Ben hala Airbnb’yi seven biriyim. Kısa bir süre önce, üç yıl aradan sonra ilk tatilime başladım – iki haftalık bir Avrupa turu – ve dört destinasyondan üçü için Airbnbs rezervasyonu yaptım. Şüpheli ev sahipleriyle şaibeli dairelerde pek çekici olmayan konaklamalarıyla ilgili korku hikayesi sıkıntısı çekmeyen birçok insanın aksine, Airbnb’yi kullandığım yıllarda çoğunlukla olumlu deneyimler yaşadım. Yine de, hizmetle birlikte gelen korkuyu anlıyorum. İlk Airbnb rezervasyonlarımdan birini asla unutmayacağım, kız kardeşim ve ben gece boyunca sürekli izlendiğimizi hissettiğimiz İtalya’nın Floransa kentinde bir apartman dairesiydi. Sanki biri varmış gibi ya da daha rahatsız edici bir şekilde, sbir şey bizi gözetliyor, gölgelerden gizleniyor, bizi rahatsız ediyor. Davetsiz.
Bir zamanlar çığır açan şirket artık gücünün zirvesinde değil, ancak Airbnb modern tatil ortamında çok fazla varlığını sürdürüyor. Belirli bir yerde gerçek bir yerel deneyim yaşamak isteyen gezginler için ilk seçenek olmayabilir, ancak yine de bütçesi kısıtlı veya daha gerçekçi bir tatil deneyimi yaşamak isteyenler için sağlam bir seçenek. Bununla birlikte, Airbnb, çok azının görmeyi beklediği bir yerde son zamanlarda bir artış yaşadı: korku türü.
Korku modern sinemada gelişiyor. Belki de şimdi her zamankinden daha fazla, saygıdeğer tür sınırlarını zorluyor, onu ilk anlayışının ötesine geçmeye iten yeni temalar keşfediyor. Korku sürekli değişiyor, insan merakı tarafından yönlendirilen bir tür. Yönetmenler ve yazarlar için uzun zamandır insan ruhunun derinliklerini incelemenin bir yolu olmuştur ve bizi keşfedeceklerimizden korktuğumuz için görmezden gelmeyi tercih ettiğimiz şeytanlarla yüzleşmeye zorlamıştır. Diğer türlerin kucaklamak şöyle dursun, keşfetmeye direneceği sosyal eğilimlerin erken bir uyarlayıcısı olacağı da mantıklı. Son on yılda korku filmleri, teknolojinin hızlanan yükselişinden ona artan bağımlılığımıza kadar her şeyi inceledi. En ilginç olanı, korku, birbirimizle nasıl ilişki kurduğumuz ve giderek daha telaşlı bir dünyada farklı şeyler deneyimlediğimiz hakkında yorum yapmayı üstlendi. Böylece Airbnb korku filminin yükselişi gerçekleşti.
Onların yeri, onların kuralları
Bir Airbnb korku filminin çekiciliğini ilk bakışta anlamak kolaydır. Bir yabancının evinde yaşıyorsun, isteyerek kendini başka birinin ortamına koyuyorsun. Oteller zaten korku ortamları için ana kaynaktı – filmler gibi Parlama ve 1408 (ikisi de bir şeyler peşinde olan Stephen King’in öykülerinin uyarlamalarıydı) otel işletmeciliğinin korku türü için ne kadar uygun olduğunu kanıtladı. Ancak Airbnb bahsi yükseltiyor ve tansiyonu yükseltiyor. Airbnb, diğer ziyaretçiler arasında olduğunuz ve böylece sahte bir aidiyet duygusu yarattığınız bir otelden farklı olarak sizi onlardan uzaklaştırır ve yerel ortama atar. Airbnb’de kalırken sudan çıkmış nihai balık sizsiniz.
Geriye dönüp bakıldığında, şirketin 2010’ların başında öne çıktığı düşünülürse, korku türünün Airbnb’yi benimsemesinin bu kadar uzun sürmesi şaşırtıcı. Airbnb’de kalmak sizi kendi yıldızınızın yıldızı yapabilir Rosemary’nin Bebeği. Bazıları için bu bir meydan okuma gibi gelebilir; başkalarına, nihai kabus gibi görünebilir. Ancak, en iyi korku filmleri gibi, zorlayıcı ve nihayetinde karşı konulmaz bir önermedir.
