NASA’nın SunRISE SmallSats’ının ilki üretim hattından çıktı

NASA’nın SunRISE küçük uydularından altısı birlikte çalışacak ve tehlikeli patlayıcı uzay hava olaylarını tespit etmek ve izlemek için şimdiye kadar başlatılan en büyük radyo teleskopunu oluşturacak.

Uzayda 6 mil genişliğinde (10 kilometre genişliğinde) bir teleskop inşa etmek bilim kurgu gibi gelebilir. Ancak altı ekmek kızartma makinesi büyüklüğündeki uydunun birleşik gücü sayesinde, NASA’nın SunRISE’ı bu olacak: bilim adamlarının patlayıcı uzay hava olaylarını anlamalarını derinleştirmeye yardımcı olacak yörüngede devasa bir radyo teleskopu. Bu fenomenler, uzaydaki astronotları ve teknolojiyi tehlikeye atabilecek ve aynı zamanda Dünya’daki iletişimi ve güç şebekelerini olumsuz yönde etkileyebilecek parçacık radyasyonu üretir.

SunRISE’ın (Sun Radio Interferometer Space Experiment’in kısaltması) planlanan 2024 lansmanı beklentisiyle, bu küçük uyduların ilki, Logan’daki Utah State Üniversitesi Uzay Dinamikleri Laboratuvarı’nda (SDL) tamamlandı ve inşa etmek, test etmek ve test etmek için sözleşme imzaladı. altı uyduyu da NASA için görevlendirin.

NASA’nın Güney Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı’nda SunRISE proje yöneticisi Jim Lux, “Uzay araçlarının bir araya geldiğini görmek gerçekten heyecan verici” dedi. “Birkaç yıl içinde, bu uydular, güneşi Dünya yüzeyinden imkansız bir şekilde gözlemleyen geniş bir uzay teleskopu oluşturacaklar.”

Her küçük uydu veya SmallSat, güneşin korona olarak bilinen aşırı ısınmış atmosferinden gelen radyo dalgalarını algılamak için tek bir anten görevi görecek. Bir “X” oluşturmak için yaklaşık 10 fit (2,5 metre) uzayan dört teleskopik anten bomu ile donatılmışlar, Dünya’yı yaklaşık 22.000 mil (36.000 kilometre) uzaklıktan yörüngeye çevirecek ve bir sanal radyo teleskopunu izlemek için bir araya gelecekler.

NASA’nın Derin Uzay Ağı, altı SmallSats’tan gelen sinyalleri aldıktan sonra, bilim adamları, en uzak olan SmallSats arasındaki mesafe kadar geniş bir geniş diyaframlı radyo teleskopu oluşturmak için interferometri tekniğini kullanacaklar – yaklaşık 6 mil (10 kilometre).

New Mexico’daki ikonik Karl G. Jansky Çok Büyük Dizisi gibi yer tabanlı radyo teleskopları, birçok bireysel antenin gözlem gücünü birleştirmek için genellikle interferometri kullanır. Ancak SunRISE, yer tabanlı kuzenlerine göre benzersiz bir avantaja sahip olacak: Gezegenimizin iyonosfer olarak bilinen üst atmosferinin bir kısmı tarafından engellenen uzun radyo dalga boylarını “görebilecek”. Bu, SunRISE’ın güneş radyosu patlamalarının veya ani olay tipi radyo dalgaları emisyonlarının güneşin koronasında daha yukarılarda patlak verdiği yeri tam olarak belirleyeceği anlamına gelir. Ardından SunRISE ekibi konumlarının ayrıntılı haritalarını 3D olarak oluşturabilir.

Tehlikeli uzay havası

Güneşin koronası, güçlü manyetik alanların ve aşırı ısınmış güneş parçacıklarının karıştığı, güneş patlamaları ve koronal kütle püskürmeleri (CME’ler) ile patlayan bir aktivite yatağıdır. İşaret fişekleri ve CME’ler, sırayla, koronadan kaynaklanan güneş enerjili parçacıkları hızlandırabilir ve güneş sistemi boyunca insan faaliyetleri için bir tehlike yaratabilir. Solar radyo patlamaları, güneş enerjili parçacık olaylarıyla ilişkilendirilmiştir ve Dünya’ya varışlarından onlarca dakika önce olduğu bilinmektedir.

SunRISE, solar radyo patlamalarının yerlerini saptayarak, gelen güneş enerjili parçacık olaylarının erken uyarısının nasıl faydalı olabileceğini gösterecek. Ve bilim adamları, CME’lerin meydana geldiği yere göre güneş radyo patlamalarını izleyerek parçacık hızlandırma bölgelerini bulabilirlerse, CME’lerin radyo patlamalarına nasıl yol açtığını araştırabilirler. SunRISE, 3D görüntüler sunmanın yanı sıra, radyo patlamaları üzerlerinde üretilirken gezegenler arası uzaya ulaşan güneş manyetik alan çizgilerinin modelini haritalayacaktır. Teleskop, korona boyunca rastgele patlayan radyo patlamaları için sürekli olarak güneşi izleyecektir.

Ann Arbor’daki Michigan Üniversitesi’nden SunRISE baş araştırmacısı Justin Kasper, “Görevin nihai amacı, bilim adamlarının bu patlayıcı uzay hava olaylarını yönlendiren mekanizmaları daha iyi anlamalarına yardımcı olmaktır” dedi. “Bu yüksek enerjili güneş parçacıkları, korumasız astronotları ve teknolojiyi tehlikeye atabilir. Bu olaylarla ilişkili radyo patlamalarını izleyerek daha iyi hazırlıklı ve bilgili olabiliriz.”

Görevin gözlemleri, diğer uzay görevlerinden ve yer tabanlı gözlemevlerinden gelen verilerle birlikte kullanılacaktır. Örneğin, SunRISE, NASA’nın Parker Solar Probe’u bunların içinden geçerken solar radyo patlamalarını görüntüleyebilir ve güneş enerjisine sahip parçacıkların nasıl hızlandırıldığını görme fırsatı sağlar. Ve SunRISE verilerini NASA-ESA Solar ve Heliospheric Observatory (SOHO) tarafından yapılan gözlemlerle birleştirerek, bilim adamları CME’lerin güneşten seyahat ederken farklı türde radyo patlamalarını nasıl ve nerede tetikleyebileceğini ve bunların kaçının olduğunu belirleyebilecekler. hızlandırılmış parçacıklar Dünya’nın çevresine ulaşır.