NASA’nın Orion uzay aracıyla birlikte Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roketi, 31 Ağustos 2022 Çarşamba günü NASA’nın Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nde fırlatma hazırlıkları devam ederken, Launch Pad 39B’de bir mobil fırlatıcının üzerinde gün doğumu sırasında görülüyor. NASA’nın Artemis I uçuş testi, ajansın derin uzay araştırma sistemlerinin ilk entegre testidir: Orion uzay aracı, SLS roketi ve destekleyici yer sistemleri. Kredi: NASA/Bill Ingalls
Dünkü Artemis’i temizledikten sonra, mühendisler hızlı bir bağlantı kesmede hidrojen sızıntısının üstesinden gelemediğinde, sıvı hidrojen arasındaki bir arayüz olan girişimi başlattım. yakıt besleme hattı ve Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roket, NASA misyon yöneticileri bir araya geldi ve Eylül ayı başlarında ek fırlatma girişimlerinden vazgeçeceklerine karar verdi.
Önümüzdeki birkaç gün içinde ekipler, Launch Pad 39B’de sızıntı alanına erişim sağlayacak. Buna paralel olarak, ekipler ayrıca, contanın kriyojenik koşullar altında test edilebileceği pedde veya Araç Montaj Binası (VAB) içinde bir contayı değiştirmek için çalışma yapılıp yapılmayacağına dair bir karar bildirecek ek veriler sağlamak için bir program değerlendirmesi yapacaktır. ).
NASA’nın Orion uzay aracıyla birlikte Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roketi, 31 Ağustos 2022 Çarşamba günü, fırlatma hazırlıkları sürerken Launch Pad 39B’de bir mobil fırlatıcının üzerinde gün doğumu sırasında görülüyor. Kredi: NASA/Bill Ingalls
NASA’nın, Doğu Menzilinin şu anda 25 gün olarak belirlenmiş olan uçuş sonlandırma sistemi sertifikasyonu gereksinimini karşılamak için sistemin pillerini sıfırlamak için bir sonraki fırlatma girişiminden önce roketi ve uzay aracını VAB’ye geri döndürmesi gerekecek. Kamu güvenliğini korumak için tüm roketlerde uçuş sonlandırma sistemi gereklidir.
Dünkü fırlatma girişimi sırasında mühendisler, SLS roketinden sıvı hidrojeni doldurmak ve boşaltmak için kullanılan 8 inçlik bir hattı çevreleyen yer tarafı ile roket yan plakaları arasındaki boşlukta bir sızıntı tespit etti. Mührü yeniden yerleştirmek için üç girişimde bulunuldu, ancak hepsi başarısız oldu.
Hidrojen yükleme operasyonlarının erken bir aşamasına, fırlatma kontrolörlerinin roketin tankına eksi 423 derece F’de süper soğuk sıvı hidrojen akıtmadan önce hatları ve tahrik sistemini soğuttuğu zaman, soğutma denir. Soğutma sırasında, basıncı geçici olarak yükselten yanlışlıkla bir komut gönderildi. Sistemde. Roket güvende kalırken ve basınçtaki tümseğin sızdıran contanın nedenine katkıda bulunup bulunmadığını söylemek için çok erken olsa da, mühendisler konuyu inceliyorlar.
Bu sanatçının çizimi, NASA’nın Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roketinin kalkışının havadan bir görüntüsünü gösteriyor. Ay’a ilk üç Artemis görevini gönderecek roketin bu Blok 1 mürettebat konfigürasyonu. Kredi: NASA/MSFC
Ay’a fırlatmayla ilgili karmaşık yörünge mekaniği nedeniyle, NASA, mevcut fırlatma döneminin bir parçası olarak Artemis I’i 6 Eylül Salı günü fırlatmak zorunda kalacaktı. Başlatma pencerelerinin listesini buradan görüntüleyin:
23 Ağustos – 6 Eylül
- 12 lansman fırsatı
- 30, 31 Ağustos ve 1 Eylül’de lansman kullanılabilirliği yok
19 Eylül – 4 Ekim
- 14 lansman fırsatı
- 29 Eylül ve 30 Eylül’de lansman mevcut değil
17 Ekim – 31 Ekim
- 24, 25, 26 ve 28 Ekim’de lansman müsaitliği yok
12 Kasım – 27 Kasım (ön)
- 12 lansman fırsatı
- 20, 21 ve 26 Kasım’da lansman mevcut değil
9 Aralık – 23 Aralık (ön)
- 11 lansman fırsatı
- 10, 14, 18 ve 23 Aralık’ta lansman müsaitliği yok
Yukarıdaki dönemler, 2022’nin sonuna kadar lansman müsaitliğini göstermektedir. Görev planlamacıları, başlamadan yaklaşık iki ay önce güncellenmiş analizlere dayalı olarak süreleri hassaslaştırır ve değişebilir.
