Tasarıyı Salı günü imzalayacak olan Başkan Joe Biden’e göre, ABD Enflasyon Azaltma Yasası (IRA), “iklim değişikliğinin varoluşsal kriziyle mücadelede şimdiye kadarki en büyük yatırımı” içeriyor. Yaklaşık 369 milyar dolar (kabaca 29.26.200 rupi) federal fon, iklim değişikliği ve enerji güvenliğine akacak ve rüzgar türbinleri, güneş panelleri ve elektrikli araçlar üretmek için yerel kapasiteyi artıracak.
Bununla birlikte, yeşil yatırım, kuyrukta metalik bir iğne ile geliyor.
IRA, mevcut elektrikli araç (EV) sübvansiyonunu 7.500 $’a (kabaca 5.94.800 Rs) kadar uzatıyor ve genişletiyor, ancak vergi kredisini pilin mineral içeriğinin kaynağına bağlıyor.
Pildeki kritik metallerin en az yüzde 40’ı – lityum, nikel, kobalt ve manganez – ABD’den veya bir Serbest Ticaret Anlaşması (FTA) ortağından gelmelidir. Bu oran 2026’da yüzde 80’e çıkıyor.
Otomobil üreticileri, Çin’in hala çok baskın olduğunu ve ABD’nin pil metalleri tedarik zincirinde çalışması için çok geride kaldığını savunarak bağlantıya karşı sıkı bir lobi yaptılar.
Ancak mesele bu. Sübvansiyon ve maden girdisi arasındaki bağlantının, yerel veya en azından dostane, kritik mineral kapasitesini geliştirme ve Çin’in boğazını kırma dürtüsünü hızlandırması amaçlanıyor.
Amerika’da üretilmiştir
EV’nin mineral tedarik bileşeninin mimarı Senatör Joe Manchin, otomobil üreticileri “saldırgan olmalı ve Kuzey Amerika’da çıkardığımızdan, Kuzey Amerika’da işliyor olduğumuzdan ve Çin’e bir çizgi koyduğumuzdan emin olmalı” dedi. sübvansiyon şeması.
Bu göz korkutucu bir meydan okuma.
Benchmark Mineral Intelligence, Çin’in şu anda dünyadaki pil katot üretim kapasitesinin yüzde 81’ine, kobalt arıtma kapasitesinin yüzde 75’ine ve lityum işleme kapasitesinin yüzde 59’una sahip olduğunu tahmin ediyor.
ABD ve Kanada, dünyanın lityum ve kobaltının sırasıyla yalnızca yüzde 3,0’ını ve yüzde 3,5’ini rafine ediyor ve daha da az pil katot kapasitesine sahip.
Kanada bir FTA ortağıdır. Avustralya, Şili, Meksika ve Peru gibi diğer büyük maden üreticileri de öyle.
Bununla birlikte, şu anda bir lityum yatırım patlaması yaşayan Arjantin veya devasa nikel yataklarına odaklanan büyük bir pil metal üretim merkezi olarak ortaya çıkan Endonezya listede yok.
Ayrıca, yeni EV sübvansiyon planının Dünya Ticaret Örgütü kurallarını ihlal edebileceğini söyleyen Avrupa Birliği de listede yok.
Güney Kore kabul eder. LG Energy Solution ve Samsung SDI gibi pil üreticileri ülkenin FTA statüsünden yararlanmalıyken, kendileri Çin metal girdilerine bağımlı olabilirler.
AB ve Güney Kore’nin her ikisinin de “dost ülkelerin” metalik bir ittifakı olan ABD destekli Mineraller Güvenlik Ortaklığı üyesi olduğu düşünülürse, kaynak bulma kriterlerinin şeytani ayrıntılarında bir miktar uzlaşmanın olması muhtemeldir.
Özellikle ABD’de çok yıllı yeni madenler inşa etme süreci göz önüne alındığında, otomobil üreticilerinin sübvansiyonlara hak kazanma zorluğu hala çok büyük.