Bir yabancının mülküne girmek, onların bölgesinde olduğunuz anlamına gelir. Bu, şüpheli kuralları, ayrıntılı ve özel kodları, yasak alanları ve şüpheli güvenlik önlemlerini içerebilir. Otellerin kameraları vardır, ancak olabilecekleri yerlerin sınırları vardır; ancak bir Airbnb’nin sahibinin veya hatta önceki misafirlerinin başka kuralları olabilir. 2020 filmi Kiralık Bu öncül ile oyuncaklar, misafirler ve diğerleri arasında çatışma yaratmak için sürpriz güvenlik kameraları kullanıyor. Ortak Airbnb algımızdan yararlanarak, Kiralık izleyicilerin gerçek düşmanın kim olduğuna dair beklentilerini alt üst eder.
Airbnb dehşeti, türün izleyicilerine uzun zamandır sorduğu bir soruyu gündeme getiriyor: Neden isteyerek kendinizi potansiyel bir tehlike konumuna sokuyorsunuz? Gerçek hayatta bu pansiyonları turistler için uygun bir seçenek haline getiren güvenlik önlemleri var, ancak korku türünde bu sınırlar ortadan kalkıyor ve kahramanın kendi ölümünü getirdiği bir kabusun yolunu açıyor. Airbnb korku türü, bir kiralamanın tehlikelerini abartarak çok önemli bir soruyu gündeme getiriyor: Başka birinin evindeyken kaç tane kırmızı bayrak kabul etmeye hazırız? Cevap, şaşırtıcı bir şekilde, çoktur.
cehennemden gelen ev sahibi
Bir Airbnb’nin başarısı için harika bir ev sahibi çok önemlidir. Az sayıda veya olumsuz yorum alan bir yer kiralamak istemeyebilirsiniz; Potansiyel bir konaklamanın yanında “Süper Ev Sahibi” kartını görmek güven seviyelerini artırır. Yine de bu gizemli figür, en azından korku filmlerinde en büyük düşman olabilir. Ev sahibinden başka kim daha fazla güce sahip? İlk erişimden güvenlik kodlarına kadar her şeyi kontrol ederler; kuralları koyarlar ve sınırlarını ya da eksikliklerini koyarlar. Korku terimleriyle, ev sahibi öcü de olabilir.
2019’ları al Mükemmel Bir Ev Sahibi, izole bir kabin kiralayan ve mekanın sahibiyle, şüpheli ve potansiyel olarak hain niyetleri olan bir vücut geliştiricisi ile dolanan bir grup arkadaş hakkında. 2021 filmi Süper Ev Sahibi dört yıldızlı bir inceleme için her şeyi yapmaya istekli hevesli bir kadından kiralama yapan iki YouTuber’ı takip ediyor. Her iki film de sunucunun mecazını güvenilmez bir figür olarak kullanıyor. Olumsuz niteliklerini artırarak Airbnb korku alt türüne özgü bir düşman yaratırlar.
Ev sahibi, Norman Bates gibi saplantılı bir psikopattan Yapboz benzeri bir oyun ustasına kadar her şey olabilir. Mesele, senaryoyu çevirmeleri ve terörleri sağlamaları. Şüphelenmeyen gençleri dehşete düşüren sıradan bir katilin aksine, ev sahibi ortamın gerçek sahibi olarak durumu kontrol ediyor. Bükülmüş bir versiyonu gibi Evde yalnızKevin McCallister, kötü ev sahibi, savunmasız avı takip eden nihai avcıdır. Önerme kendini yazıyor ve yakın gelecekte merkezinde kötü ev sahipleri olan daha fazla korku filminin çıkması şaşırtıcı olmaz. Kötü ev sahibi sayısız fırsat için kapıyı açar ve korku türü deneysel değilse bile hiçbir şey değildir.
içindeki sırlar
Bir Airbnb’nin belki de en korkutucu yanı, çevreye aşinalık eksikliğidir. Bir otel odası tam da budur: bir oda. Bir mini mutfağı veya oturma alanı olabilir, ancak yine de biraz sınırlı, keşfetme seçeneklerini kısıtlıyor. Öte yandan, bir Airbnb kiralama, özellikle apartman veya kabin gibi büyük mülklerden bahsederken, kendi sırlarıyla birlikte gelir.
