Angelic Anderson çömeldi ve parmak uçlarını kurumuş göl yatağının yüzeyinden birkaç santim yükselen büyük beyaz bir tümseğin üzerinde gezdirdi. Bir park bekçisi olarak Büyük Tuz Gölü Eyalet Parkı Kuzey Utah’ta, özellikle yağışın az olduğu veya hiç olmadığı kurak aylarda, devasa gölün su hattının geri çekildiğini görmeye alıştı. Bununla birlikte, son birkaç kış boyunca, o ve diğer korucular, gölün normalde yassı olan güney kıyı şeridinde, normalde sadece kum olan alanlarda büyük beyaz lezyonların ortaya çıkmasıyla garip bir şey olduğunu fark ettiler.
Anderson bu bahar bana “Çok endişeliydik” dedi. “Koruyucularımızdan biri cevap bulmak için Utah Jeolojik Araştırma ile temasa geçti.”
UGS’den jeologlar fotoğrafları gözden geçirdiler ve kireçli beyaz yığınlardan örnekler aldılar ve bunların tuz yığınları olduğu sonucuna vardılar. mucizevi höyüklerveya Glauber tuzu. Bu nadir jeolojik oluşumlar, yeraltı suyu minerallerle reaksiyona girdiğinde ve yüzeye çıkarak, soğuk, kış havasıyla karışarak beyaz kristaller oluşturduğunda ortaya çıkar. Normalde gölün bu kısmı suyla kaplı olurdu ve bu fenomene duyarlı olmazdı, ancak son birkaç kıştır, kırılgan höyükler kumlu göl kıyısında yaygın bir olay haline geldi.
Anderson, “Onları ilk tespit ettiğimiz 2019’da yaklaşık dört formasyon vardı” dedi. “Ama bu yıl, şimdiye kadar gördüğümüz en fazla 15 tane kaydettik. Ayrıca, biri üç fit yüksekliğinde olan biri ile daha da büyüdüler. Geçen yıl da 35 fit uzunluğunda bir tane vardı. ”
Göre UGSDaha fazlasının gelişmesinin olası bir nedeni, höyükler büyüdükçe “sonunda kaynak suyu kaynaklarını kapatarak yeraltı suyunun yüzeye yeni bir yol bulmasına neden olmaları” ve yeni oluşumların gelişmesine neden olmasıdır.
G/O Media komisyon alabilir
O zamandan bu yana üç yıl içinde, göl seviyeleri önemli ölçüde düştü ve höyüklerin oluşması için mükemmel koşulları sunan rekor seviyelere ulaştı. Göre ABD Jeolojik Araştırması (USGS)Temmuz 2021’de, ortalama günlük su seviyeleri bir inç düştü, 1963’ten bu yana bilinen en büyük düşüş ve kuruluşun 1847’de seviyeleri kaydetmeye başlamasından bu yana en yüksek değişiklik. 3 Temmuz 2022’de USGS rapor edildi gölün şimdiye kadarki en düşük seviyesine ulaştığını söyledi. Bu bilimsel önlemler olmadan bile, göl seviyelerinin ciddi şekilde düşük olduğu aşikar. de Büyük Tuz Gölü Marinası, mirabilite tepeciklerinin oluştuğu yere, yelkenlilerin normalde suda inip çıktığı kızakların kuru olduğu ve insanlar teknelerini marinaya bakan kuru rıhtımlara taşıdıkları yere yaklaşık beş dakikalık bir yürüyüş mesafesinde. Araştırmalar, suyun yüksekliği düştüğünde tümseklerin oluşmaya başladığını gösteriyor. 4,194 fitin altında.
Utah Geological Survey’den kıdemli bir jeolog olan Elliot Jagniecki, “Göl seviyeleri daha yüksek olduğunda, yeraltı kaynakları normalde tuzlu suyla kaplıdır” diyor. “Yani, genellikle görünmezler, ancak daha düşük su seviyeleri ile şimdi onların oluştuğunu görebiliyoruz.”