Yatırım dürtüsü
Bunu yapmak için hükümet para sıkıntısı yoktur.
Enerji Bakanlığı’na geçen yıl kabul edilen İki Taraflı Altyapı Yasası ile yerel bir pil tedarik zincirine yatırım yapması için 6 milyar dolar (kabaca 47.600 crore) verildi.
Pil metal işleme fonlarının ilk dilimi için başvurular Temmuz ayının başında kapandı ve paranın önümüzdeki birkaç ay içinde akmaya başlaması bekleniyor.
Savunma Bakanlığı, Avustralya’nın Lynas Rare Earths şirketi ile ittifak halinde 120 milyon dolarlık (kabaca 950 crore) bir nadir toprak ayırma tesisine ayrı ayrı yatırım yapıyor. Nadir toprak elementleri elektrik motorları için kritik öneme sahiptir, yani EV mineralleri tedarik kuralları tarafından yakalanırlar.
IRA, geniş bir yeşil geçiş teknolojisi yelpazesini kapsayan herhangi bir “gelişmiş enerji projesine” yatırım için vergi kredisini yüzde 30’a çıkararak biraz daha fazla ödül verdi.
ABD hükümetinin madencilik ve metal işlemeye yaptığı bu kadar büyük yatırım, İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana görülmedi ve Biden Yönetimi, Kore Savaşı’nı daha da teşvik etmek için Kore Savaşı’nın bir kalıntısını – Savunma Üretim Yasasını – çağırdı.
yeşil eldiven
Kuzey Amerika’nın madencilik ve işleme endüstrisi için bir patlama zamanı olmalı.
Ama değil. E&E News’e göre, federal topraklarda madencilik yapmak için yapılan başvuruların sayısı on yıldır düşüyor. Verilen izin sayısı da öyle.
Madencilik şirketleri ve hissedarları, çevrecilerle savaşlara izin veren morarmalara maruz kaldı. Antofagasta’nın Minnesota’daki Twin Metals bakır ve nikel madeninin bloke edilmesi gibi büyük projelerde çoğu zaman kaybeden tarafta yer aldılar.
Bununla birlikte, EV sübvansiyonu tedarik kurallarının sopası, vaat edilen mayın izin reformu havucu ile birlikte gelir.
Joe Manchin ve Senato Lideri Chuck Schumer ortak bir açıklamada, “Başkan Biden ve Meclis Başkanı Pelosi ile kapsamlı izin reform yasasını bu mali yılın sonundan önce geçirmek için anlaşmaya vardık” dedi.
Bunun, uzun süredir geçerliliğini yitirmiş olan 1872 tarihli Genel Madencilik Yasasını değiştirmek mi yoksa daha temelden yeniden yazmak mı anlamına geleceği henüz belli değil.
Ancak, ev topraklarında tam bir pil metal tedarik zinciri oluşturmada izin vermenin büyük bir günlük sıkışması olduğu konusunda net bir anlayış var.
Senatör Manchin’in EV planı, düşük karbonlu bir dünyaya daha hızlı geçmek isteyen ancak bu geçişi kolaylaştıracak araçları desteklemeyen yeşil hareketin kalbindeki çelişkilere doğrudan meydan okuyor.
Mesaj, hükümet tarafından sübvanse edilen elektrikli araçlar istiyorsanız, onları yapmak için ihtiyaç duyulacak yeni yerli metal kapasitesine karşı çıkmayı bırakmanız gerektiği gibi görünüyor.
Çalışıp çalışmadığı görülmeye devam ediyor.
Ama hata yapma. Bu EV sübvansiyon planı, kritik mineral tedarik zincirlerinin yeniden şekillendirilmesinde bir başka büyük harekete işaret ediyor.
Burada ifade edilen görüşler, Reuters köşe yazarı Andy Home’a aittir.
© Thomson Reuters 2022