barbar2022’nin en iyi korku filmlerinden biri olan , bu korkuyu anlar ve lehinde kullanır. Sadece modern korkudaki en gerçekten rahatsız edici kötü adamlardan birine sahip olmakla kalmıyor, aynı zamanda ortamını ve benzersiz özelliklerini de sonuna kadar kullanıyor. barbar bilmediğimizden korktuğumuzu biliyor ve altında yatandan daha korkunç ne var? Aynı şekilde 2020 Gitmeliydin Yerküredeki cehennem hakkında eski moda bir hikaye anlatmak için ortamını – izole bir kiralık ev – kullanır. Evlerdeki küfürler, korku filmleri için favori bir anlatıdır, ancak Airbnb evinin ekstra bir rahatsızlık katmanı vardır; burası senin evin değil ve asla senin evin olmayacak. Seni o duvarların içinde kalmaya zorlayan senden başka hiçbir şey yok. Bir bakıma Airbnb dehşetinin gerçek düşmanı olabilirsiniz.
Evlerin her halının altında ve her duvarın arkasında gizlenen tarihleri ve sırları vardır. Ama kim hepsini bilmek ister? Korku türü bize bir şey öğrettiyse, o da göze çarpan bir sesin duyulduğu karanlık odaya bakmanın iyi bir şey olmadığıdır. Airbnbs söz konusu olduğunda ne kadar az şey bilirsek o kadar iyi. “Oraya girme” sözleri hiç bu kadar doğru olmamıştı.
Yeni bir tür kabus
Airbnb’nin modası geçtiği için şunu merak etmeliyiz: Airbnb korku filmi daha düzgün yaşamaya başlamadan ölüyor mu? Dır-dir barbar bir alt türün hiçbir zaman tam anlamıyla yükselmeyen son hurması mı? olası olmayan. Korkunun, yerleri kendilerine ait olduğunu iddia ederek alakalı tutmanın bir yolu vardır; moteller büyük ölçüde kullanım dışı kaldı, ancak yine de yol filmleri ve otostopçu kabusları için popüler bir ortam olmaya devam ediyor. Sororities, 20. yüzyılın ikinci yarısında olduğu kadar alakalı değil, yine de, bir sorority’de geçen bir slasher filmi yarın çıksa, buna inanmakta sorun yaşamazdık.
Ayrıca, Airbnb önümüzdeki on yıl içinde ortadan kaybolsa bile, 2010’ların deneysel ve erken benimseyen havasını özetleyen, belirli bir zaman ve yerin simgesi olarak kalacaktır. Hollywood, özellikle korku söz konusu olduğunda, ilham almak için geçmişe bakmayı sever. 2010’ların Kabusvari Airbnb’leri, 70’lerin kırsal çiftlik evlerini korkunun yeni gidilecek yeri olarak değiştirebilir.
Yine de, Airbnb korku filminin kalıcı olma ihtimali var. Eşsiz ve çekici, kendi sınırları içinde çok çeşitli hikayelerin anlatılmasına izin veriyor. Kiralık evler, özellikle izole edilmiş olanlar, önceki ev sahiplerinden ve misafirlerden önemli miktarda bagaj taşır ve onları bir terör hareketi için ideal yerler haline getiren kaotik ve potansiyel olarak ölümcül bir deneyimler kolajı yaratır. Korku türü, bilinmeyene olan korkumuzla, keşfedilmemiş bölgenin tehlikeleriyle yaşar ve ölür; bir yabancının evinden daha gizemli ne olabilir? Başka birinin alanına girmekte hastalıklı bir çekicilik, bizi çevremiz hakkında daha fazla bilgi sahibi olmaya iten suçlu bir merak duygusu var. Ama merak kediyi öldürdü ve korku türü bunu kanıtlıyor.
Airbnb filmini öldürecek bir şey varsa, o sinemanın kendi çıkarıdır. Ama 2022’deyiz ve otellerle ilgili korku hikayeleri Hitchcock’un yaptığı zamanki kadar popüler olmaya devam ediyor. psikopat; bu anlatılar bugüne kadar hayatta kaldıysa, Airbnb dehşeti de yaşayabilir. Gelelim kimsenin görmediği, yükselen korku alt türüne. Airbnbs, ortak kabuslarımızın yeri olarak perili malikaneler, eski oteller, hayalet kasabalar ve harap malikanelerin yanında uzun süre hüküm sürsün ve başarılı olsun.