NASA’nın Stratosferik Kızılötesi Astronomi Gözlemevi (SOFIA) teleskopu, Ay’ın yüzeyinde daha fazla su keşfetti. Ay’ın Güney Yarımküresinde taze su bulguları yapıldı. Araştırma, NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nde doktora sonrası araştırmacı olan Casey Honniball tarafından yönetildi. Ekip, orijinal bulguların yapıldığı Ay’ın Clavius Krateri’ne yakın olan Moretus Krateri bölgesinde su keşfetti. Yeni gözlem ve kapsamlı verilerin mevcudiyeti ile araştırmacılar, kraterdeki su bolluğunu gösteren bir harita da oluşturabildiler.
“Eğer bulabilirsen [sufficiently] Ay’ın yüzeyinde büyük konsantrasyonlarda su var – ve nasıl depolandığını ve hangi biçimde olduğunu öğrenin – onu nasıl çıkaracağınızı ve daha sürdürülebilir bir varlık için nefes alabilir oksijen veya roket yakıtı için kullanmayı öğrenebilirsiniz.” söz konusu Honniball.
SOFYA, Soluk Nesne kızılötesi Kamerası ile, suyun iki hidrojen atomuna (H2O) kıyasla tek bir hidrojen atomuna (OH) bağlı oksijenden oluşan bir molekül olan su ve hidroksil arasındaki ayrımın üstesinden gelmeyi başardı. Dünya atmosferindeki su buharının yüzde 99’unun üzerinde uçan teleskop, yer tabanlı teleskopların göremediğini görebilir.
SOFIA’nın su ve hidroksili ayırt etme yeteneği, gökbilimcilerin suyun ilk olarak Ay’a nasıl geldiği teorisini keşfetmelerine de yardımcı oldu.
Honniball, “Ay, sürekli olarak ay yüzeyine hidrojen sağlayan güneş rüzgarı tarafından bombalanıyor.” Dedi. “Bu hidrojen, hidroksil oluşturmak için ay yüzeyinde oksijenle etkileşime girer.”
Ay’a mikro meteoritler çarptığında, çarpmanın yüksek sıcaklığı iki hidroksil molekülünün birleşmesine neden olarak geride bir su molekülü ve fazladan bir oksijen atomu bırakır. Oluşan bu suyun büyük bir kısmı uzayda kaybolurken, bir kısmı çarpma sonucu Ay’ın yüzeyinde oluşan camın içinde hapsolur.
SOFIA’dan gelen verileri kullanan araştırmacılar, Ay’ın enlemine, bileşimine ve sıcaklığına bağlı olarak suyun değişimini anlamak için de gözlemler yaptılar.