Artemis I fırlatmaya hazır olduğunda, görevi desteklemek için NASA, endüstri ve birkaç uluslararası ortaktan bir dizi personel hazır olacak. Fırlatma gününe ulaşmadan önce, Dünya ve Ay’ın hizalanması, üzerinde mürettebatsız Orion uzay aracı bulunan Uzay Fırlatma Sisteminin (SLS) ne zaman fırlatılabileceğini, roket ve uzay aracı performansı için çeşitli kriterlerle birlikte belirleyecektir.
Mühendisler, olası fırlatma tarihlerini belirlemek için görevi tamamlamak ve uzay aracını güvende tutmak için gereken kilit kısıtlamaları belirlediler. Ortaya çıkan fırlatma dönemleri, uzay aracının ve roketin tüm görev hedeflerini karşılayabileceği günler veya haftalardır. Bu fırlatma periyotları, Dünya kendi ekseni etrafında dönerken ve Ay, ay döngüsünde her ay Dünya’nın etrafında dönerken Ay’a doğru kesin bir yörüngede fırlatmayla ilgili karmaşık yörünge mekaniğini açıklar. Bu, yaklaşık iki haftalık lansman fırsatları ve ardından iki hafta lansman fırsatları olmayan bir modelle sonuçlanır.
Dört ana parametre, bu periyotlar içinde başlatma kullanılabilirliğini belirler. Bu kilit kısıtlamalar, Artemis I görevine özgüdür ve bu uçuşun ötesinde gelecekteki fırlatma mevcudiyeti, her bir göreve özgü yeteneklere ve yörüngelere göre belirlenecektir.
- Fırlatma günü, Ay’ın kendi ay döngüsündeki konumunu hesaba katmalıdır, böylece SLS roketinin üst aşaması zamanlamayı yapabilir. ay ötesi enjeksiyon Ay için “rampada” başarılı bir şekilde müdahale etmek için yeterli performansla yakmak uzak retrograd yörünge. Roketin gelecekteki konfigürasyonları, daha güçlü Keşif Üst Aşaması ile, istenen yörüngeye bağlı olarak Ay’a günlük veya neredeyse günlük fırlatma fırsatları sağlayacaktır.
- Belirli bir gün için ortaya çıkan yörünge, Orion’un bir seferde 90 dakikadan fazla karanlıkta kalmamasını sağlamalıdır. Bu, güneş paneli kanatlarının güneş ışığını alıp elektriğe dönüştürebilmesi ve uzay aracının optimum bir sıcaklık aralığını koruyabilmesi için gereklidir. Görev planlayıcıları, uçuş sırasında Orion’u uzun süreli tutulmalara gönderecek olası fırlatma tarihlerini ortadan kaldırır. Bu kısıtlama, görev gerçekleşmeden önce planlanan görev yörünge yolu boyunca Dünya, Ay ve Güneş hakkında bilgi sahibi olmayı gerektirir. Ayrıca, bir tutulmaya girmeden önce Orion uzay aracının pil şarj durumunun anlaşılmasını gerektirir.
- Lansman tarihi, aşağıdakilere izin veren bir yörüngeyi desteklemelidir: girişi atla Orion’un Dünya’ya dönüşü sırasında planlanan teknik. Bir atlama girişi, uzay aracının Dünya atmosferinin üst kısmına daldığı ve bu atmosferi, kapsülün kaldırılmasıyla birlikte aynı anda yavaşlamak ve atmosferden geri atlamak için kullandığı ve ardından son iniş ve sıçrama için yeniden girdiği bir manevradır. . Teknik, mühendislerin Orion’un aşağı indiği yeri tam olarak belirlemesine izin veriyor. Ayrıca, gelecekteki görevlerde, uzay aracı içindeki astronotların yaşayacağı aerodinamik kırılma yüklerini düşürmeye ve uzay aracının yapısal yüklerini tasarım sınırları içinde tutmaya yardımcı olacaktır.
- Lansman tarihi, Orion’un aşağı inmesi için gün ışığı koşullarını desteklemelidir. Bu, başlangıçta kurtarma personeline, uzay aracını Pasifik Okyanusu’ndan bulduklarında, emniyete aldıklarında ve geri aldıklarında yardımcı olmak içindir.