Büyük Tuz Gölü jeolojik değişimlere yabancı değil, özellikle kuraklıklar Utah ve ABD’nin Batı’sının geri kalanı boyunca daha yaygın hale geldi. Batı Yarımküre’deki en büyük tuzlu su gölüdür, yaklaşık 75 mil uzunluğunda ve 35 mil genişliğindedir ve 1.699 mil kareyi kaplar ve 33 fit derinliğe ulaşır. Bugünün gölü terminal göl olarak tanımlanıyor, yani içinden akan nehirler gibi doğal çıkışları yok ve esas olarak buharlaşma yoluyla su kaybediyor.
Gölün tüm yüzey alanı, federal izlemenin başladığı 1875’ten bu yana yüzde 40’tan fazla küçüldü. Audubon, buharlaşma ve tarımsal uygulamalar gibi şeylerden dolayı. Bu büzülme şu şekilde doğrulanabilir: uydu görüntüleri durgunluğu gösteriyor. İşler o kadar umutsuz bir hal aldı ki, yerel kanun koyucular şu tuhaf fikri tartıştılar. deniz suyunda borulama Gölü doldurmak için Pasifik Okyanusu’ndan.
Bugün gördüğümüz göl, aslında daha da büyük bir su kütlesinin kalıntılarıdır. Bonneville Gölü en son buzul çağında var olan. Bonneville Gölü, 19.800 mil karelik bir alana ya da Büyük Tuz Gölü’nün kabaca 10 katı büyüklüğündeydi. Bugünkü gölde bulunan tuz ve minerallerin çoğu, göl yatağının altından akan sodyum sülfat açısından zengin kaynak suyuyla sonuçlanan Bonneville Gölü’nün kalıntılarıdır. Bu, ilk etapta höyüklerin neden oluştuğunu açıklamaya yardımcı olabilir.
Onların bir diğer değişkeni oluşum dış sıcaklıkların donma seviyesinin altında olması gerektiğidir, bu da mirabilit tepeciklerinin neden sadece kış aylarında kıyıda görüldüğünü açıklıyor. Mirabilitlerin oluşabilmesi için, koşulların donma sıcaklığının ve kurunun mükemmel bir karışımı olması gerekir. Bu aynı zamanda kutup bölgelerinde de benzer oluşumların görülmesinin nedenidir. Antarktika.
Jagniecki, “Höyüklerin birkaç şeye tepki olduğunu düşünüyoruz,” diyor, “düşük göl seviyeleri, kurak iklim ve düşük su girişi dahil.”
Yakındaki Salt Lake City’de, birkaç yerel medya kuruluşları Yuvaların hızla dolmasıyla, halka korucu liderliğindeki turlar sunan eyalet parkına yol açan, ilgi uyandıran gizemli höyükler hakkında rapor verdiler. yerel Üniversite ayrıca oluşumların biyolojik yapısını incelemek için numune toplamaya başlamıştır. ve üzerine bir yazı Utah Eyalet Parkları Blogu Kızıl Gezegen, kurak bir ortam da dahil olmak üzere göl kıyısına benzer niteliklere sahip olduğundan, araştırmacılar için potansiyel olarak bir analog olarak hizmet edebilecek olası bir Mars bağlantısına dikkat çekti.
“[The Mars connection] daha çok bir hipotezdir ve uydu görüntülerine dayanmaktadır” diyor Jagniecki. “Görüntüler, Mars’ta bazı araştırmacıların kompozisyon açısından benzer olabileceğini düşündüğü topografik tepeciklere sahip olduğunu gösteriyor, ancak bu hala bilinmiyor.”
Höyükler, yazın gelişiyle birlikte ortadan kaybolur ve geride beyaz toz adı verilen ince bir beyaz toz tabakasından biraz daha fazlasını bırakır. tenardit. Bununla birlikte, son birkaç yıl herhangi bir gösterge ise, bu hayalet benzeri oluşumların yakında yeniden filizlenmesi muhtemeldir.
Jennifer Nalewicki, Salt Lake City merkezli bir gazetecidir. Çalışmaları Smithsonian Magazine, Scientific American, WordsSideKick.com ve daha fazlasında yer aldı.