun, hiç kendi güvenliğinden endişe duydun mu?
Hepimiz çok endişeliydik. Hepimiz tüm bilgisayarlarımızda, tüm telefonlarımızda kapsamlı teşhisler yaptık. Bir noktada bize bir odaya alındık ve filmdeki bazı şeyler hakkında asla konuşmamamız gerektiği ve gözetleme nedeniyle pencerelerin olduğu odalarda film hakkında konuşmamamız gerektiği söylendi. Adrenalleriniz yıllarca belli bir seviyede pompalanıyor ve bence ekipteki herkes bunu deneyimledi. Biz Kimiz? [I’m] Los Angeles’ta çocuklarımı okula götüren bir anne. Tüm bu şeylere karşı savaşma ya da kendimi savunma yeteneğim yok.
Daha önce kariyerinizde böyle hissettiniz mi?
SeaWorld tarafından dava edilmekten korktum. Orada sıkı bir belgeselimiz olduğunu biliyordum, vermelerinin onlar için çok kötü olacağını biliyordum. kara balık çok daha fazla dikkat. En yakını bu olurdu, ama ben daha çok dava edilme konusunda endişeliydim. Bu farklı. Birçok güçlü insanın açığa çıkarmak istemediği şeyleri ifşa ediyoruz. Bir sürü savaş seçiyoruz ve kara balık birini seçtik. Burada adını siz koyun biz göreve alalım. Bu asla en sakinleştirici duygu değil. Uluslar petrol için savaşa girdiler ve şimdi yemek ve sudan bahsediyoruz. Gezegendeki her insan, her tür, bu oyunda bir cilde sahip. Bizden büyük hissetmemesi mümkün değil.
Siz ve ekip Zambiya’daki havaalanında gözaltına alındınız ve bunu ekranda gösteriyorsunuz. Neden bunun hikayenin bir parçası olmasını istedin?
Elimizden gelen her şeyi çeken iPhone’larımızla oradaydık. Etiyopya Havayolları’ndan, eyaletlerde, uçuşlarına binmemize izin verilmediğini söyleyen telefonlar alıyorduk. Özel bir şirket sizi arıyor ve “Bu emri kimin verdiğini bilmiyoruz ama daha yukarıdan geliyor ve uçağa binmenize izin verilmiyor” diyor. Sonunda başka bir uçuşa geçtik. Ama biz “Bir şey mi oldu?” gibiydik. Bu yüzden havaalanını filme aldık. O sahne çok araştırmacı gazetecilik 101: Kalenin kapısına gidiyorsun ve seni içeri almıyorlar. Bana göre, aynı zamanda anlatacağımız şeyin onların örtülmesini istemedikleri bir şey olduğu gerçeğini de anlatıyordu. Yapmaya çalıştığımız şey bizi içeri bile almayacak kadar kışkırtıcı olacaksa, muhtemelen doğru yoldayız demektir. “Bunu filme almanıza izin verilmiyor, lütfen bu yerlere sürmeyin” sorusu bile değildi. Şuydu: “Havaalanından bile çıkamıyorsun.”
Bu kadar geniş bir konu için, film iki saatin altında seyrediyor. Filmi belirli bir uzunlukta tutmak özellikle farkında olduğunuz bir şey miydi?
Evet. Film ancak izleyenler kadar iyidir. Onlara bir külçe bilgi veriyor ve asla pes etmiyor, böylece zamanlarına saygı duyuyorum. Bana göre bu, hikayeyi anlatmanın en iyi yoluydu, onu anlatmanın en etkili yolu. Kolda bir atış gibi hissetmesi gerekiyordu.
Bunu hiç bir belgesel olarak düşündünüz mü?
Kesinlikle. Bacakları olduğu kesin. Jeopolitik olarak delicesine önemli olan Etiyopya Mısır’daki Büyük Etiyopya Rönesans Barajı hakkında bir bölümümüz vardı. İnsanların bunu kaldırmayacağı konusunda gergindim.
Çıkış yaptığından beri kara balık, belge alanında çok şey değişti. Hollywood, özellikle flamalar, kurgusal olmayan alana gerçekten itti. yaparken herhangi bir değişiklik fark ettiniz mi? kapmak?
TIFF’e açık kollarla geliyoruz, bu yüzden iştahlar ve farklılıklar konusunda henüz emin değilim. Ama söyleyeceğim karabalık, Sundance’te onunla çıktığımızda, küçük bir ihale savaşı vardı. satarken kara balık, tipik olarak hayvan belgesellerinin o kadar da iyi yapmadığını söyleyen insanlar vardı. Bu çok komik çünkü [there has been films] beğenmek Ahtapot Öğretmenim, En Büyük Küçük Çiftlik, Koy. Yani sadece bildiklerini biliyorlar. Ne olursa olsun riskten kaçınacaklar. Şimdi, iştahın ne olacağını veya insanların ne aradığını bilmiyorum. Bir süre orada dinsel kültlerle, soğuk vaka cinayetleriyle ve bir ünlüyle ilgili herhangi bir şeyle ilgisi olan filmlere gerçekten ilgi duyulduğunu duydum. Pekala, bu hiçbiri değil. (güler.) Ama kim bilir?
Filmi izleyen izleyiciler için beklentileriniz nelerdir? belgesel?
Farklı tüketmemiz gerektiğini görmelerini umuyorum. Farklı bir şekilde çiftçilik yapmalıyız. Hükümetleri ve şirketleri sorumlu tutmalıyız. Tabii ki, insanların büyük resmi görmelerini istiyorum, bunun gerçekten bir David ve Goliath hikayesi olduğunu anlayın. Bunun, gezegendeki en güçlü insanların altımızdan gelen havalanabilir toprakları ele geçirmesiyle ilgisi var. Büyük bir sistematik değişiklik olmasını ister miydim? Tabii ki. Ama dürüst olmak gerekirse, gününüzü nasıl geçireceğiniz konusunda birkaç farklı karar verirseniz, o zaman bu iyi bir şeydir. Bu film biraz iş yapmış olacak. Duyduğuma göre insanlar dünyanın nasıl çalıştığını biraz daha anlıyor. Bunun hayatı nasıl yaşadığını nasıl bilgilendireceğini asla bilemezsin. Ama, umarım, sadece iyi olabilir.
Röportaj, uzunluk ve netlik için düzenlendi.